Wat werd er verbouwd op WoCCand Van alles; graan, wat bieten en vooral vlas. Het was hard ploeteren hoor. We hadden dat laagland hè, tussen Holland en Labora bij die aftakking van de Rogsloot. Wanneer begonnen ze in de pobder eigenCijldmet bdoemboden /"Ere wanneer begon 11 ermee In 1911 is het zo'n beetje begonnen. Parlevliet, een bezitter van enkele vistrawlers, uit Katwijk, kocht Rio Grande, hij wou geld verdienen met bloembol len. Hij huurde bij ons op Holland "Het bos" en plantte sneeuwklokjes. Die verzopen half en hij liet ze maar staan en begon ergens anders opnieuw. Een paar jaar later mocht ik ze hebben van vader. Ik plante ze uiten in Juli heb ik ze gerooid. Dirk Bruin kocht 10.000 snccuwklokkcn a fl. 1.85 per 100. Ik bracht ze naar Den Burg met paard en bakwagen. "Mooie bollen": zei Bruin. "Met Mei heb je het geld opdebank". "MetMeipas !",datwasnormaal maar wist ik veel Ik zal toen een jaar of zestien/ zeventien geweest zijn. En zo ben ik dus in de bollen begonnen, eerst alleen in m'n vrije tijd na het werk op het bedrijf van mijn vader. Wanneer begon 11 een eigen bedrijf In 1930 ben ik voor mezelf begonnen. Aan de Hollandseweg bouwde ik een "landarbeidersplaats je". Dat kon op heel gemakkelijke voorwaarden. Als je fl. 400.00 op de bank had, kon je fl. 4000.00 lenen, met een aflossingstermijn van 30 jaar. Hein Daalder was de bouwer. Ik had crocussen, lelies en wat narcissen. In 1931 ben ik getrouwd metGuurtje van Heerwaarde. We hebben 2 kinderen gekregen. In 1932 werd Annie geboren en in 1935 Kees. In de 20er - 30cr jaren werd ik mcdcconlrolcur van de narcissenkeuringsdicnst. Ik had daarvoor wat geleerd in Lisse. Je had hier veel last van de narcisvlieg. Wc hebben toen samen met het labora torium in Lisse proeven gedaan om de narcisvlieg te bestrijden. We moesten hier vliegenlarvcn ver zamelen en in Lisse werden er middelen op uitge test. Het is niks geworden, maar ik denk dat hel toch wel het begin geweest is van de opkomst van de be strijdingsmiddelen. Deed 11 bet bedrijf in Uw eentje De eerste jaren wel, maar later had ik Cor Ellen, die van het Juttersmuseum, als knecht.Heel de oorlog werkte hij bij me. Een goeie werker. Zo van school af kwam hij bij mij. %unt U iets verteden uit de oorlog Daar is veel over te vertellen, te veel. Ik zal er maar iets uitpikken. In 1944, het laatste oorlogsjaar, was er geen electriciteit, dus de gemalen werkten niet. Alle bollen dreigden te verzuipen. Ik ben toen dan ook onder water geraakt en ik besloot op verzoek van het polderbestuur, zelf te gaan malen. Met de drijfriem van de trekker op het gemaal in de Cocks- dorp. Brandstof voor de trekker kreeg ik van de Lugt. Wat het was weet ik niet maar het stonk vreselijk. Onpasselijk werd je ervan. In een week tijd had ik 10 cm. water weggekregen. Toen opeens werd het verboden door de Duitse "Grenzschütz": het maakte teveel lawaai, ze kon den de vliegtuigen niet horen 't Land heeft toen 6 weken onder water gestaan, alles was verzopen. Ik had niks meer. Ja, dat laatste oorlogsjaar zijn alle stinklelies verzopen. Er is toen wat verloren ge gaan! U moest dus na de oorbog opnieuw beginnen Datkunjewel stellen, ja. In 1945 was de vraag: hoe kom ik aan bollen Crocussen waren er naast niet meer. Het meeste was opgegaan in de voedselvoor ziening van de hongerwinter. We hadden wel recht op schadevergoeding, - het was oorlogsschade, - maar 4 jaar later had ik nog geen cent. Dus ben ik op het laatst zelf naar Den Haag- gegaan. Met de eerste boot. Ik werd in Den Haag van 't kastje naai' de muur gestuurd. Wat bleek De zaak van mij en enkele anderen was in Lisse blijven liggen Ik zat intussen al hier aan de Grensweg. In die zomer van '45 kon door Cor Veeger het bollenbe- drij f van Terstege, aan de Grensweg, overgenomen worden. Cor zei; "Samen doen?" Ja, je moest wat Het "landarbeidersplaatsje" van Frangois de Grave aan de Hollandseweg. 18

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1990 | | pagina 20