Wat werd er verbouwd op WoCCand
Van alles; graan, wat bieten en vooral vlas. Het was
hard ploeteren hoor. We hadden dat laagland hè,
tussen Holland en Labora bij die aftakking van de
Rogsloot.
Wanneer begonnen ze in de pobder eigenCijldmet
bdoemboden /"Ere wanneer begon 11 ermee
In 1911 is het zo'n beetje begonnen. Parlevliet, een
bezitter van enkele vistrawlers, uit Katwijk, kocht
Rio Grande, hij wou geld verdienen met bloembol
len. Hij huurde bij ons op Holland "Het bos" en
plantte sneeuwklokjes. Die verzopen half en hij liet
ze maar staan en begon ergens anders opnieuw. Een
paar jaar later mocht ik ze hebben van vader. Ik
plante ze uiten in Juli heb ik ze gerooid. Dirk Bruin
kocht 10.000 snccuwklokkcn a fl. 1.85 per 100. Ik
bracht ze naar Den Burg met paard en bakwagen.
"Mooie bollen": zei Bruin. "Met Mei heb je het geld
opdebank". "MetMeipas !",datwasnormaal maar
wist ik veel Ik zal toen een jaar of zestien/
zeventien geweest zijn. En zo ben ik dus in de
bollen begonnen, eerst alleen in m'n vrije tijd na het
werk op het bedrijf van mijn vader.
Wanneer begon 11 een eigen bedrijf
In 1930 ben ik voor mezelf begonnen. Aan de
Hollandseweg bouwde ik een "landarbeidersplaats
je". Dat kon op heel gemakkelijke voorwaarden.
Als je fl. 400.00 op de bank had, kon je fl. 4000.00
lenen, met een aflossingstermijn van 30 jaar. Hein
Daalder was de bouwer.
Ik had crocussen, lelies en wat narcissen. In 1931
ben ik getrouwd metGuurtje van Heerwaarde. We
hebben 2 kinderen gekregen. In 1932 werd Annie
geboren en in 1935 Kees.
In de 20er - 30cr jaren werd ik mcdcconlrolcur van
de narcissenkeuringsdicnst. Ik had daarvoor wat
geleerd in Lisse. Je had hier veel last van de
narcisvlieg. Wc hebben toen samen met het labora
torium in Lisse proeven gedaan om de narcisvlieg
te bestrijden. We moesten hier vliegenlarvcn ver
zamelen en in Lisse werden er middelen op uitge
test. Het is niks geworden, maar ik denk dat hel toch
wel het begin geweest is van de opkomst van de be
strijdingsmiddelen.
Deed 11 bet bedrijf in Uw eentje
De eerste jaren wel, maar later had ik Cor Ellen, die
van het Juttersmuseum, als knecht.Heel de oorlog
werkte hij bij me. Een goeie werker. Zo van school
af kwam hij bij mij.
%unt U iets verteden uit de oorlog
Daar is veel over te vertellen, te veel. Ik zal er maar
iets uitpikken. In 1944, het laatste oorlogsjaar, was
er geen electriciteit, dus de gemalen werkten niet.
Alle bollen dreigden te verzuipen. Ik ben toen dan
ook onder water geraakt en ik besloot op verzoek
van het polderbestuur, zelf te gaan malen. Met de
drijfriem van de trekker op het gemaal in de Cocks-
dorp. Brandstof voor de trekker kreeg ik van de
Lugt. Wat het was weet ik niet maar het stonk
vreselijk. Onpasselijk werd je ervan. In een week
tijd had ik 10 cm. water weggekregen.
Toen opeens werd het verboden door de Duitse
"Grenzschütz": het maakte teveel lawaai, ze kon
den de vliegtuigen niet horen 't Land heeft toen 6
weken onder water gestaan, alles was verzopen. Ik
had niks meer. Ja, dat laatste oorlogsjaar zijn alle
stinklelies verzopen. Er is toen wat verloren ge
gaan!
U moest dus na de oorbog opnieuw beginnen
Datkunjewel stellen, ja. In 1945 was de vraag: hoe
kom ik aan bollen Crocussen waren er naast niet
meer. Het meeste was opgegaan in de voedselvoor
ziening van de hongerwinter. We hadden wel recht
op schadevergoeding, - het was oorlogsschade, -
maar 4 jaar later had ik nog geen cent. Dus ben ik
op het laatst zelf naar Den Haag- gegaan. Met de
eerste boot. Ik werd in Den Haag van 't kastje naai'
de muur gestuurd. Wat bleek De zaak van mij en
enkele anderen was in Lisse blijven liggen
Ik zat intussen al hier aan de Grensweg. In die
zomer van '45 kon door Cor Veeger het bollenbe-
drij f van Terstege, aan de Grensweg, overgenomen
worden. Cor zei; "Samen doen?" Ja, je moest wat
Het "landarbeidersplaatsje" van Frangois de Grave
aan de Hollandseweg.
18