Advertenties 1903
waarschijnlijk in het in dat jaar ge
kochte graf in de Nederlands Her
vormde Kerk in Den Burg, nummer
108, begraven. Op 20 januari 1792
hertrouwde hij buiten gemeenschap
van goederen met Martje Jans Smit,
39 jaar, reeds tweemaal weduwe
doch zij had en kreeg geen kinde
ren. Langzamerhand was Jan Tram
melant ook groot-grondbezitter
geworden want tussen 1773 en 1802
kocht hij ruim 108 hectare land met
minstens twee boerderijen. Hieraan
dankte hij ook zijn functie van
Hoofdingeland van de 28 gecombi
neerde polders. Ibt 1812 bleef hij in
het polderbestuur en nam toen op
37-jarige leeftijd afscheid. De roeri
ge tijden van Prinsgezinden en Patri
otten werden door hem en zijn
zonen op afstand meebeleefd en on
dergaan. De enige functie die Jan
aanvaardde was die van gekozen lid
van een commissie die tot taak had
lijsten op te maken van ambtenaren
die zich hadden schuldig gemaakt
aan plundering, onderdrukking of
andere misdrijven. Dat moest in
1795 worden uitgezocht. Hieruit valt
op te maken dat hij en zijn zonen
voorzichtige patriotten zijn geweest.
In 1793 was de familie wel betrok
ken bij een straatrel op Sinterklaasa
vond, waarbij de verkleedpartij toen
nog op 5 december werd gehouden,
maar dat was in die tijd verboden.
Zoon Simon had zich vermomd in
een schapenhuid („of iets anders
van gelijke ruygheid"), op zijn
hoofd een hoge muts en hij had een
stok in zijn hand toen hij door een
gerechtsdienaar in de Hogerstraat
werd aangehouden (doch niet her
kend). Nadat de tweede diender en
veel publiek er bijgekomen was ont
stond er een kloppartij waarbij zoon
Cornelis een van de agenten zo hard
tegen zijn schenen schopte dat het
bloed er bij neerliep. De dienaren
sloegen op de vlucht en verdwenen
in het huis van een van de twee,
Adam Kalf in de Hogerstraat. Even
later drongen vader Jan Pietersz en
zoon Cornelis dat huis binnen om te
vragen waarom de agenten Cornelis
hadden geslagen. Nadat de gerechts
dienaar zijn gewonde been liet zien
verdwenen de Verbernes zonder
verder commentaar. Op 16 januari
1794 werd Cornelis verhoord en
eiste de schout gevangenneming,
maar dat werd door de schepenen
afgewezen. Op 26-6-1794 diende de
zaak weer en de schout eiste voor
het verlenen van hulp aan een ver
momd persoon die daardoor kon
ontsnappen 25 jaar verbanning van
het eiland Texel.
Het vonnis van de schepenen werd
25,— boete, waartegen Cornelis
nog in hoger beroep ging en het
verdere verloop onbekend is. In
1800 stond Cornelis weer voor het
gerecht maar nu als getuige en
slachtoffer van Gerrit Simonsz Boon
van Den Hoorn. Boon was dronken
het huis Warmoesstraat, thans num
mer 2, binnengedrongen. Cornelis,
die inmiddels getrouwd was had
daar een grossierderij in drank.
Boon meende meer drank nodig te
hebben maar met hulp van broer
Willem en de justitie wist Cornelis
Boon te overmeesteren. Die werd
direct opgesloten en zijn uiteindelij
ke straf werd twee weken op water
en brood. Op 28 juni 1810 werd Jan
Pietersz opnieuw weduwnaar toen
Martje Smit overleed. Haar boedel
werd uitvoerig beschreven. Daarin
was onder andere opgenomen een
verhuurd huis met erf ,,in de Knip-
pelbuurt" in Den Burg. (Vraag: wie
weet waar dat was?) Het gouden
oorijzer ontbrak niet evenmin als 16
schilderijen, goud, zilver en 30 rok
ken, 400 roeden land en een
zestiende deel in een loodsschuit.
Aan Jan Trammelants activiteiten
kwam nog geen einde. Het werk in
de molen kon hij rustig overlaten
aan zoon Simon, die ook handelde
in graan. Die had zijn woning op de
hoek van de Molenstraat en de Kee-
somlaan. Toen Jan nog in Oude-
schild woonde had hij zich al eens
bemoeid met kerkelijke zaken. In
1785 werd daar geijverd voor de
stichting van een eigen kerk en daar
was hij een voorstander van. Het re
sultaat heeft hij niet beleefd want
die kerk is van 1829. In 1804 werd
hij gekozen in het bestuur van de
R.K. Kerk. Drie kerkmeesters had
den toen de volledige materiële lei
ding, niet alleen van Den Burg,
maar ook van de bijkerken te Den
Hoorn, Oosterend, Oudeschild en
(tot 1811) te De Koog. Jan was een
paar maal President-kerkmeester.
Over de problemen die hij daarbij
meemaakte is een afzonderlijk ver
haal te schrijven. 1814 is een van de
roerigste jaren van de geschiedenis,
ook van de Texelse, geweest. Het
was dan ook het laatste levensjaar
van Jan Trammelant, een vermo
gend en gezien mens, die op 14 no
vember ten huize van zijn zoon
Cornelis vrij plotseling overleed. Op
19 november 1814 was het graf
nummer 108 in de Nederlands Her
vormde Kerk weer geopend en werd
hij hierin begraven.
C. J. Reij
Bronnen:
Familieboek Verberne.
Dijt Texelse geslachten
en Misdaad en Straf.
N.T.C. etc.
Voorhanden
Sterke welluidende vioolsnaren, vi-
oolkammen en hars. W. C. Rey War
moesstraat.
Logement Café Billard Noord Hol-
landsch Koffiehuis, Molenplein Den
Helder. Uitstekende gelegenheid tot
logeeren. Vrije kamer vanaf ƒ0,50,
diner ƒ1,00. Aanbevelend, M. Zijm.
Gevraagd knap dienstmeisje. Liefst
niet boven 16 jaar en genegen melk
weg te brengen, C. Keyser-Booh.
Ontvangen een grote partij behang
selpapier en randen vanaf 6 cent
per rol. Q. Huuser Den Hoorn. Mr.
Schilder.
Gelegenheid tot het leeren van nieu
we dansen onder leiding van een
bekwaam dansmeester van Den
Helder op Vrijdag 20 februari 's
avonds 7 uur ten huize van de Wed.
W. Koppen te Oosterend. Deelname
25 cent per persoon.
Hartelijk vaarwel aan vrienden en
bekende bij mijn vertrek naar
Noord Amerika. P. J. Schaatsenberg
a/b ss Noordam.
Nieuws van den Dag. Medelezer ge
vraagd. Leestijd 's morgens 7-12
uur. Leesgeld per 3 maanden 75
cent. W. C. Rey.
7
