Mit de Korst on de diek „Tessels Prate" Texelsche berichten 1903 „Ik sit in 't sontje op een noltje te geniete fan ons Gouwe Boltje". Is het u wel eens opgevallen, dat de verkleinwoorden, die in het Neder lands gevormd worden door er ,,- etje" achter te zetten, in het Tessels alleen maar ,,-tje" krijgen? Bijvoor beeld: zonnetje wordt sontje, bollet je wordt boltje. Als je er op let zijn het er een heel aantal. Hier volgen er een paar, die u wel zult herken nen: Een steelpantje en een melk- kantje. Een piktoltje en een knieneholtje. Een roltje en een droltje. Een krultje en een smultje. een piktoltje Een pieteroliesteltje en een nach- pontje. Laatst had iemand op de di- alektclub het over „een föltje foor de glaze". (Een valletje voor het raam). Er zijn ook een paar sèèggies waarin dit soort verkleinwoorden voorkomen: „Hee het een dun veltje over sien tong", ,,'t Is deer allegaar potjes en pultjes". „Die leu hèwwe een mooi spuitje!" Of het altijd op gaat? Nee, soms niet; „spelletje" wordt bijvoorbeeld geen „speltje". En zeg je eigenlijk: biltje, knultje, kipperentje?? En nou skei ik eruut, het ken wel toe. Ik hèw het fan de week zö drok had as 't mantje, me hóófd stond op een pentje! Ik gaan skrep op de bank sitte mit puus in een roltje op me skóót, en het zeu- ersontje in de glaze. Ik neem er een vers kruudboltje bee mit beste but- ter, ik set me briltje op en ik gaan de Tesselaar leze! De garnalenvisscherij die den gehee- len winter schraal geweest is was vorige week voordeelig. De prijs der garnalen was gemiddeld 15 cent per kilo. Ook de haringvangst was ver bazend groot, niet zelden werd per boot f 100,— besomd. De venters konden nu hun slag slaan. Er werd gevent gekocht en gebakken dat het een aard was, waarbij de draag kracht der beurs ook niet behoefde te worden overschreden. Zodat in menig huisgezin dat anders van het eten van vis verstoken blijft eens heerlijk werd gesmuld. 't Wos ferrotte koud. Mit Ouwe Sunderklaas hod iederiên ol sien tó- ne krom fon de koud, maar flak foor de Korsdage leek Skil de Noor- dööl wel. les foor de diek en overol glööddigheid en troep. Je wier d'r speemisselid fon. 's Eéves sot iede riên thuus bee de kachel en zellefs Arie fon Japie, die mit de poel rond- gong ferdomde et d'r uut te gaan. De mèènse hodde de pest in, afijn mit de Korst hod je vier dage free; don kon je tenminste wot beekom- me fon olie rotzóó. Twie dage foor de Korst woer 't stokmistig en de misthore loeide de hele nacht. En die nacht hod Piet fon de Kale een dróóm. Nou dróme d'r wel meer op Skil fezellef, mar Piet fon de Kale sien dróme wozze giên bedrog. Hee hod nag gien twie jaar lede dróómd dot de kippeskool in de brond rake sow op Bossiesdag en 't wos beurd ok. Doe Jontje fon Alie don ok miet 't krontje kwam en hoorde dot Piet dróómd hod floog se d'r mitiên op of om 't nuws te ferspreie. Piet sot hillegaar ferskeft in sien hoekie en sei eerst niks, mar na wot onhoue fon Jontje kwam 't d'r uut. De diek sow deurbreke op twiede Korsdag bee de Witte Punt. Héél Skil sow ferzupe os d'r niks on deen wier. Geliek mit 't krontje gong 't nuws deur Skil De Mèènse wozze hille gaar fon 't weer slegeDe Kippes kool wos in brond raaktSow de diek ok deurbreke? „Ik glóóf d'r gien barst fon, „see Mot, „ollegaar gesodemieter. Os die vent niet slepe ken fon de misthore, don moet ie doppe in sien ore doên". „Ja mar de kippeskool don?". „Dot wos gie- niêns op Bossiesdag, mar daags na de Pinkster". „Ja dot wel, mar d'r wos brond". „Niet de moeite fon 't prate waard", see Mot, 't wos zóó uut. „Omdot iederiên d'r op fer- docht wos fezellef". „Nou, wot wowwe jullie d'r on doên?" vroeg Mot. Se wowwe wacht houe bee de Witte Punt. „Nou don kenne jullie lang wachte", see Mot, „os ie sien eige een dag fargist mit Pinkster, don ken ie sien eige nou ok wel fer- gisse. Strakkies breekt ie pos mit Ouwejaar. Don hoef je ok niet meer te ferzupe, don bej-je ollang dip- friês. Mar, ja doe 't d'r op on kwam, wos Mot d'r toch ol foor om een aktie-kommetee op te richte, ol- liên wow se niet dot 't in de kront komme sow. Die Burreger Skete- trekkers zelle óóns uutlache, os se 't on de weet komme en aars die Hoo- renderstiênpikkers wel. Deer wos iederiên 't mee iêns. D'r sow giên gerucht on geve worre. Gieniên bu- te Skil mocht d'r fon hore. De éved na de dróóm fon Piet wos d'r ferga- dering in Skool. 't Wos hordstikke koud en dus most 't niet te lang du re. Arie fon Jaar stelde foor om om stebeurt de wacht te houe mit een mobelefoon, om mitiên alorrem te kenne slaan. „Waterstaat hoeve we niet in te skakele", see Cor Piêpe, die glóóve 't toch niet foor 't te laat is. „We most mar ollebee de Korsda ge wacht houe", see Mot, „of liever, de monne fezellef. De vrouwe motte omsterbeurt foor héte sukelaat of wot te kauwe zorrege". Eerst wos 't nag een perbleem om de wacht eer lek te ferdéle, wont de Roemse wowwe de éved foor de Korst te kiendje wiêge en se krege nag temet ruzie, wont Arie riep fezellef mitiên, dot se free sowwe weze om te wiê ge os de diek deurbrak. De kerrek wos trouwens flak bee de Witte Punt, en eerlek is eerlek. D'r is nag tiêd sot om te wiêge tussedeur", see Ger Plok. Eerst wowwe se op d'r iêntje de wacht houwe, een uur de mon, mar na veul viere en vijve, 4

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1988 | | pagina 6