Schapenteelt op Texel Lammerenm&rkt te Texel. DOOR J. DAALDER Dz. I Cf I f Neen, de echte ouderwetsche Texelsche boer bestaat niet meer. 't Is wel jammer, dat het oude type geheel verdwenen is. Zoo'n boer zag er gewoonlijk welgedaan uit, en wanneer hij in het voorjaar tusschen zijne lam meren, waar zijn financiëele hoop op gebouwd was, ronddrentelde, dan wees hij met genoegen op zijne twee lingen, die zoo blijde krijgertje speelden over de weide. Maar ook des Zondags, wanneer hij met moeder de vrouw naast zich in den kapwagen naar de kerk reed, dan zat er houding in den boer, en niet gaarne zou hij de teugels aan een ander in handen gegeven hebben, of 't moest geweest zijn aan zijn zoon Piet, die dan „merakel" goed met de „peerden" kon omgaan. Met welgevallen haalde hij, zoodra het paard op stal gezet was, zijn zilveren tabaksdoos uit z'n vestzak, om met een „segaar" in het hoofd kerkwaarts te stappen. De vrouw, die het „kapje kant" had, droeg het zware kerkboek met de dikke zilveren krammen, en nauwelijks had ze plaats in het bedehuis genomen, of het lodde- rijndoosje, met een in Eau-de-cologne gedrenkt watje, werd uit den grooten zak opgediept, om even een snuifje te kunnen nemen. Dan lagen weldra kerkboek, zakdoek en reukdoosje en, zoo noodig ook, een brillehuisje in den grooten schoot, om met alle aandacht te luiste ren naar wat van uit den kansel gegeven werd. Ook de boer had zich op z'n gemak gezet, nadat hij het restantje „segaar" een goed plaatsje had bezorgd, om het straks weer spoedig te kunnen vinden, en na even in z'n zijden pet gekeken te hebben. Ook met marktdagen was de boer in costuum en als hij het vee naar genoegen verkocht had, ook dan werd er een „van de zes" opgestoken en hij liet zich een brandewijntje met zoet goed smaken. En als hij thuis kwam, werden er weer een paar „bankjes" achter het linnen in het groote kabinet gestopt. En dat in de dagen toen een pondje boter voor een stooter verkocht werdHoe is alles veranderd De levenswijze van den boer is nu veel minder een voudig. Hij vraagt meer voorhet ontbijt, dan rogge brood met kaas, en de kapwagen heeft bijna geheel afgedaan. Baatje en zuiveren tabaksdoos worden nog als oudheden bewaard, en de Texelsche kap met de breed uitstaande kloffen wordt nog alleen door de oud ste vrouwen gedragen. De ouderwetsche boerenhuizen met de pyramidale daken verdwijnen meer en meer, en worden vervangen door woningen en schuren van 12

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1988 | | pagina 14