9
r
2?jraiERBLis
Et meierblisse op Tessel
een jaarleks folklore-féést
de kiender die skooie en skèrrele
om te krigge et èllerméést.
Bee de opbaalderee fon de spulle,
skreeuwe se huus ènhuus,
"hei je nag wèt foor de meierblis",
gieniên die bluuft er dön tuus.
Os demies de meierblisse brènde
mit de aare dèn geliek,
wie hèèwwe d'r de gr&6ste meierblis
ja, maak je nag niet riek.
De aare doên naggeres de rondte
de kèèr die komt amperèn vol.
Maar 't leste huus het nag rommel
zéé bliêd nou ès de b&6l
Se krigge deer twie metrèsse,
et stroo puult uut een skeur,
maar döt zei effe brènde, joh
se léé]De nou gouw deur.
'T is eêvved fèn de leste April
en iederiên wil de meierblis sien brènde
't laait op in floeibaar goud gevèt,
lieke krek de skimme fèn blissers.
Een smijt benne d'r on 't irrepels brêéde
die worre bee et fiér dön leit,
d'r deur wordt stooke een iesere drééd,
wèt sout fèn huus meenoome,
Smikkelend fèn de irrepels, knappend héét
wie zei deer niet fèn drééme
want et meierblis-fêést is iênig
ok de meikes geniete mee
maar in mien jeugd wös 't singe
fön 't versie d'r oltiêd bee.
"Hooi, hooi en hei je gien strooi,
en hei je gien ouwe ménde,
dan zelle we de meierblis brènde,
hekke en stekke en ende paale,
ès je niet komt dan zelle we je haale,
boer wil jee dèt laate staan
hekke en stekke in ende slaan".
men zong ook wel:
"hekke en stekke, jotte en paale"
Nel Dogger
Door D. Lemstra omgezet in het door
onze vereniging gebruikte dialekt.
