AL BIJNA
50 JAAR
WAARLANDER (IV)
I
Ben Krijnen
De foto spreekt voor zich.
5
In 1973 kwam Ben Krijnen met zijn vrouw
Ineke in één van de metamorfose-woningen aan de
Tulpstraat wonen. Deze huizen waren een ont
werp van architect Wagenaar uit Bergen. Na bijna
twintig jaar kochten ze een perceel grond aan de
Lantmanstraat en lieten daarop een woning bou
wen. Ook zij zijn Waarlanders gebleven.
Hoewel ik persoonlijk liever een grijze muis ben dan
in de belangstelling sta, vind ik het toch leuk mijn
herinneringen op te schrijven. Vooral als speler en
jeugdtrainer van Con Zelo Voetbal. Maar ook hoe
we in Waarland gekomen zijn en waarom we er nog
steeds met veel plezier wonen.
Vanuit Amsterdam
Ik kwam niet alleen naar Waarland, maar samen met mijn
vrouw Ineke Mosis. Hoe dat ging, herinner ik me nog
goed. We zijn in mei 1971 getrouwd en woonden in een
moord-en-brand buurt in Amsterdam-Oost. Daar wil
den we absoluut niet blijven wonen. Ineke is geboren in
Amsterdam-Noord en ik in Oostzaan.
Pogingen om eerst in Sint Pancras en later in Heerhugo-
waard een huis te kopen liepen op niets uit vanwege het
simpele feit dat ik te weinig verdiende. Want ik werkte
toen pas een paar jaar. Het salaris van Ineke, die overi
gens meer verdiende dan ik, telde toen niet mee. De hy
potheekverstrekkers gingen er vanuit dat een vrouw nog
wel eens zwanger zou kunnen worden en dan zou het in
komen van de vrouw wegvallen. Bij de laatste afwijzing
werd ons wel meegedeeld dat er binnenkort in Waarland
gebouwd zou worden en dat we daarvan bericht zouden
krijgen.
Korte tijd daarna werden we uitgenodigd op een kantoor
op het Rokin in Amsterdam. We kregen een optie op een
huis in Waarland. Er zaten drie makelaars: Bregman,
Smit en Jaspers. Ik weet niet meer welke makelaar wij
hadden, maar het kwam erop neer dat we zo snel moge
lijk onze handtekening onder de optie moesten zetten.
Het enige wat we te zien kregen was een plattegrond
waar de huizen gebouwd zouden worden. Er was geen
bouwtekening aanwezig, laat staan een bestek. Het ge
sprek ging nogal stroperig. De makelaar vertelde dat hij
zo spoedig mogelijk een bouwtekening zou toesturen en
dat er verschillende anderen waren die ook wilden kopen.
Omdat we heel graag wegwilden uit Amsterdam, hebben
we toch maar getekend.
De volgende dag op zoek
Nou, dat was dus op een vrijdagavond en na een niet al
te beste nachtrust zijn we de volgende dag naar Waarland
gegaan. We wisten echt niet waar dat dorp lag. Het was
nog zoeken, want navigatie in een auto van toen was nog
niet uitgevonden. We vonden Waarland en konden nau
welijks geloven dat er op dat stukje grond 16 woningen
gebouwd zouden worden. Metamorfose-woningen aan
de Tulpstraat. Maar het kon wel.
We zijn op 28 februari 1973 in één van die woningen
komen wonen en wel op nummer 9. De huizen zijn
gebouwd door bouwbedrijf Schenk uit Barsingerhorn die
er aan failliet is gegaan. Het werken met onderaannemers
was in dit geval helaas niet goed gegaan. De wonin
gen waren ook bepaald niet zorgvuldig gebouwd en de
architect Wagenaar uit Bergen was daar debet aan. Eerst
na diverse verbouwingen, zowel binnen als buiten het
huis, was de woning naar onze zin. Onze ouders vonden
het jammer dat we zo ver weg gingen wonen. Toen ze
eenmaal een paar keer bij ons op bezoek geweest waren,
