TL 1 Lutter Lotgering op het Prinseneiland in Amsterdam, oud en nieuw. 26 Hij kreeg die klus en kon er trots op zijn. Even dichter bij huis bouwde Wever de lagere school De Meerkoet in Dirkshorn. Op het kantoor werkte Corrie Bruin en toen zij in 1976 trouwde en naar Oudkarspel verhuisde, moest er een nieuw personeelslid komen. Doret Keesom, pas Crawford op het bedrijventerrein De Zandhorst. Dick hielp zelf mee. Rechts Siem de Jong, moeten worden. Er diende zich een overname aan: Lutter Lotgering uit Amsterdam. Het bedrijf was opgericht in 1903 en had woningen in Amsterdam West en Zuid en het Diaconessen Ziekenhuis in Utrecht gebouwd. Tot 1940 werkte alle dagen zestig man aan de restauratie van het paleis op de Dam. In de oorlog weigerde de toenmalige eigenaar voor de Duitsers te werken. Het gevolg was dat er in 1945 nog maar drie werknemers van dit bedrijf overgebleven waren. Tot 1984 was Lutter Lotgering een betrekkelijk klein bedrijf met zo’n acht timmerlieden. Er was een aanzien lijk klantenbestand met het onderhoud van een paar hon derd woningen. Een goed vooruitzicht dus. Op 1 januari 1984 was de overname een feit en het bedrijf werd Wever Lutter genoemd en later Wever Amsterdam. deuren en gereedschap van meer dan honderd jaar oud. Van het beoogde werk van het overgenomen bedrijf viel het dubbeltje naar de verkeerde kant. De map met opdrachten bestond uit werk dat onder de kostprijs was aangenomen. Vervolgens bleek dat een groot aantal geslaagd voor de mavo, kwam voor haar in de plaats. Het was de eerste baan van Doret, maar met het schrift van haar voorgangster als handleiding, wist ze zich aardig te redden. Deze had namelijk nauwkeurig een takenlijst bijgehouden en wat Doret niet wist, kon ze aan haar baas vragen. Hij gaf haar ook de ruimte om zelf initiatieven te nemen. Er werkte toen ongeveer 25 man, met o.a. Henk Bleeker in de werkplaats en Siem de Jong op klus. Eén van die klussen was het Medisch Centrum aan de Veluweweg, een mooie praktijkruimte voor de dokters Hageman en Steenvoorde. Een andere opdracht was de nieuwe Rabobank aan de Kerkstraat 14. Het bedrijf was inmiddels behoorlijk gegroeid en er was meer opslagruim te nodig. Een nieuwe hal werd op de plek van de werkplaats gebouwd en in 1980 kwam er een tweede hal bij voor de opslag van hout en ander materiaal. Doret heeft ongeveer zeven jaar op het kantoor gewerkt. Ze heeft dat ervaren als leerzaam en bovenal als heel collegiaal. Ook maakte ze de recessie mee. De eerste overname Eind jaren zeventig en beginjaren tachtig was de werkloosheid in ons land bijna 8% en het percentage in de bouw nog hoger. Dick had er veel moeite mee om personeel te ontslaan. Toch moest hij het doen. In 1984 had hij nog maar voor vier man werk. Er moest wat gebeuren. De twee zoons van Dick en Nel, Theo en Marcel, wilden beiden in het bedrijf. Dan zou er in de toekomst naar meer werkgelegenheid gezocht Theo zat in het laatste jaar van de hts. Zijn vader vond dat hij de capaciteit had om leiding te geven aan een ploeg Amsterdammers, te werken met klanten uit die stad en om calculaties te maken voor de restauratie van monumenten. En dat voor iemand van 24 jaar uit West-Friesland. Toen Theo in juni slaagde, ging hij daar meteen aan de slag. Het bedrijf was gevestigd in een voormalig pakhuis op het Prinseneiland. In de kelder was de werkplaats en op de eerste verdieping het kantoor en de kantine. Op de tweede etage de houtzolder, waarbij met een katrol het hout van beneden naar boven en omgekeerd, moest worden gehesen. Op zolder stonden heel veel oude li WK Uitvoert flr L

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2019 | | pagina 26