PERS Oigen haard 19M Mook, 21 januari 2019. De perskaart van Piet Komen. Hannes Knoin, zeun van Dirk Knoin en Nel Hoek. 22 De foto’s zijn afkomstig uit het archief van Nico Komen tenzij anders vermeld. 18 februari 1964, moin vader vierde z’n 45e verjaring. Toendertoid keek men met ‘n verjaring qua lengte niet op ‘n uurtje. ‘t Begon om acht uur seives met ‘n koppie en ‘n puntje oigen gebakke appelteert en ‘t oindigde als de leste wegging. ‘t Was ‘n bar genoegeloike eivend en die gong al rap over in de nacht. Zo rond de klok van twai gonge de maiste d’r padje inkorte. Niet de gebroeders Es Tinus, die begonne net ‘n beetje dorst te kroige. Naast ‘t biertje nag ‘n kloin borreltje, dat kon volgens de manne hil gien kwaad en ‘t was merakels goed teugen de wurmen. Al met al wulde moeder Nel ‘t spul om ‘n uur of vier welderes kwoit. Ze docht goeie raid is niet goedkoup. De opmerking: Kom op vader we gaan te bed, de visite wul weg, sneet gien hout. ‘t Stel bleef gestaag ‘t iene nai ‘t are verhaal opdisse. In ienen docht moeder: Weet je wat, ik loit de kachel gewoon uitgaan, den druipe de Een week later heeft een voorbijganger hem gevonden. De uitvaart vond plaats op 30 mei in de parochiekerk van de H. Johannes de Doper in Langedijk. De kerk was vol. In de oorlog opgepakt Anders dan zijn broer Arie, die nog gemobiliseerd is geweest in 1939-1940 en bij de gevechten rond de Greb- beberg deel heeft uitgemaakt van een Rode Kruis-groep, heeft Piet geen militaire verplichtingen gekend. In de Het zijn voorspellende woorden gebleken. Op 19 of 20 mei 1970 heeft Piet Komen zich verdronken in de ring vaart van de Beemster. Thuis had hij een briefje achter gelaten met de woorden ‘Annaje bent lief’. manne wel of. De kachel was zowat uit. Tinus most ‘n plas en kwam trug met ‘n handje brandhout bestaande uit allegaar gele skieften. Met are woorde: gewonne uit ‘n paar klompe. Zo was d’r voor drie kwartier warmte. Es bedankte broer Tinus dat ie zo joviaal was om ter gelegenhoid van de faiststemming z’n sundagse klompe hiervoor op te offere. Weerop Tinus zoide: Beste Es, je hoeve moin niet te bedanke hoor, ‘t ware nameloik niet moin, maar jouw klompeEs werd hier warm nag koud van en zoide gortdroug: As jij straks jouw hutte zou wulle toevoege an deuze faistvreugde den zel je moin verder niet horeEn dat beurde ok ‘t bleef nag mooi ‘n toidje warm en genoegeloik op de Kerkstraat. De manne raakte rond de klok van zes weer op huis an. wordt vervolgd. Met dank aan: Nico Komen en Joep Nolet. Geraadpleegde bronnen: - Archief Nico Komen. - Keerder Kroniek, jaargangen 1, 4 en 5; jaarboeken 2007, 2011 en 2015. - Kranten Regionaal Archief Alkmaar. eerste oorlogsdagen heeft de familie Komen zoals vele andere Waarlandse gezinnen ook evacuees uit Amers foort in huis gehad, een tweetal, met wie het gezin later in contact is gebleven. Net als broer Arie heeft ook Piet van zeer nabij oorlogsgeweld meegemaakt. Duitsers namen hem in januari 1945 in Bergen gevangen, mogelijk omdat hij zich in spertijd op straat bevond, vertelde Nico Komen. Toen hij desgevraagd op zoek ging in de familiedocumenten van vader Cor naar nadere informatie over dit oor- logsvoorval, was zijn verrassing groot. Ome Piet bleek in januari-februari 1945 brieven te hebben geschreven vanuit een strafkamp in Heelsum, 10 km van Arnhem. In deze omgeving werd toen hard gevochten om de Rijn. Acht brieven aan zijn vrouw Anna en familie bleven bewaard. U leest in een volgende aflevering. ondergetekende verklaart dat P.Koiren, Zuid Sch&rwoude aan haar bladen verbonden is als correspondent Directeur Hoofdredacteur alleen geldig voor het jaar Handtekening van de houder

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2019 | | pagina 22