kV
BEEMSTERBOER?
BESCHUIT
flfl
L JwmrlafidE I
[Z WMPLArtD
♦UJï I
F?#
9
Er werden varkens gehouden voor het oude brood.
Vooral op zaterdag hielpen mijn schoonzussen, Annie en
Trien, mee in de zaak. Dan waren Piet en Cor aan het
venten met een auto, waarop stond: Bakkerij De Vlijt.
De auto van Bakkerij De Vlijt
De Opel waarmee Piet en Cor ventte, had hun vader Jaap
in 1938 gekocht. Hij gebruikte de auto toen niet alleen
voor het venten, ook reed hij mensen naar het zieken
huis die krap bij kas zaten. Zo bracht hij de jongens, Piet
Kamper en Arie Pankras, naar de St. Anthonius kolonie
in Bakkum. Tijdens de oorlog moest de auto worden in
geleverd bij de Duitsers en om dit te voorkomen, ging hij
onder strobalen in de schuur van Zutt aan de Westkade.
Ook Piet Meester en Joop Pater waren Beemsterboer
dankbaar; zij mochten in de auto lessen voor hun rij
bewijs. Een paar jaar na de oorlog is de auto verkocht.
Foto uit 1949, gemaakt door meester Raas
in de tuin naast de bakkerij. Vlnr achter:
Cor, Carolien en Carolien Biersteker.
Voor: Jan, Nel, Jopie, Jaap.
Een knecht
zoeken, want je
moest ondanks
je verdriet ver
der. Na enige
tijd kwam
Gerard Laan
uit Nibbix-
woud. Toen
verdween de
naam bakkerij
Beemsterboer
in Zijdewind.
Op 7 juni 1951
trouwde ik met
Gerard Laan
en samen kre
gen we nog vijf
kinderen.
Buurmeisje Miep Jonker hielp in de winkel en in de
huishouding. Ze vertelt hierover: Ik heb vijf jaar bij
buurman Piet en buurvrouw Truus gewerkt. Het was tus
sen 1947 en 1952. Voor mij een heel leuke tijd. Er waren
vijf jonge kinderen en daar had moeder Truus soms haar
handen aan vol. Wanneer het zo uitkwam, gaf ik ze de
fles en deed ze een schone luier om. Ik stond graag in het
winkeltje. Er was een toonbank en tegen de muur was
een plank met koekblikken. Hieruit werden half-pondjes
allerhande verkocht, zoals bokkenpootjes, Arnhemse
meisjes, krakelingen en bitterkoekjes. Er stond ook een
broodkist met knip- en ronde witten, bruine stoeten en
kadetjes. Aan een andere wand was een plank met zuur-
tjesflessen gevuld met o.a. botersnoepjes en perendrups.
Op vrijdag maakte ik altijd half-pondjes allerhande
klaar voor de knechts, die ze de dag erna meenamen bij
het venten. Bijna alles ging op de pof en wat ik meegaf
aan de klant schreef ik op in het winkelboek. Eens in de
week of maand maakte Piet Beemsterboer de rekening
op. Op zaterdag werd er afgerekend.
Vaak kwam een kind om een boodschap en die zei:
‘Schrijf het maar op voor ons. Want in het dorp kende
je iedereen. Bij een geboorte of een verjaardag werd er
taart besteld. Deze werd naar de klant gebracht in een
houten kistje. Het kistje moest worden teruggebracht.
Regelmatig gebeurde dit niet of was het kistje niet
schoon.
Zaterdagmiddag had ik het echt druk. Ik moest de vloer
van de bakkerij schrobben en de broodplanken en man
den afboenen. Als dat klaar was, zat mijn werkweek
erop. Niet alleen ik maar ook de knechts hadden een
goede baas aan Beemsterboer Op zijn tijd een grap en
Miep als hulp bij Piet en Truus
Het verlies van haar man Jaap en ruim tien jaar later van
haar zoon Cor heeft Nel van de Bakker, zo werd ze in
Waarland genoemd, veel verdriet gedaan. Een lichtpunt
voor haar was dat haar zoon Piet en zijn vrouw Truus
Vreeker vol enthousiasme de bakkerij aan de Veluweweg
hadden overgenomen en ze merkte ook dat het goed ging
met de zaak.
Ons gezin verhuisde
Mevrouw Laan gaat verder: Er leefden toen drie gezin
nen van de zaak. Het werd dus tijd om uit te kijken naar
een andere bakkerij. In Zijdewind kwam een bakkerij
te koop. Lou Bleeker wilde naar Alkmaar. Omstreeks
1949 verhuisde ons gezin naar Zijdewind. Daar begon
een nieuwe start. We waren nog jong. Dus er kon heel
veel, maar zoals sommigen misschien nog weten, het liep
anders. Cor was vaak moe en had vaak hoofdpijn. Dan
denk je aan stress en werkdruk. Dat was echter niet het
geval. Toen we een halfjaar in Zijdewind woonden, werd
er bij Cor een hersentumor geconstateerd. Dat liep slecht
af. Hij overleed op 21 maart 1950. Hij was nog maar
dertig jaar oud. Toen moest ik geholpen worden.
ELËCTR.BROOD^SaiUIT-l<OEk,-&BAniëEfPAmBl|
Pt
