1 .1 17 Haarlemmerliede en Spaarndam Per 19 augustus 1961 werd hij benoemd tot kapelaan van de parochie H. Jacobus de Meerdere te Haarlemmerliede. Pastoor Wanna van Langedijk bracht hem met zijn Volkswagen naar de Lie, waar hij kennismaakte met pas toor Jan Wijsbroek. De laatste liet in een gesprek met zijn collega zijn wantrouwen ten aanzien van de nieuweling nogal hoorbaar doorklinken: Wat is dat voor persoon, iemand die de boel hier komt inspecteren, of is het er een die het nergens lang uithoudt en het dus hier ook niet zo lang zal maken. Dat gaf me niet direct een fijn gevoel en ik dacht: we zullen wel zien hoe het loopt. Jan kreeg de zorg voor de hulpkerk in Spaarndam toege wezen, waar hij het al gauw naar zijn zin had. Het was een flink eindje van Haarlemmerliede, iedere morgen door weer en wind op pad met de brommer om de mis te doen. Na afloop at hij bij bevriende parochianen een boterham. Vrijdags moest ik ontbijten bij oma Balm, dan kreeg ik altijd een warm berookt palinkje op brood. Uit haar gezin waren twee priesters gekomen: Wim, pater augustijn in Parijs, en Piet, oud-klasgenoot van me, die later ook naar de augustijnen is gegaan. In Spaarndam was al een bloeiende jeugdbeweging. Hij ging mee op kamp, kwam veel in huis bij families van de drijvende krachten achter de jeugdbeweging zoals bij het gezin van Ab Balm, van wie dochter Carla leidster was bij de meisjesafdeling. Een heel andere activiteit was de oprichting van een bejaardenbond in Spaarndam. We deden dit samen met katholieken en niet-katholieken, helemaal oecumenisch! Ik las ook over de invloed van het Tweede Vaticaans Concilie. Intussen verslechterde de verhouding met de pastoor, mede door diens toenemende drankprobleem. Het ver blijf van Jan in de pastorie ging zich beperken tot eten en slapen. Maar het slapen verliep niet zonder problemen. In de zomer werd ik vroeg in de morgen wakker gemaakt door de boer die onder het raam van de slaapkamer zat te melken. Een keer heb ik, toen ik ’s avonds in het donker thuiskwam, de melkmachine tot midden in het weiland gesleept. Dat werd wel wat bedreigend, omdat alle koeien op me afkwamen. Maar tussen hen door vond ik hardlopend mijn weg. De volgende ochtend sleepte de boer de melkmachine weer terug onder mijn raam en werd ik dus weer om ongeveer half zes wakker. Kapelaan Zult sprak voor KVG Waarland Vakantie en voetballende kapelaans Een bijzondere belevenis was zijn eerste echte vakan tie, heel wat anders dan een dag of vijf naar Waarland. Medevakantiegangers naar Duitsland waren Herman Bruin, die in Mill Hill in Engeland studeerde en over twee jaar gewijd zou worden; Piet Zuijdam, Arie Stokman van de schoenmaker in Oudkarspel en een vriend van hem. Via Essen belandden we uiteindelijk in Frankfurt, waar we onze tent mochten opzetten in de riante tuin van een pastor, die professor was aan de universiteit. Het werd een heel gezellig weekje met zijn vijven. Onze priesterboorden hadden we in de koffer gestopt. Thuis moest het boordje toch weer om, maar het zou niet lang meer duren of we schaften het voorgoed af. Afscheid van Langedijk Bij het afscheidsfeest in augustus 1961 in café De Burg waren er lofprijzingen voor zijn kernachtige predicaties, het ijveren voor de volkszang en de aansprekende begeleiding van de acht- tienjarigen in de cursussen van het Mater Amabiliswerk. Kapelaan Zutt verstaat de kunst om de meisjes te boeien en ze datgene bij te brengen wat ze op hun weg door het leven nodig hebben. Van de parochianen ontving hij een geschenk onder couvert. Jan zou graag gebleven zijn. Met een variant op een bekend spreekwoord, zei zijn pastoor: De mens wikt, de bisschop beschikt. Een andere vorm van ont spanning bracht de oprichting van een voet balelftal, dat ge heel bestond uit kapelaans uit Langedijk en omgeving. Er zijn wedstrij den gespeeld tegen elftallen van SVW en LSVV, met na afloop een gezellig samen zijn in de pastorie. Een mooie tijd! Sint-Adalbertus-kerk in Spaarndam. Album: Gerard Zaal. 22 oktober 1960. Uit Toendertoid37. Afgelopen donderdag kwam het Waarlander Vrouwengilde onder leiding van de nieuwe presidente A.J. de Heij- Bezuijen in het café van G. Stoop in vergadering bijeen. Er was veel belangstelling. De nieuwe presidente sprak een kort openingswoord, waarin zij onder andere de spreker van die avond, de weleerwaarde heer J. Zutt, kapelaan te Noord-Scharwoude verwel komde. Kapelaan Zutt sprak over de moeder in het gezin en legde er vooral de nadruk op dat de moeder ook in het gebed moet voorgaan. Na afloop werd deze Waarlandse priesterzoon, die met aandacht werd gevolgd, met een gul applaus beloond.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2017 | | pagina 17