lgp=
v-
De bakkerij aan de Veluweweg eindjaren zestig.
11
Met steun van het personeel
Na de lagere school ging Jaap naar de ambachts
school in Schagen om voor bakker te leren.
Ongeveer een maand zat ik daar, toen kreeg
mijn vader een hersenbloeding. Zo erg zelfs dat
hij weer moest leren lopen, lezen en schrijven.
Werken kon hij toen niet. Er brak een zware
tijd aan voor ons gezin. Gelukkig was er steun
van het personeel, Cor Vreeker en Gré Jaspers,
zodat het werk in de bakkerij en de winkel door
kon gaan. Na een jaar ging het wat beter met
Jaap en Niek op de ambachtsschool
in Schagen.
vader; hij kon z’n vak weer redelijk uitoefenen en muziek
spelen ging weer goed.
Nadat Jaap zijn opleiding had afgemaakt, kon hij bij zijn
vader aan het werk. Hij herinnert zich nog: De bakkerij
van Cor Jongkind aan de Kerkweg was jaren geleden
overgenomen door Bertus Busker en toen deze stopte,
namen wij een deel van zijn klanten over. Vanwege de
gezondheid van zijn vader kreeg Jaap vrijstelling van
militaire dienst. Niek bezocht eveneens de ambachts
school in Schagen en daarna, toen de knecht wegging,
werkte hij ook bij zijn vader. Hij moest wel onder de
wapenen en na anderhalf jaar, toen zijn diensttijd erop
zat, ging Niek te werk bij bakker Baltus in Bergen.
Niek vertelt: In 1970 stopte Lou Groen met broodbak
ken, daardoor werd onze klantenkring groter en ik kwam
terug naar Waarland. Er gebeurde nogal wat. Opoe
Beemsterboer verhuisde naar Sabinahof en mijn ouders
naar hun nieuwe woning naast de bakkerij (nu: Veluwe-
weg 17a). Jaap trouwde met Carla Klaver en ik met
Elly Zutt. De winkel werd aangepast en gemoderniseerd
en mijn broer en Carla kwamen achter te wonen. Ook
werd de bakkerij verbouwd. Er kwam een nieuwe oven.
Deze werd gestookt op olie en had een capaciteit van
160 broden, tweemaal zoveel dan de oude. Een paar
jaar later kregen we gas en toen werden de branders in
de oven aangepast.
waren de spouwers.
We maakten ze van
beschuitdeeg waar
doorheen anijszaad
was gedaan. Ze
werden gegeten met
flink boter en suiker.
Niek en ik mochten
ze verkopen; bij som
migen wel twintig of
meer. Van elke spou-
wer mochten we een
paar centen houden.
Zo verdienden wij
ons kermisgeld.
Niek weet nog: Jaap
en ik waren een jaar
of tien, toen hielpen
we al mee met venten
of wat nabrengen.
Het kwam voor: twee
kadetjes naar de
Sloeierd. Het ging
ook weleens fout. Ik
bracht vier broden bij
Jan Bruin in het pad
bij de Hogebrugweg.
Onder de middag
kwam één van de
jongens van bakker
Groen de broden bij
ons terugbrengen.
Want het was onze
dag niet. En wat
gebeurde er toen
Rond vier uur kwam
diezelfde jongen van
Groen bij ons vier
broden halen, omdat
hij tekort had bij
het venten.
Het feest ging mooi niet door. Wij hadden ook
weleens tekort en dan werd ook brood bij een
andere bakker gehaald. Soms zelfs in Noord-
Scharwoude. Maar ik vertelde dan niet dat ik er
een van Beemsterboer uit Waarland was.
Beemsterboer BV
Toen Jaap en Niek begin jaren zeventig jaren de zaak
wilden overnemen, werden de bakkerij en winkel
ondergebracht in Beemsterboer BV met als eigenaren
Piet Beemsterboer en zijn zoons Jaap en Niek. Dit
gebeurde in 1973.
Over deze periode vertelt Jaap: Toen moeder in 1974
overleed, brak er voor vader een moeilijke tijd aan.
Geregeld was hij in de bakkerij om een praatje, maar
hij hielp ons ook. Hij stond dan aan de grote tafel om
gebak te maken, waaronder tompoezen, één van onze
specialiteiten. Want stilzitten, dat was niets voor hem.
Gelukkig ontmoette hij enkele jaren daarna Tiny Bekker,
fW- j
a/
