Reacties op nummer 49 en het kermisnummer
Spanbroek, 14 januari 2017.
26
Met pensioen
De laatste jaren van zijn loopbaan veranderde er veel.
Met name de vrijwillig verzekerden gingen hun premie
via de giro of bank voldoen. Pa vond dit prima. Elke dag
met een geldtas met honderden guldens thuiskomen vond
hij, naarmate hij ouder werd, belastend.
In 1972 werd pa 65 jaar en ging met pensioen. Hij heeft
toen nog een paar jaar zijn tuinderij aangehouden. Rond
1980 verhuisden mijn ouders naar Heerhugowaard. Alle
kinderen waren getrouwd en het huis uit. Mijn broer
Peter woonde toen al een tijdje in het gezinsvervan
gend tehuis Prunella. Door die verhuizing konden ze
In ons kermisnummer zijn helaas enkele foutjes geslopen. Bij het opkloppen op bladzijde 9 was Jaap Bakker
van de Oostkade de opklopper en op bladzijde 17 is het Riek Dekker die het glas heft. Op pagina 27 is het
Nelleke Bruin en op 29 Julia Smit en Japie Beemsterboer.
Bij het Waarlands Dorpshuis (blz. 33) wordt op dinsdagmiddag kermis gevierd en op de laatste pagina is het
Annemiek Bruin i.p.v. Anniek Bruin.
Het vraagteken op pagina 9 is Nellie Beemsterboer.
ontgaan. Hij had elke week te weinig loon voor zichzelf
gereserveerd. Alle ziekenfondsbodes werden regelmatig
gecontroleerd op hun werk. Dit werd gedaan door Bram
van der Welle uit Hippolytushoef, een aardige man. Hij
ontdekte op een gegeven moment dat mijn vader niet een
kastekort maar een kasteveel had. Dat kwam nooit voor,
zei hij. Er zat aanzienlijk meer geld in de kas. Aanvan
kelijk werd gedacht, dat iemand jarenlang teveel premie
zou hebben betaald, maar die fout was nergens te vinden.
Dagenlang werd er gezocht, mijn vader was knap zenuw
achtig. Na een week zoeken kwam Van der Welle op het
idee van het in te houden loon. Na het controleren van
alle loonsverhogingen kwam de vergissing boven water:
het was voor ons gezin een financiële meevaller. Voor pa
was het echter minder leuk, niet lang daarna kreeg hij een
zenuwflauwte en was weken lang uit het werk. Gelukkig
herstelde hij in de loop van de zomer.
Tot slot. In de Schager Courant van 22 november 2016 staat een kermisfoto van de familie Danenberg. Op de
vrijdag daarna kwam Pieter Danenberg bij de viswagen bij het Dorpshuis. De visboer zei: Meneer u staat mooi
met uw gezin in de krant. Pieter reageerde: Ze zegge dat ik op m’n vader lijk.
Op laatste pagina van nummer 49 staat een foto met steppers. Co van der Gulik heeft niets in zijn mond.
Bij het scannen is er een vuiltje op de foto gekomen. Onze excuses aan Co.
En dan het kermisnummer. We ontvingen meer dan tien mails en hebben daarom een keuze moeten maken.
Siem Jonker uit Den Haag: Dit kermisnummer brengt nostalgische gevoelens teweeg, met name het artikel over
mijn vader. Arie van Ophem uit Bunnik: Ik zag ernaar uit en de presentatie overtrof mijn verwachtingen. Als
laatste Ria Jonker uit Australië: Hartstikke gezellig om te lezen. Ik ben surprised hoeveel mensen ik nog ken na
bijna zestig jaar.
hem vaker en veel gemakkelijker bezoeken. Heden ten
dage woont mijn zus Willy met haar man Sjaak Bos in
het ouderlijk huis aan het doodlopende stuk van de
Slootgaardweg, nu gemeente Schagen.
Niek Tesselaar en Marie Groen waren op
6 juli 1977 veertig jaar getrouwd.
