Anke Vreeburg en Aria Pancras. Piet Kleverlaan Waarland, 4 januari 2017. 12 Jos vertelt verder over zijn taak als penningmeester. De inkomsten zijn verdeeld in twee blokken. De eerste zijn de inkomsten van het hoofdbestuur en de tweede zijn onze specifieke eigen inkomsten. In Breda wordt bijge houden hoeveel er door leden uit Waarland aan de lan delijke Zonnebloem wordt gedoneerd en hiervan ontvangt onze afdeling een bepaald percentage. Dit is ook het ge val met de jaarlijkse lotenverkoop, een activiteit die door onze medewerkers en bestuursleden wordt gedaan. Het tweede blok van onze inkomsten bestaat uit de op brengt van de klantenkaarten van de Vomar, de jaarlijkse Rabofietstocht en uit giften. Met dit geld kunnen we wat extra ’s doen. Zo hebben we na het overlijden van Mien Kramer-Konings een flink legaat gekregen. Van een deel van dit geld hebben we poloshirts en bodywarmers ge kocht, zodat we bij een activiteit herkenbaar zijn. Mien Konings is op 28 februari 1908 in Rotterdam geboren en op latere leeftijd getrouwd met Hendrik Kramer. Ze woonden in de Speketer en daarna in een huisje bij Sabinahof. Mien is 100 jaar geworden. En dan de uitgaven: vakantieweken, Nationale Zieken dag, huisbezoek en de jaarlijkse uitstapjes, bijvoorbeeld naar de Blinkerd en een dagtrip met de bus. De Nationale Ziekendag is de tweede zondag in sep tember. Rond die dag ontvangen de zieken een bloeme tje. Ook in het Medisch Centrum, de Mariakapel van de St. Wulframkerk en in Sabinahof worden bloemen neergezet. Club van het jaar 1993. Jos Zutt en adjudant Frank Smit. Wat brengt de toekomst? Het hoofdbestuur in Breda werkt met betaalde krachten. Alle afdelingen: de provinciale, de regionale en de ruim 1200 plaatselijke werken met vrijwilligers. Op de vraag aan Anke en Jos hoe ze over de toekomst denken, luidt het antwoord van Anke: Ik ben ruim een kwart eeuw voorzitter van De Zonnebloem Waarland. Ik heb het met veel plezier gedaan, een fantastische club mensen, maar ik stop. En de toekomst? Allereerst is er het probleem van de vrijwilligers. Ik denk dat ze moeilijk te vinden zijn. Er komt een andere doelgroep. De meeste ouderen van nu zijn gewend om zelf op vakantie te gaan. De activitei ten zullen kleinschaliger worden. Hopelijk zal het huis bezoek blijven, want ik vermoed dat het aantal eenzame mensen zal toenemen. Jos Zutt beaamt dit en voegt er nog aan toe: Het pen ningmeesterschap is niet meer alleen een kas- en bank- boek bijhouden. Je moet volgens de voorschriften en met computerprogramma’s van het hoofdkantoor van Breda kunnen werken. Dit is misschien voor de ouderen van tegenwoordig nog een struikelblok. Tot slot Anke Vreeburg: In dit artikel komen zes (oud)-bestuurs- leden aan het woord. Een keuze die we met de redactie hebben gemaakt. Nog steeds zijn er, naast het bestuur, veel vrijwilligers die er voor zorgen dat alles goed verloopt. Er zijn verschillende vrijwilligers en bestuurs leden genoemd en er zijn er ook die niet genoemd zijn. Ik hoop dat men dit begrijpt. Met dank aan: Arie Groen, Els Dekker-Venneker, Cok Ruiter-Groen, Lien Smit-Berkhout, Anke Vreeburg, Jos Zutt. Maar ook nu nog zijn er alleenstaanden van wie de fa milie ver weg woont en die vanwege hun lichamelijke of geestelijke toestand er zelf niet op uitgaan. Deze mensen vinden het fijn wan neer er iemand met enige re gelmaat op be zoek komt. Ook zijn er mensen, die vinden dat ze nog zelf erop uit kunnen en nog geen huisbezoek willen hebben. En dit respecteren we ook. Jos deed de administratie in een schriftje; links de in komsten en rechts de uitgaven. Aan het eind van het jaar maakte hij een jaaroverzicht en stuurde die naar het hoofdkantoor in Breda. Deze manier van werken ligt allang achter hem. Het gebeurt tegenwoordig met de computer en niet alleen een financieel verslag van het afgelopen jaar maar ook een begroting voor het komende jaar moet worden opgestuurd. 9’

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2017 | | pagina 12