HUN OPTREDEN HOORDE ERBIJ 1 J Gerrit Moras. Peter Kamper met het Duo Dijkhuis, Klaas Dijkhuis en Jan Jissink. Met dank aan Dirk Bruin Szn., Ella en Dirk Moras. Peter Kamper Kom van dat dak af. Gerrit Moras Het refrein van Onze poes en buurmans kater luidt: O, ’t is gewoonweg een schandaal. Wat maken die beesten een kabaal in de tuin, bij ons in de tuin. Ze zijn toch niet te houwen, laat die beesten maar miauwen in de tuin, bij ons in de tuin. Vanaf eind jaren zestig begon het eerste deuntje na afloop van het katknuppelen. Iedereen die met dit spel meegedaan had, ging na afloop het café in. Daar speelde een duo om de feeststemming erin te krijgen. Peter Kamper of Bambergen sloeg geen kermis over. Wanneer hij pittig wat bier op had, durfde hij zijn muzikale talenten ten gehore te brengen. Hij zong dan steevast Kom van dat dak af van Peter Koelewijn. Halverwege het lied begon de hele zaal luidkeels mee te zingen. Peter vond dat prachtig en vergat z’n tekst. Niet erg, want iedereen kende dit lied. Dit nummer heeft hij vele jaren tijdens kermis gezongen. Op de foto staat Peter met het Duo Dijkhuis. en goeie kermis draaien was voor de kasteleins uit Waarland een flink steuntje in de rug om het finan cieel te kunnen bolwerken. Een volle tent was dan wel noodzakelijk. In de krant van 27 augustus 1977 staan de advertenties van de drie horecagelegenheden in Waarland. Voor elk wat wils, zou men kunnen zeggen. Dé dansgelegenheid bij uitstek was De Posthoorn, waar meestal een bekende regionale kermisband speelde. Het was in die tijd een traditie dat tijdens de kermisdagen ook twee plaatselijke zangers hun stem lieten horen, namelijk Peter Kamper en Gerrit Moras. De andere zanger, Gerrit Moras, kwam uit de Sloeierd en hij was o.a. herkenbaar aan de gele klompen die hij aanhad. Hij dronk geen bier of sterke drank, maar alleen cassis. Gerrit had zelf twee plaatjes laten opnemen met Gerrit Kruijer en Jan van Straaten van het Duo Kruistra. Op deze plaatjes zong hij: Onze poes en buurmans kater en het Scheppingslied. Tijdens de kermis trad hij met deze nummers op waarbij hij met z’n ene klomp de maat hield. Wanneer tijdens z’n optreden alleen de muziek speelde, haalde hij z’n rooie zakdoek voor de dag en veegde de zweetdruppels van z’n voorhoofd. Vol overgave zong hij en daar had het publiek wel oor voor. Bk 22

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2016 | | pagina 22