MIJN WERK BIJ
CEES VALK
Piet Kleverlaan
Truus en Cees Valk.
Truus Zutt vertelt...
16
Houten rekken voor de ramen
Een week voor de kermis werden de gordijnen eraf
gehaald en moesten alle spullen van de wand. Elke
Vlnr: Jan Blaauw, Ton Tesselaar, Koos
van der Eng, Johan Kamper, Cees Valk,
Peter Tesselaar, Ad Bruin. Rond 1962.
it verhaal gaat over mijn werk tijdens de kermis
bij Cees en Truus Valk in De Posthoorn. Mijn
eerste kermis was in 1965. Een klein beetje ervaring
had ik al, want ik was vriendin met Ria Jonker, een
dochter van de vorige eigenaar, Willem Jonker. Met
haar mocht ik helpen bij het spoelen van de glazen.
Heugaveldtegel kreeg een nummer, daarna werden ze
naar de berging gebracht. Er werden houten rekken voor
de ramen geplaatst en er kwamen oude tafels en klap-
stoelen in het café te staan. In die tijd zaten de mensen
gezellig met elkaar aan tafel. Er lagen geen kleedjes op
tafel, maar wel stonden er grote ijzeren asbakken. Want
er werd door de mannen menige sigaar gerookt. Veel
jongens en een enkele vrouw rookten toen sigaretten.
De kermis begon op zondagmiddag. In het voorcafé
speelde duo Ad Kruiswijk. Je kon elkaar toen nog rede
lijk verstaan, want de muziek was vijftig jaar geleden
niet zo luid als tegenwoordig. In de grote zaal zaten de
Music Strings, met zijn zessen. Rond een uur of vier
kwamen verschillende ouders even een borreltje of pilsje
in het café drinken, hun kinderen mochten dan een poos
je alleen op de kermis.
Zondagavond was voor de jongelui. Als ik me goed
herinner was de entree rond de jaren zeventig f 1.-
Als je betaald had, kreeg je een stempel op je pols.
Als het druk was en de mannen aan de deur even niet
opletten, kon je vlug de stempel op de pols van een
ander afdrukken. Bij de garderobe kon je je jas laten
ophangen. Dit kostte toen een kwartje.
Er werd veel gedanst. Een foxtrot en een wals wer
den het meest gespeeld. Maar ook
swing-nummers waren al geliefd.
’s Nachts gingen de muzikanten niet
naar huis. Ze sliepen boven.
Maandagmorgen om tien uur begon
het eerste deuntje. Fien van der
Maat, de huishoudster van Jo Bruin,
was die ochtend al vroeg aanwezig.
Ze zorgde voor het ontbijt. Om tien
uur begon het eerste deuntje, waar
veel jongeren op afkwamen.
