28
De brandweerauto uit
1946. Het is een omge
bouwd Canadees leger
voertuig van het merk
Chevrolet.
Vlnr: Gerrit van der Werff,
Bram Jongsma en
Roel Keppel.
Een heel eind
Van de brandweerkazerne in Dirkshorn
naar de Westkade was een heel eind.
Waarland en de Slootgaard waren nog
niet verkaveld. Geen Andries Dekker-,
Smeets- en Volleringweg.
Op 12 augustus 1946 was er een hevig
uitslaande brand aan de Westkade D 98.
De dichtstbijzijnde telefoon was in café
Wolfswinkel aan de Laanweg. Van hieruit
werd de brandweer van Heerhugowaard
en pas later die van Harenkarpel gealar
meerd. Van deze brand werd een uitvoerig
De heer Jan Keet, geboren in 1924, kan
zich nog herinneren. Mijn vader was
25 jaren lang de beheerder van het spuit-
huisje in Waarland. Uit zijn periode heb
ik nog een vrijwaringbewijs uit 1942
bewaard. Brandweervrijwilligers werden
in de oorlog vrijgesteld om hun fiets in te
leveren. In maart 1958 nam ik de brand
weerspuit van mijn vader over. De spuit
stond bij de timmermanswerkplaats aan de
Weelweg 1. Van de gemeente heb ik nooit
een aanstellingsbrief ontvangen en enige
vergoeding voor de stalling gehad. Burge
meester Nolet zat erg op de centen en voer
de een zuinig beleid. Omdat mijn vader ook
opzichter was bij de gemeente Niedorp had
hij de beschikking over een telefoon. De
gemeente Harenkarspel nam deze telefoon
aansluiting helaas niet over. De meldingen
verliepen daarom altijd mondeling. Het
was de bedoeling dat ik met dat ‘krossie
naar de brand ging, zelfde slangen uit
rolde, op de brandkraan aansloot en ging
blussen. Om er te komen was al een hele
toer Stel je voor een zwaar beladen kar
retje aan je fiets over niet verharde wegen
vol met kuilen. In die jaren ben ik maar een
paar keer uitgerukt. Er kwam nooit hulp en
de aangestelde spuitgasten van Waarland
kwamen niet meer omdat Harenkarspel
niet betaalde. Een keer ben ik naar de ge
meente gegaan omdat ik een vergoeding
wilde voor een dag werken en ook nog een
kapotte broek had. Gemeentesecretaris
Mooijman weigerde eerst en kwam mij
later f 4,50 brengen en vond dat ik verder
niet moest klagen. ’Neem je fooi maar
verslag gemaakt. Met als opmerking: De
afstand voor de brandweer van Heerhu-
gowaard is korter, en rechtuit op het doel
af, terwijl wij een zeer bochtige weg, die
tevens nog zeer smal is, moesten afleggen.
Jo en Jan Keet
De gemeente Harenkarspel had van 1914
tot 1933 in Waarland als brandmees
ter aangesteld Andries Dekker en Arie
Groen. Daarna volgde Jo Keet en vanaf
1958 zijn zoon Jan. De gemeente bleef
nalatig en bekrachtigde de benoeming
van Jan niet. Daarnaast werden nog vier
andere vrijwilligers benoemd: Klaas
Schuit, Jan Groot, Niek Pancras en Cor
Dekker. De animo daalde snel toen de
heren na een brand geen vergoeding ont
vingen. Terwijl een inzet met hooibroei al
gauw een dag lang hard werken was.
Deze is gestationeerd in de
garage van P. de Goede te
Dirkshorn. Bij brand kan
P. de Goede uit alle delen
van de gemeente op zeer
gemakkelijke wijze gewaar
schuwd worden, omdat men
vanuit Waarland bij C. Dek
ker en vanuit Kerkbuurt bij
J. van Duin dag en nacht
De Goede telefonisch onder
nr. 8 kan bereiken.
Hiermede kon de brandweer
vanuit Dirkshorn sneller in
Waarland zijn en besparen
op mankracht. De gemeente
bood tevens het spuithuisje te
koop aan. De verkoop verliep
echter minder voorspoedig.
Eerst werd het verhuurd en in 1950 voor
f 750,- verkocht aan Ben Jaspers, die
er een administratiekantoor van maakte.
Piet Zuijdam werd de tweede eigenaar
en de laatste was Jan van der Gulik. Hij
sloopte het spuithuisje in 1983 en zo kreeg
het gebouwtje een roemloos einde onder
de slopershamer.
I De motorspuitaanhanger
I uit 1946.
