E' rd' T S-E ferq i S u I I 15 Deel van de kaart van Suriname. Het noordelijk deel met linksboven Nieuw Nickerie. politiek maar enkele woorden instaan, zeggen ze genoeg: Iedereen doet hier aan politiek. De vele bevolkingsgroepen verwijten elkaar vriendjespolitiek en voortrekken en dat is maar al te waar. Toos werkt op de lagere katholieke meisjesschool, waarvan de vierhonderd leerlingen (en de tweehonderd van de kleuterschool) worden geleid door Hollandse zusters. Omdat zusters nu eenmaal van ieder dubbeltje een gulden maken en alle leermiddelen net zo lang plakken tot ze echt op zijn, hebben die scholen een heel goede naam. Ze zien er ook fris en verzorgd uit. Over het jeugdwerk en de muziek, en vooral de combinatie ervan, is deze eerste brief meteen duidelijk. Hier liggen nog alle kansen. Een paar kinderen zagen de instrumenten bij het uitpakken en zeiden dat ze miljonairs waren. Herman heeft voor het nog door hem op te zetten jeugdwerk een mooi zaaltje ontdekt naast de pastorie, dat tijdelijk dienst doet als kerk. De oude kerk heeft hij met eigen ogen omver zien trekken door een tractor met een touw dat bevestigd was aan een balk in de toren. De even grote jongensschool, geleid door een hindoestaans hoofd, is gevestigd in enkele oude lokalen en verspreide krotten. Hier werkt Herman. Door het straatlawaai kan hij zich zeer moeilijk verstaanbaar maken. Discipline en zorg voor eigen spullen en schoolspullen zijn deze jongens onbekend, dus de nieuwe bacra (blanke) moet streng zijn de eerste tijd. In de volgende brief, juli 1969, schrijven ze - de brieven zijn soms door Herman en Toos min of meer samen geschreven en getypt - over de diversiteit onder de Surinamers, hun eerste woning, de moei lijke reisomstandigheden, de onvoorstel baar omslachtige ambtenarij, het dankbare werk in het onderwijs, de bijdrage aan de pastorale zorg en het plezierige contact met de jeugd. Politieke en maatschappelijke typeringen komen nu uitvoeriger aan bod. Over de drie grootste bevolkingsgroepen, te weten creolen, hindoestanen en javanen lezen we: Als er alleen creolen en hindoestanen waren, zou het zeker tot botsingen komen, maar de grote groep van anderen (vooral javanen) houdt deze twee uitersten in evenwicht. Beide grote groepen bedelen om de steun van de middengroep. Laatst hoorden we een goede typering van de beide uitersten. Een hindoestaan wil van elke gulden 1 cent gebruiken om te leven en de rest sparen om huis en land te kopen. Een creool daarentegen wil van elke gulden er twee uitgeven om feest te vieren. Beide groepen hebben gemeen, dat ze daardoor slecht van betalen zijn. De brief bevat nog heel wat meer over politiek, maar, zo schrijven ze, voorzichtigheid is geboden. N.B. Wat wij zo over de politiek schrijven, moeten jullie a.u.b. niet aan de grote klok hangen of aan kranten doorgeven, anders is ons verblijf hier minder prettig en waarschijnlijk van korte duur, ze hebben zeer lange politieke tenen. Een goede timmeruitrusting Hun huis is intussen klaar. Het staat tegenover de scholen, vlak bij de zusters en de pastorie. Dus gunstig voor hun werk. Het houten huis, gebouwd boven een winkel-werkplaats van een hindoe- staanse goudsmid, is niet groot, 7 x 7,5 m. Met een kamer, een keuken, slaapkamer en logeerkamer-rommelhok. De was machine staat op het achterbalkon. Ze vinden het net een vakantie-bungalow. Het dak is van zinken golfplaten, de voorramen hebben geen glas, maar horre- gaas. Ze zijn zelf architect geweest van hun huis. Ze maakten een schets en de bouw kon beginnen. Nu het moeilijke. Vaklui zijn hier niet of nauwelijks. Als je een spijker kunt slaan, ben je een aan nemer, als je weet wat een hamer is, ben je een timmermansknecht en als je een o*776; A T L A N TIS C HE 24 0 C E A jnsrerdam 9 - /'onofipbo V. NrCKERIE jji V Hendrik- faWBOW Utv I Tafelberg. ift 408(/\ 27 Burnside- t^J^CORONIË in Dt Katje], ip&i j I ns/v* J q>/ mr- laleij/i V Sar AMAG/C7* Hendrik- H '7ö:Sbba T JS Stoel m 12 6 Groninqèji 'ÉhQpmfyutyx Jo WaH /40b lx x/ [oenq A/bin<& nm/na\Val J7 pndpfrè 'NE/ E

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2016 | | pagina 15