31
oorzaken? We weten het niet want van de
verkenners staat niets op papier.
De verkenners verdwenen dus en rond
1948 werd de keuze gemaakt voor het
Jongensgilde. Dat gebeurde zeker onder
invloed van het kerkbestuur. De trekker
voor deze andere vorm van jeugdbewe
ging was de nieuwe kapelaan.
Een nieuwe zielzorger
Kapelaan P.G. v.d. Meyden, was in Waar
land werkzaam van 1 september 1949 tot
28 augustus 1950. In een brief van het
Katholiek Thuisfront aan de Waarlandse
militairen in Ned. Indië, schreef hij op
24 november ’49: Het is wel wat brutaal,
maar ik zal toch met mezelf deze brief
beginnen Maar drie maanden gele
den kreeg ik een brief van mijnheer (mon
seigneur) de Bisschop of ik als je blieft
naar Waarland wilde vertrekken. Nu ik
wilde wel, maar kan ik het helpen, van
Waarland had ik nog nooit gehoord. Toch
ben ik er tenslotte gekomen en wel via
de afsluitdijk over Den Helder, ’t Zand,
Schagen, De Waard, t Veld enz. Op de
grens van de parochie werden mij, kan ik
het helpen, bloemen aangeboden en toen
ging het langs de spookachtige verlich
ting van de Weel en de Veluweweg naar
de tweede verdieping van de landelijke
pastorie, alwaar ik na een vermoeiende
tocht van 195 km. op mijn bed neerviel en
insliep. Op het ogenblik is het hier
al drie, vier weken lang erg slecht weer,
regen, storm, wind, en wind, storm en
regen, dag in dag uit, nacht in nacht uit,
uur in uur uit. Ook tussen ons en de zon
hangt een dicht ijzeren gordijn, Overal
wordt er hard gewerkt aan de kool
Tot een volgende keer, Kap. P. v.d. Meyden.
De eerste bijeenkomst
De kapelaan had de zaken goed voor
bereid. Voor de eerste bijeenkomst op
13 oktober 1949 nodigde hij toekomstige
leiders van de jeugdbeweging uit. En, wat
voor later belangrijk zou zijn, hij schafte
een notulenboek aan zodat er verslagen
gemaakt konden worden. Als eerste ging
de kapelaan die tevens de aalmoezenier
zou worden, kennis maken met o.a. Piet
Noordstrand (in augustus van dat jaar
uit militaire dienst gekomen), Jan Bruin,
Gert Volkers, Aldert Stam, Jan Zuijdam
en Piet Zutt. Hierna werd geopend met
gebed. Toen hield hij zijn openingstoe-
spraakje waarin hij opmerkte dat de
verkennerij hier niet voldeed, dat was
meer voor de stadjongens welke over
meer tijd beschikten, de jongensgilde
paste hier beter.
Maar er kwam meteen tegenstand. De
welpenleidsters, die ook aanwezig waren,
hadden daar veel bezwaren tegen, onder
meer omdat ze dan de jongens niet meer
konden opleiden tot verkenners. De ka
pelaan antwoordde hierop dat nog niets
beslist was omdat we nog niet wisten hoe
het jongensgilde in elkaar zat. Daarover
ging de aalmoezenier inlichtingen inwin
nen en derhalve zouden ze voorlopig nog
niet beginnen met de jongensclubs.
Piet Noordstrand.
Foto 2013.
Een andere koers
1948 was een belangrijk jaar voor de
jeugdbeweging. Het kerkbestuur kocht
toen van de Domeinen een barak in
Schoorl om in de behoefte van een jeugd-
gebouw te voorzien. Kosten f5.200, -.
Het gebouw werd afgebroken en opge
slagen in het Oude Huis aan de Nieuwe
Polderweg, Architect Josef Overtoom
uit Schagen kreeg de opdracht voor een
ontwerp van een jeugdgebouw. Dat kon
gedeeltelijk uit de oude materialen wor
den opgetrokken. Oorspronkelijk zou het
jeugdcomité de bouw verzorgen, later
werd op instigatie van de Vicaris Gene
raal van het bisdom deze taak overgedra
gen aan het kerkbestuur.
Maar de ingebruikname zou wel even
duren. Pas op Hemelvaartsdag
1951 werd het nieuwe jeugd- en
parochiehuis in gebruik genomen.
Maar er gebeurde meer.
Op 1 september 1949 kwam er
weer een vaste assistent in de
parochie Waarland in de persoon
van Rev. Dom. P. v.d. Meyden.
(Rev. Dom of R.D. is de afkor
ting van het latijnse woord Reve-
rendus Dominus wat Eerwaarde
Heer betekent). In het boek de
Parochie van de H. Wulfram,
staat over deze pater: Er werd
gehoopt dat de nieuwe assistent
ook nieuwe bloei zou brengen in
het jeugdwerk dat voor de zoveel
ste keer weer eens op niets was
uitgelopen. Door emigratie was
de verkennersleider vertrokken (dat was
Bertus Bruin, die op 19 juli 1949 naar
Canada emigreerde, red.) en de verken-
nersgroep eveneens.
