28 Herman met zijn buiksprekerspop ‘Gees’. Archief familie Stam. Bouwkapelaan in Haarlem Vanaf 6 oktober 1960 volgden vijf Haar lemse jaren. Opnieuw jaren waarin hij zich van harte inzette voor het jeugdwerk. Er kwam het meisjeshuis De Huif en de speeltuin Elba voor de kleinsten. In de parochie van de H. H. Elisabeth en Barbara aan de Paul Krugerstraat in Haar- lem-Noord wist hij van een vervallen kosterswoning in de Gen. de la Reystraat een waardig onderkomen te laten maken voor de jeugd, in het bijzonder de kabou ters en gidsen. De krant schreef: Een vol jaar hebben hij en zijn helpers - ongeveer twintig parochianen - aan het huis gewerkt. Vol strekt belangeloos. Ze hebben gesloopt, gestukadoord, stenen gesjouwd, geverfd en leidingen aangelegd. Geen steen is bij wijze van spreken op de andere gebleven. Alleen aan de voorgevel is niets veran derd, zodat vele parochianen niets weten van de wonderen die binnen verricht zijn. Kapelaan Stam was dit evenement wel toevertrouwd: het huis in de Gen. de La Reystraat is namelijk niet het eerste ’jeugdhuis dat door hem ’oppoten werd gezet, ook in Halfweg en op Texel heeft hij zijn sporen verdiend. Het is de vaste overtuiging van de ’bouwkapelaan dat, wil men in het jeugdwerk iets bereiken, er op een goede basis begonnen moet worden: een behoorlijk geoutilleerd jeugdhuis, gezellige inrichting, goed speelmateriaal. Kortom: niet dat primi tieve. Maar hoe moest men aan het geld voor de aanschaf van de materialen ko men? Kapelaan Stam heeft in de loop van het jaar voorstellingen gegeven met zijn poppentheater voor verenigingen en te huizen. Bovendien hield hij verschillende voordrachtsavonden. Hij heeft er dus veel voor over gehad om het werk, dat zijn voorganger, pater Van Gerwen was be gonnen, af te maken. Uiteindelijk werd het huis voor de vrouwelijke jeugd een multifunctioneel activiteitencentrum voor de parochie. Ook een bejaardensociëteit bloeide op door zijn bemoeienis. Het was voor de parochianen dan ook een schok te verne men dat de bisschop hem naar een paro chie elders verplaatste: Hoe kan de bis schop dat nou doen; het begon juist al lemaal goed te worden. Volop bezig met de voorbereiding van het gidsenkamp in Apeldoorn, was hij zelf het meest onder steboven van dit onverwachte bericht. Aanvankelijk keken sommigen met arg waan naar deze priester-arbeider met zijn onafscheidelijke alpinopet, maar gaande weg, schrijft de krant bij zijn vertrek, is men gaan zien hoe zijn gedrevenheid niet alleen uiterlijke dingen betrof als jaar lijkse uitjes en zomerkampen, maar ook zijn werk op de scholen, in de kerk en de persoonlijke contacten. Zijn eerlijke en bezielde woord in kringen van Ecclesia- groepen, in de cursus voor 18-jarigen en vooral op de preekstoel maakten hem tot een steunpunt voor velen in hun denken en doen. Z’n vierde en vijfde parochie Per 19 augustus 1965 werd hij benoemd in Uithoorn. Hij kwam daar terecht in een totaal nieuwe wijk. In de eveneens nieuwe parochie van het Allerheiligst Sacrament, tegenwoordig de Emmaüsparochie, was bij de houten noodkerk geen pastorie. De naar een rit maakte naar de Maria-Stichting. met kinderen - kabouters in geel, gidsen in blauw - onder leiding van de groeps leider Tinie Leijen met haar assistenten. Misschien kan alleen mej. Leijen beseffen hoeveel werk en moeite het aalmoezenier Stam heeft gekost om een jeugdhuis te stichten en dan zo’n modern en goed ge outilleerd. Om in drie jaren tijd, ondanks grote moeilijkheden, een omvangrijke en stabiele gidsenbeweging tot stand te brengen. Dat was toch wel een kroon op zijn werk. Deze groep nu op het toneel te zien staan, moet de kapelaan heb ben ontroerd. Aan het slot van het optreden bood de groep de schei dende kapelaan een stereofonische pick-up met versterker aan. Inmid dels verliezen we in hem een harde werker, die overal op en tussen zat en de nachtrust betekende voor hem vaak een tukje’. Dat alles is niet gebeurd voor iets uiterlijks. Dat bestaat niet. Je kunt je wel eens een keer uitsloven met een alleen maar menselijke bedoeling, maar’ zijn’ werk was meer. Voort durend met zo’n ijver aan de slag zijn is: ’zielzorg’. Hij is een goede zielzorger geweest in Halfweg en velen zullen hem missen. Hij ging even makkelijk met zijn brommer ’t sanatorium in Bilthoven als dat hij

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2015 | | pagina 28