27
Bron: Archief Familie Stam.
De naam van de krant is
niet bekend.
jeugdhuis. Er was grote tevredenheid en
dank van de neomist. Ook de parochianen
vonden dit priesterfeest zeer geslaagd.
Op 14 augustus 1953 werd Herman
Stam benoemd tot kapelaan in Den Burg
op Texel.
Verder schrijft Arie Groen over de pries
terwijdingen van Jan Zutt op 15 juni 1957
en van Kees Bruin op 1 april 1967.
de onderwijzers: Wat zou eigenlijk zwaar
der zijn: het beluisteren van een preek of
een uur lang achter een bal aanrennen?
De reactie - overigens niet vrij van ge
ringschatting - kwam prompt. ’Had dan
niet gerookt’, zei dominee Waardenburg,
’ik heb de ganse dag gevast’. Men was
het er tenslotte wel over eens, dat men
het experiment nog eens wil herhalen.
De ’Goed-Zo-Actie kan op een giro-
bijschrijving rekenen van f138, bijeen
gebracht door een veelkoppig publiek
dat een kwartje per persoon had betaald.
Opvallend is hoe breed hij op Texel werd
gewaardeerd, wat onder meer blijkt uit
de aanwezigheid van wel drie dominees
en de woorden van burgemeester De
Koning: uw samenwerking getuigde van
diepe menselijkheid. Algemeen wordt
uw vertrek betreurd, want ook bij tal van
andersdenkenden verwierf u bijzondere
vriendschap. De burgemeester vermeldde
nog extra wat Herman had gedaan als lid
van het vluchtelingencomité. Uw manier
van helpen heeft ons diep getroffen. Voor
de leidsters, gidsen en kabouters liet hij
als tegenprestatie voor alle dank een soort
erfenis achter: een projectie-apparaat met
diverse filmstrips. Bij de afvaart van de
boot deden zijn gidsen en drumband
hem uitgeleide.
Parochie Halfweg
Zijn inzet voor de jeugd en de daarmee
gepaard gaande praktische werklust
kenden geen grenzen. Ook in Halfweg-
Zwanenburg zorgde hij voor een al even
zeer bloeiende drumband. Toen er eens
een tramremise moest worden omge
bouwd tot jeugdhuis, hanteerde hij daar
bij zelf met verve de hamer. Bij allerlei
gelegenheden wist hij, zoals hij ook al
in Waarland gewend was geweest, de
stemming onder het jeugdige publiek
er goed in te houden door op te treden
met zijn eigen poppenkast en met de
buiksprekerspop Cees. In de parochie
Onze Lieve Vrouw Geboorte te Halfweg
heeft hij drie jaar en één maand gewerkt.
Bij zijn afscheid dankte pastoor Verbeek
hem niet alleen met een flinke buidel
voor het vele werk dat hij had verzet
maar ook voor diens gezelligheid in de
pastorie. Na diverse sprekers en optre
dens van een jeugdige balletgroep en een
kinderkoor, kwam, aldus de krant, de
klap op de vuurpijl: het toneel propvol
Hoofddorp
Na een geestelijke
inleiding hield kapelaan H. Stam zijn
aandachtig gehoor enige uren in zijn
ban door verschillende voordrachten en
conferences. Kapelaan Stam is in staat
gebleken met een minimum aan hulp
middelen zeer veel te bereiken. Zijn
mimiek en actie toverden de rijkste de
cors in een overigens kale ruimte. Mo
menten van schrik volgden op momen
ten van vrolijkheid en spanning. Ook
in het buikspreken toonde de kapelaan
zich een meester. Het bezigen van een
pittig westfries dialect gaf nog een
aparte bekoring aan zijn optreden.
Kapelaan op Texel
Als eerste standplaats kreeg Herman in
augustus 1953 de parochie H. Johannes
de Doper te Den Burg op Texel aangewe
zen. Tot zijn taakgebied behoorden drie
bijkerken: Oosterend, Den Hoorn en De
Koog. Uitgaande van de stelling Wie de
jeugd heeft, heeft de toekomst, bouwde hij
een bloeiende gidsenbeweging op. Muzi
kaal als hij was, riep hij tegelijk hiermee
de Margarethe Sinclair Band in het leven,
een wijd en zijd bekend
geworden band. Toen er in
Waarland zo gauw geen fan
fare beschikbaar was voor
de intocht van de neomist
Jan Zutt op 15 juni 1957,
kwam Herman Stam met
deze band de intocht opluis
teren. Aan zijn ervaringen
met de jeugdbeweging in
Waarland heeft hij tijdens
zijn jaren op Texel maar
ook daarna een enthousiaste
voortzetting weten te geven.
Hoe graag hij ook zijn werk
op Texel deed, in september
1957 moest hij in opdracht
van het bisdom afscheid ne
men. De jeugd zag kapelaan
Stam liever niet gaan, maar
wanneer de bisschop beslist, hebben wij
te gehoorzamen, aldus kapelaan Stam.
De krant noemt als blijk van waardering
door kabouters en gidsen de aanbieding
van een volledige rooktafel. Wat dit pre
cies heeft ingehouden, is niet bekend.
Wel is het een feit dat hij toen al méér
rookte dan voor zijn lichamelijke conditie
goed was, wat te lezen is in een bijzonder
voetbalverslagje in Het Vrije Volk van
15 mei ’57. Onder de kop Predikanten en
pastoors samen in één elftal opent de ver
slaggever met een uitspraak van kapelaan
Stam, één van de spelers uit het team van
predikanten, pastoors, kapelaans en ouder
lingen, dat met 1-1 gelijkspeelde tegen
