t 11 tik Al a d, r#- O- di J/ 17 Brieven en W4 Bij het opruimen van de spullen vond Siem een paar brieven van een Duitse jongen die in de beginjaren vijftig enkele weken bij Jan en Kneel Houtman gelogeerd had. Ook was er een foto van Jan Houtman met een Amsterdams jochie die daar ook was geweest om aan te sterken. In de W4 schreef pastoor Van der Meulen in het In Memoriam: Op 6 juni 1975 is Johannes Houtman in de Heer ontslapen. In april 1941 trouwde hij met Cornelia van Kampen: 34 jaar mochten ze lief en leed met elkaar delen. Weinig opvallend op een stille afgelegen plek. Hij wilde zich niet graag op de voorgrond plaatsen, behalve die ene keer dat hij voor de radio is geweest. In het dorp was hij niet zo bekend: maar bij vakantiemensen die van vissen hielden wel. Een eenvoudige man met wie je best een goed gesprek kon voeren. Henk Houtman werkte op jonge leeftijd bij zijn ome Jan. Het bleef in de familie Henk Houtman werd de nieuwe eigenaar van de boerderij en het land, maar hij bleef in Dirkshorn wonen. Z’n veestapel bestond toen uit een stuk of zestien melk koeien, wat kalveren en schapen. Verder had hij een paar akkers, waarop hij o.a. aardappelen en voerbieten verbouwde. Ook kocht hij een melkmachine en een trekker. Maar verder ging hij niet mee met de tijd. Zo’n twintig jaar geleden stopte Henk met z’n bedrijf. Er was toen een regeling, waarbij hij in de sanering viel. Hij moest afscheid nemen van zijn melkvee. Als hobby hield hij nog wat schapen en het land verhuurde hij. En omdat er geen bedrijfsopvolger was, liet hij geen onderhoud meer doen aan de boerderij en de schuren. Zo af en toe ging Henk bij een ander te werk. Hij kon met weinig toe, want hij leefde sober. Op 6 augustus 2014 werd hij ’s morgens op weg naar z’n vertrouwde plek aan de ringvaart onwel. Hij is naar het zieken huis in Alkmaar gebracht, waar hij op dezelfde dag is overleden. Een zoon van hem is nu eigenaar van het perceel, waarop de vervallen boerderij staat en z’n broer Siem heeft het land gekocht. Op de plek zoeken Opvallend in Noord-Holland zijn de ka rakteristieke boerderijen met hun pirami dale daken en vaak hebben daar meerdere generaties gewoond en gewerkt. Wie zich echter intensiever verdiept in de bouw van deze stolpen, merkt al gauw de grote variatie die bij dit type bestaat. Met of zonder vooreind, de staldeuren voor of achter en met één of een dubbel vierkant. Anno 2015 is er van de boerderij van Henk Houtman. Deze foto is gemaakt door Dirk Beemster in 2014. een borreltje en een doos sigaren bij café Stoop en zat dan een uurtje aan de ronde tafel met o.a. Tinus Bruin en Cor van der Heijden. Hij rekende altijd af met groot geld, soms zelfs met een briefje van honderd. Ome Jan had één knap pak, dat hij droeg bij een bruiloft of receptie. In het voorzakje had hij steevast drie vulpennen. Alleen bij ons thuis wisten we dat het alleen de doppen waren. Hij had helemaal geen vulpennen. Ook herinner ik me dat ome Jan één van de eersten in de Speketer was, die een radio en ook een televisie had. Hij was geïnteres seerd in het landelijk - en wereld nieuws. Elke donderdagmorgen ging hij naar de Schager markt en daar hoorde hij van het wel en wee in de agrarische sector. Ruim een jaar is hij ziek geweest en in die tijd liet hij de boel de boel. Na z’n overlijden in 1975 heb ik de achterstallige administratie bijgewerkt. Z’n wilsbeschikking was dat de boerderij en de opstallen in de familie Houtman moesten blijven en dat tante Kneel het vruchtge bruik kreeg. Kort na het overlijden van ome Jan is ze verhuisd naar Tuitjenhorn, waar ze in 1983 op 75-jarige leeftijd is overleden.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2015 | | pagina 17