JOODSE ONDERDUIKERS IN DE SPEKETER Piet Kleverlaan 6 In februari 1941 werden de eerste razzia’s in Amsterdam gehouden. Ruim vierhonderd joden werden gevangen genomen, naar een doorgangskamp gebracht om vervolgens naar een concentra tiekamp te worden getransporteerd. Uit angst hiervoor zochten velen van hen een onderduikadres. Rond 1943 waren ongeveer 25.000 joden ondergedoken. Het platteland was toen de meest veilige plek. Ook in Harenkarspel zijn joodse onderduikers geweest, maar hoeveel is niet bekend. Jaap Rentenaar. Hij woont met z’n vrouw Luus de Wit in Dirkshorn. woonde Jaap met z’n vader in het huis naast het gemaal. Hoewel ons land zich had overgegeven, bleef het niet gespaard voor terreur en oorlogsgeweld. Langs de gehele kust werden bunkers gebouwd, uitgerust met kanonnen en op verschillende plaatsen kwam afweergeschut, zo ook in Kalverdijk. Vanafjuli 1943 moesten veel mannen zich melden voor de Arbeitseinsatz. Om hieraan te ontkomen doken ze onder op een plaats waar ze hopelijk veilig waren. Jaap vertelt verder: Niet alleen de jongens, die zich moesten melden om in Duitsland tewerkgesteld te worden, doken onder maar ook veel joden. Op een zekere dag kwam er een man bij ons aan huis. Iemand die m’n vader niet kende. Hij kwam uit Heerhugowaard en zat bij de ondergrondse. Hij vroeg of wij aan een joods echtpaar onderdak konden bieden. M’n vader moest hier wel over nadenken en zou na een week uitslag geven. Naar mijn mening werd niet gevraagd, zo ging dat in die tijd. Ik zie die twee mensen nog komen over het kaaitje. Ze waren nog jong, hadden beiden zwart haar en hun enige bezit was een koffertje met wat privébezittingen. Ze stelden zich voor als Joop en Bep Wessels. Toen ze zich na een tijdje een beetje op hun gemak begonnen te voelen, vertelde Joop dat ze uit Amsterdam kwamen en dat ze van joodse komaf waren. En verder dat Wessels hun schuilnaam was. Ook zei hij dat mensen van het verzet hun kind naar Limburg hadden gebracht. Over hun andere familieleden praatten ze niet. Pas later heb ik gehoord dat ze getrouwd waren én hun echte achternaam Leijden van Amstel was. Te gevaarlijk Wanneer er schaarste van bepaalde goederen dreigde, werden voor een eerlijke verdeling door de overheid bonnen verstrekt. Deze methode is ook Eind jaren dertig hing voor ons land de oorlog in de lucht. Op 29 augustus 1939 werden de verloven van onze militairen ingetrokken en moesten ze zich melden in hun kazerne. Toen het nieuws over de inval in Polen bekend werd, begon men zich in ons land echt ongerust te maken. Ook de voor de inwoners van Waarland kwam de oorlog steeds dichter bij. Het duurde tot de vroege ochtend van 10 mei 1940 toen het vliegveld in Bergen werd gebombardeerd. Veel Waarlanders voelden hun huis trillen door de vele ontploffingen. De Tweede Wereldoorlog was begonnen. Bij de familie Rentenaar Ik weet me dit nog vrij goed te herinneren. Ik was veertien en woonde toen in de Speketer. Het leek wel of het onweerde, zo’n geluid maakten die bommen. Ook hingen er enorme rook pluimen boven dat vliegveld, vertelt Jaap Rentenaar. Het gezin van Cor Rentenaar en Trijntje Grin kwam in 1922 in de Speketerspolder wonen. Cor was benoemd als molenaar en toen zeven jaar later de molen plaats had gemaakt voor een elektrisch gemaal, werd hij de machinist ervan. Hun zoon Jaap, geboren in 1926, was een écht nakomertje, want er zat 17 jaar tussen hem en z’n broer Willem. Toen Jaap drie jaar was, overleed z’n moeder. Bij het uitbreken van de oorlog

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2015 | | pagina 6