WAARLANDSE KINDEREN
NAAR BELGIË
Piet Kleverlaan
Henk Dekker.
14
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog gingen enkele kinderen
uit Waarland voor een paar maanden naar België. Waarom was
dat? Waar verbleven ze? Na bijna zeventig jaar vertellen twee van
hen hun verhaal. Deze herinneringen behoren niet alleen tot hun
familiegeschiedenis, maar laten ook wat meer zien van de nasleep
van de oorlog.
Foto uit 1944 van de
familie Dekker-Bekker
Vlnr: vader Willem,
Theo, Wil, Rens, Henk,
Wim, Cor, moeder Nel.
Ik vergat het heimwee
Henk Dekker herinnert zich: In het na
jaar van 1945, ik was negen jaar, vertelde
schoolarts Sikkema aan m’n moeder dat
ik een paar maanden naar België moest
om aan te sterken. Ik was te klein en te
licht voor m’n leeftijd. Ook Piet Zutt, die
tegenover café De Posthoorn woonde,
ging mee met de bus naar Turnhout. Ik
kwam bij de familie Paashuis, een gezin
met vier kinderen en in de tijd dat ik bij
hen was, werd er nog een kindje geboren.
Er was een bedstee, daar mocht ik in sla
pen. Het waren hartelijke mensen. Hun
zoon Pollie was net zo oud als ik en met
hem ging ik mee naar school. We schre
ven daar op een leitje.
De bakker woonde vlak om de hoek en
elke ochtend haalde ik lekkere warme
ronde broden. Vader Paashuis was chauf
feur op een vrachtwagen en met hem
mocht ik wel eens mee naar de fabriek.
Op het terrein lagen een paar hopen
steenkoolslakken en daar waren ook nog
goeie kooltjes bij. Ik zocht die kooltjes
eruit en nam ze mee naar het huis van de
familie Paashuis. Daar gingen ze in de
kachel. Dan voelde ik me nuttig en vergat
ik een beetje het heimwee, dat ik vooral
de eerste weken had. Er was ook een
jeugdbeweging, daar ging ik elke week
met Pollie naar toe.
Uitzending
Op initiatief van het Nederlandse Rode
Kruis was de Nationale Commissie
tot uitzending van
Nederlandsche kinde
ren 1945 opgericht. In
Schagen was een bureau
van deze organisatie,
die contacten onderhield
met het Rode Kruis in
Turnhout. De school
arts gaf advies en zo
konden eind november
1945 twee bussen met
kinderen uit Schagen en
omgeving naar België
vertrekken. Hier waren
ook vier kinderen uit
Waarland bij.
In september 1944 waren België
en het zuiden van ons land be
vrijd. Het noordelijk deel van
Nederland bleef door de Duitsers
bezet. De voedseltekorten wer
den groter en vooral in de steden
leden veel mensen honger. Na de
oorlog waren onze zuiderburen
begaan met het lot van de ver
zwakte kinderen uit Nederland.
Zo was er in Turnhout het comité
Helpt Nederland, dat levensmid
delen stuurde naar gezinnen met
ondervoede kinderen in Delft.
Ook berichtte de krant Gazet
van Antwerpen dat tal van gemeenten
in de provincie Antwerpen vermagerde
Nederlandse jongens en meisjes wilden
onderbrengen. In het dorp Bornem kon
den zelfs 104 kinderen worden geplaatst.
