Woord vooraf
N. Slagter, voorzitter.
2
Foto’s bij een artikel
In deze aflevering over de
Jeugdbeweging in Waarland
wordt geschreven over de gid
sen. Eén van de eerste leidsters
was Gerda Volkers-Jonker.
Helaas zijn van deze gidsen
geen foto’s terug te vinden.
Of ze ooit gemaakt zijn?
In haar album, dat ze nagela
ten heeft, troffen we wel een
studio-foto aan. In het voorjaar
van 1938 was ze samen met
haar vriendin Nel Groen, pikt
en dreven, naar een fotograaf
gegaan om een foto te laten
maken. Links Gerda Jonker
en rechts Nel Groen.
We kunnen er niet om heen. De trots van
Waarland staat er weer fantastisch bij.
En dat is natuurlijk onze molen aan de
Hoebelaan. Grondig gerestaureerd kan
deze er de komende jaren weer tegen.
Een pluim op de hoed van de eigenaar, de
Stichting Westfriese Molens, en ook aan
het bestuur van het Molenhuijs dat nauw
betrokken was bij de herstelwerkzaam
heden en ook bij de plannen hoe met dit
monument in de toekomst om te gaan.
Natuurlijk zijn er nog wensen. Al jaren
lang zijn er plannen om de molen weer
in het water te zetten. Zeker nu er steeds
meer behoefte aan wateropvang is, moet
dat een keer mogelijk worden.
Er valt over de molen veel te vertellen en
daarom richt Piet Kleverlaan in deze en
komende afleveringen van Toendertoid
de schijnwerper op deze oudste nog be
staande Noord-Hollandse binnenkruier.
Diverse aspecten zullen hierbij aan de
orde komen met als eerste de vondst van
een stut met namen van vroeger.
Bij het artikel over de Jeugdbeweging
was het moeilijker foto’s te vinden. Zo
bleek er van de gidsen geen enkele te
bestaan. En dat is natuurlijk jammer want
ze waren de eerste club voor meisjes. Of
het ontbreken van opnames uit deze tijd
te maken heeft met de armoedige tijd van
na de oorlog? Dat zou kunnen want ook
bij de welpen en verkenners ontbreken
mooie studiofoto’s. Terwijl die er van de
jeugdbeweging vóór de oorlog wel zijn.
Gelukkig hebben we bij de andere artike
len, zoals de lange geschiedenis van de
Zandweg waaronder de meelmolen bij
Zijdewind en over de studieperiode en
de wijding van pater Kees Bruin, weer
mooie illustraties weten te vinden.
Zeker de foto uit 1989 van het zangkoor
St. Caecilia is de moeite waard.
Op deze wijze denken wij dat er weer
een interessant en gevarieerd magazine
ontstaan is. Mocht u opmerkingen hebben
dan horen we die graag.
Om een goede foto van de Waarlands-
molen te vinden was geen punt. Die zijn
er te kust en te keur. In de loop der jaren
zal dit wel het meest gefotografeerde
icoon van Waarland zijn geweest. En ook
nu nog weten trouwlustigen deze locatie
te vinden om hun huwelijksdag op de
gevoelige plaat vast te leggen.
Wij wensen u veel leesplezier bij deze
Toendertoid.
fJI
1 v 1
/z/
u
