L I Waarland, 4 september 2014. 29 Welpenlied Als de jungle zich hult in het duister Flauw verlicht door het schijnsel der maan. Sta dan stil spits je oren en luister Sluipend zie je de wolven dan gaan. Als jalahi weer klinkt door de rimboe ’t Is de roep van het hoofd van de stam De oude wolven Baghera en Baloe Hurken neer bij de laaiende vlam Ieders taak wordt daar dan besproken. Tenslotte Dit is het derde artikel over de jeugd beweging in ons dorp. Ogenschijnlijk ging het goed met de opvang van de jeugd maar de werkelijkheid staat in De geschiedenis van de Parochie van de H. Wulfram: Op 1 september 1949 deed weer een vaste helper zijn intrede in de parochie Waarland in de persoon van P v d. Meijden. Er werd gehoopt dat de nieuwe assistent ook nieuwe bloei zou brengen in het jeugdwerk dat voor de zoveelste keer weer eens op niets was uitgelopen. Door emigratie was de ver- kennersleider vertrokken en de verken- nersgroep eveneens. Hiermee werd Bertus Bruin bedoeld, die op 19 juli 1949 naar Canada vertrok. Wellicht de afsluiting van de periode met gidsen, verkenners en welpen. Volgende keer hopelijk meer over hoe het verder met de jeugdbeweging ging. groen petje en een korte bruine broek. Om de nek een sjaal met een leren schuif- ring. Aan de kleur van de sjaal kon je zien uit welk dorp ze kwamen. Op het petje prijkte een insigne met een wolvenkop. Een driehoek op de arm gaf de kleur van je nest weer. Maar het was een hele toer dat iedereen hetzelfde gekleed ging. Jan: de mensen waren toen allemaal zo arm, het uniform was daarom een rommelig zootje. Uit de foto’s blijkt dat de welpen ook op kamp gingen, bijvoorbeeld naar Cal- lantsoog. Op de achterkant: Zomerkamp Welpen St. Wulframgroep, Callantsoog augustus ’47. In 1948 gingen ze op kamp naar ’t Woud bij Egmond aan de Hoef. Bij een groep welpen zittend op een hel ling in de duinen, staat: 1948 Welpen groep Waarland 2. Op een gegeven moment zijn de verken ners en welpen gestopt. Waarom, weet Jan niet. Over de verkenners, zegt Jan: ik weet dat geprobeerd is om de verkenners hier op te richten, maar dat sloeg niet aan. Feit is wel dat Jan nooit verkenner is geweest. Na de welpen is hij overgestapt naar het Gilde van Jong Nederland. Met dank aan: Gerda Volkers-Jonker, Piet Zutt Nzn., Piet Noordstrand en Jan Zutt Azn. En er is gebruik gemaakt van Wikipedia. Op kamp naar t Woud bij Egmond aan de Hoef. Foto van de welpen uit 1948. Welpen moesten in die tijd een groene blouse aan. Ik zat achter een vogel aan in de kas van mijn tante. Dat was een drui venserre. Ik viel en op mijn mooie witte blouse zat een grote groene streep. Mijn moeder oordeelde heel praktisch: dan verven we de hele blouse groen en is die geschikt voor de welpen. Aldus gebeurde. De welpen waren vóór juli 1946, volgens Jan, al enkele keren bij elkaar geweest. Maar in de herfst van dat jaar ging het officieel van start. In de boerderij aan de Nieuwe Polderweg, het Ouwe Huis genaamd. Jan vertelt: Daar zaten de welpen en de verkenners. In de hoeken was een soort afscheiding van hout, dat noemden ze de nesten. Er waren vier nes ten, dus vier groepen. Ik zat in het grijze nest. Dan was er nog het zwarte, witte, en waarschijnlijk het bruine nest. Zes jongens per nest. Het begon altijd als de akela binnenkwam en die riep: jalahi. Wij moesten dan uit de nesten komen en dan riepen we: dop dop woef. De akela was de hoofdleidster van de welpen. Toen was dat Afie Zutt. Trien Kuijs was leid ster en heette bagera. De andere leidsters heetten baloe. Dat waren Annie Kramer en Marie Zutt. Ook de namen van Afie Veldman, Nelie Zutt Jnd. en Jopie Jaspers (later getrouwd met Piet Noordstrand) kunnen hier met ere vermeld worden. De leeftijd van de kinderen was vanaf zo’n negen jaar. Ze bleven erbij tot hun twaalfde en dan gingen ze naar de verkenners. De bijeenkomsten wa ren na schooltijd en bestonden uit doen van allerlei spel letjes en zingen. Zo was er het lied van de welpen: De jonge wolven. Jan Zutt kent nog twee van de drie coupletten uit zijn hoofd. Hij vat zijn tijd bij de welpen samen met de woorden: we waren altijd heel leuk bezig. De welpen droegen ook een uniform, een groene blouse, een

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2014 | | pagina 29