EEN MEELMOLEN MET ERFPACHT Piet Kleverlaan 17 In dit artikel maken we een uitstapje naar onze buurgemeente Hollands Kroon. Aan de Zandweg, op de plek waar nu de camping De Rietkraag is, stond vanaf ongeveer 1650 tot rond 1800 een meelmolen. Deze molen stond op een perceel grond met erfpacht. De molenaar had het recht om de grond te gebruiken en betaalde hiervoor een jaarlijkse pachtsom. De ingang van camping De Rietkraag aan de Zandweg. Op deze camping stond de meelmolen van Zijdewind. Geldbelegging De eigendommen van Lamoraal II zijn niet lang daarna op last van de Staten van Holland verkocht. Dit gebeurde op een veiling in 1599. De percelen kwamen toen in bezit van drie genoemde geld schieters. Om nog enigszins uit hun kosten te komen, werden de meeste stukken land daarna te koop aangeboden. Er waren verschillende gegadigden die hun geld wilden beleggen in erfpacht. Een vorm van belegging, die in die tijd gebruikelijk was. Zo lezen we in een akte van 1620 van Jansz Baerte, notaris publique tot Alckmaer: Cornelis Jacobsz. Melcknap heeft wettelicke erfpacht ghedaen ende vercoft aen Cornelis Lambertsz medepoorter tot Oudenieu- dorp een stuck lants groot drie geersen ghenaemt de Veeringcamp leggende inde nieuwe bedijckte Slootgaert inde banne van Oudenieudorp aende hoeck vande Slootgaert met de brug belent hebbende, den ringsloot ten oosten, Maerten Cornelisz ten westen ende wech ten noorden. Verder lezen we: een eeuwige erffpacht voor een somma van vieren twintig carolus guldens van xl grooten Vlaems stuck sjaers vande voornoemde Cornelis Lambertsz. In deze transportakte van de Veeringcamp met een oppervlakte van drie geerzen of ongeveer 0.9 ha. en gelegen bij de brug van Zijdewind wordt de grootte van het jaarlijks bedrag van de eeuwige erffpacht vastgesteld op f 24,- per jaar. Verder staat in deze akte: een somma van vierentwintig carolus guldens van xl (veertig) grooten Eberhard van Solms en vanaf toen kre gen haar drie geldschieters, Emmanuel Steenborn, Willem Schouten en Antho- nius Sonck, te maken met haar broer Lamoraal II. Het overleg over de verde ling van de percelen ging niet zo soepel. Uiteindelijk kreeg Lamoraal II zijn zin. Hij legde beslag op 2/3 deel en de drie heren moesten genoegen nemen met slechts 1/3 deel van de percelen. ok ruim 400 jaar geleden veronder stelde men, dat land meer inkomsten zou opleveren dan water. Sabina van Egmond, dochter van de in 1568 onthoof de graaf Lamoraal, dacht ook zo en liet in 1590 het meer De Slootgert droogma ken. Toen de afpaling klaar was, werden de vier sloten, die in verbinding stonden met de Witsmeer, afgedamd. Daarna begon men met de bedijking en het leeg pompen. Het water werd geloosd in de Niedorper Kogge. De kosten van het werkvolk vielen veel hoger uit dan was voorzien. Dit kwam doordat er de eerste maanden weinig gedaan kon worden. Polderbesturen in het Geestmerambacht hadden namelijk bezwaar gemaakt, dat het boezemwater in hun gebied kleiner werd. Het bezwaar werd ongegrond verklaard en aan het eind van het jaar was De Slootgert droog. Sabina trouwde in 1595 met Georg

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2014 | | pagina 17