I fe -
p
L
Ij t
11.
Z AM
2.
14
Deel van de Caerte van
de Limytsscheydingen
tusschen Oudenieudorp
ende de Heerencarspel.
De grens B liep van
de Slootgaardmolen in
zuidelijke richting naar
de Heerhugowaard.
1. Slootgaardmolen.
2. Polder
Heerhugowaard.
De Slootgert
Op 1 mei 1590 werd een overeenkomst
gesloten tussen Jonkvrouwe Sabina van
Egmond en de heren Jhr. E. Steenborn,
Mr. W. Schouten en Anth. Sonck: Alsoo
nae voorgaende genomen informatie
bevonden werdt dat zeeckere meere off
staende water genaemt den Slootgaert,
gelegen in de banne van Harinckerspel,
behorende onder den Graeffschappe
van Egmondt, seer oorbaerlijcken en
noodlijcken dient bedijckt ende van
water tot lande gebracht.
Aan de oostkant in het meer lagen echter
enkele stukken oud land. Deze percelen
waren eigendom van inwoners van Oude
Niedorp en werden in droge perioden
gebruikt om hun vee daarop te laten
grazen. Deze stukken land behoorden
niet tot de heerlijkheid Harenkarspel
maar vielen toen onder de jurisdictie van
de grafelijkheid Holland.
In het akkoord is niets vastgelegd over het
deel van De Slootgert dat tot Oude Niedorp
behoorde. Een slepende kwestie, die pas
jaren na de drooglegging opgelost is.
van de inwoners van Zijdewind. In het
Rijksarchief in Den Haag is een kaart
van de Limytsscheydingen tusschen
Oudenieudorp ende de Heerlickheydt
van Heerencarspel aanwezig. In 1652
werd deze kaart gemaakt naar aanleiding
van een geschil over de grens. Aan de
hand van oude leenbrieven werd hierop
de grens aangegeven. Deze liep van de
Slootgaardmolen in zuidelijke richting
door de Slootgaard- en Waarlandspolder
naar de Heerhugowaard, ter hoogte van
de huidige camping de Oude Boomgaard.
De maker van deze kaart, landmeter
Geleyn Pietersz. Clooster, heeft veel
aandacht besteed aan het tekenen
van huizen en molens. Niet alleen de
Slootgaardmolen en de molens van de
Heerhugowaard staan ingetekend maar
ook de meelmolen bij Zijdewind.
De rechte lijn als grens lijkt theoretisch.
Veel logischer in die tijd was een
water, een dijk of kade als scheiding
tussen heerlijkheden of waterschappen.
Nadere bestudering van de waterschaps-
geschiedenis van dit deel van Westfries-
land, het Geestmerambachts- of
Raaksmaatboezem, zal deze grens
waarschijnlijk meer duidelijkheid geven.
In opdracht van het Hoogheemraadschap
van de Uitwaterende Sluizen in
Kennemerland en West-Friesland heeft
Jan Jansz. Dou in 1680 de eerste druk
uitgegeven van een kaart bestaande
uit 16 bladzijden. Op een uitgave van
deze kaart in 1745 is de grens tussen
Harenkarspel en Oude Niedorp met een
stippellijn aangegeven. Het grootste
deel van de Slootgaard behoorde tot
Harenkarspel en het noordoostelijke stuk
tot Oude Niedorp. Dit stuk herinnert
aan de percelen oud land die eigendom
waren van inwoners van Zijdewind. Ook
staat op deze kaart de meelmolen bij
Zydenskerck aangegeven.
Vier namen
Na de drooglegging kregen de meeste
akkers in de Slootgaard een naam. Ze
werden genoemd naar bijvoorbeeld de
eigenaar, de vorm of grondsoort. ’t Witte
Cley vertelt iets over de zwavelachtig
grond van dit perceel. In een akte die
in 1646 opgemaakt is, staat: Een stucks
lants genaemt ’t Witte Cley, gelegen in de
Slootgert in banne Haringcarspel, groot
ontrent seven geersen, drie sneesen,
Waar liep de grens?
Vanaf de drooglegging van De Slootgert
is bij het vaststellen van de grens tussen
Harenkarspel en Oude Niedorp rekening
gehouden met de bestaande rechten
