11
Kees Bruin, liggend,
tijdens de wijding door
mgr Zwartkruis in de
kerk St. Wulfram.
Links neef Gerard Boekel.
Naar de missie
Het heeft nog een halfjaar geduurd
voordat hij in Kameroen arriveerde. Op
15 oktober heeft hij officieel afscheid
genomen van de parochie. Van het dorp
kreeg hij tot zijn grote verrassing een
bedrag van f 2.110,- mee, de opbrengst
van de collecte voor het werk van zijn
congregatie in Afrika. Op de vraag van
een journalist wat hem aanspoorde naar
de missie te gaan, luidde het antwoord:
In het begin van m’n studiejaren in het
Tijdens de receptie op zondagmiddag
2 april in De Posthoorn brachten vele
verenigingen naast hun gelukwensen tal
van geschenken mee. Een bijzondere
aanwezige was pater De Lange, degene
die hem had aangeraden voor zijn
opleiding naar Weert te gaan. Diverse
sprekers wezen erop hoe moeilijk het
was om in deze zo veranderende tijden
te kiezen voor het priesterschap. Pastoor
Breedveld, die Kees nog als misdienaar
had gekend, zei dat Kees zijn roeping in
hoge mate te danken had aan de steun van
zijn ouders. Burgemeester Nolet keek al
vooruit. Hij betitelde Kees Bruin als de
bruggebouwer van Kameroen, waarbij de
gemeenschap van Waarland, door gebed,
de eerste pijler kan leveren.
Limburgse Weert werd ik gedreven door
een soort avontuur, wat me was bijgeble
ven uit vertellingen van missionarissen.
Het is nu noodzaak om de mensen daar
hulp te bieden. De Kerk heeft hier een
grote taak. Vooral in het organisatorische
ontwikkelingsvlak.
Op 27 oktober heeft pater Kees Bruin
het huwelijk ingezegend van zijn jongere
zus Lia met Gerard van der Stoop uit
Burgerbrug. Daags erna vertrok hij per
trein naar Parijs. Hij was vergezeld van
twee klasgenoten, pater Ben van Bree
uit Epe (Geld.) en Frans Wijnen uit
Someren, die ook naar de missie gingen.
Ze verbleven daar een paar nachten in
een klooster. Voor hen was dit klooster,
dat ook tot de orde van de spiritijnen
behoorde, niet onbekend. Ze waren hier
eerder al twee maanden geweest om
de Franse taal beter te leren. Vanaf vlieg
veld Orly zijn ze doorgereisd naar Dakar
in Senegal.
In het begin liep ik nog in rond in een
witte pij maar al gauw in burger. Ook
daar waren het de jaren van na het
Concilie. In Dakar waren we met een
groep van twintig jonge paters, die in
diverse richtingen zouden uitwaaieren
naar missiegebieden in Congo, Gabon,
Centraal Afrikaanse Republiek en
Kameroen. M’n eerste Afrikaanse erva
ringen waren dus in Dakar. Ik maakte
kennis met landbouwmethodes en met
de politieke stelsels. Ik bezocht de mis
sieposten en leerde de taal. Ik verstond
in het begin niks. Het was vreselijk,
biechthoren zonder iets verstaan te
hebben en toch de absolutie geven.
Van Dakar in Senegal ben ik naar
Kameroen gegaan met de boot. In het
begin doopte ik in drie talen: Latijn,
Frans en een paar woordjes inheems.
In drie maanden heb ik Ewondo geleerd,
de taal in de kerk maar ook die in het
openbare leven. En toen begon ik me
meer op m’n gemak te voelen.
De catechismus doen leren was een van
m’n taken. Bij het Sacrament van het
Huwelijk liep ik al gauw tegen de vraag
aan wat ik aan moest met de daar heel
gewoon zijnde polygamie.
Van begin 1968 tot halverwege 2000 is
Kees Bruin in de missie van Kameroen
geweest. Jaren van grote veranderingen.
