10
Allemaal veranderingen in de tijdgeest.
Een iets jongere congregatiegenoot uit
die tijd, pater Simon van Eck, zegt het
zo: We voelden dat er verandering in de
lucht zat. Alles werd kritisch bekeken,
bijvoorbeeld de geloften van armoede,
zuiverheid en gehoorzaamheid. Dat was
niet zonder meer vanzelfsprekend. Het
celibaat bijvoorbeeld, dat je afzag van
het huwelijk, daar werd over gesproken.
Het huwelijk werd opgewaardeerd ten
opzichte van het religieuze leven. Voor
dien was het zo dat je iemand was als
je naar het seminarie ging, als je besloot
pater te worden. Iemand die gewoon
trouwde, dat werd uiteindelijk toch als
minder beschouwd. Zo werd ernaar
gekeken, maar wij hadden daar geen
vrede mee. Van Eck behoorde tot een
jaargroep van 22 studenten in Gennep,
dien werd er ook echt gestudeerd. In de
eerste jaren filosofie, daarna theologie.
Juist in de jaren van Kees Bruin gingen
ook daar de deuren naar de wereld open.
De moderniteit trad in als gevolg van het
Concilie. De toga werd gewisseld voor
gewone kleding, het Nederlands kreeg
zijn plaats in de liturgie. Buiten de muren
kon je op zaterdagen al voetballeider zijn
van de jongens uit Gemert. In de vakan
ties deed ik sociaal werk, bijvoorbeeld in
kinderkampen. Maar ook heb ik verpleeg-
werk gedaan in psychiatrische inrichtin
gen en ziekenhuizen. Het laatste deed ik
bewust met het oog op de missie, waar
praktische ervaring met ziekenzorg later
goed van pas is gekomen.
Wijding in Waarland
Op 1 april 1967, geen grap hoor, zegt
Kees er dan graag bij, ben ik door
Mgr Zwartkruis gewijd, in Waarland
zelf. Echt fijn dat ik door hem gewijd
ben en niet met de groep in Gemert.
Ik heb veel twijfels gehad. Alles ging
in het Nederlands. Ook de Eerste
H. Mis daags erna in de Wulframkerk.
Niet eerder is in Waarland zelf een
dorpsgenoot tot priester gewijd.
Ouders, grootouders, familieleden en
vele parochianen hebben dit kunnen
meemaken. Zijn oudste zus Gaath was
met haar man Pé Bes en haar twee kinde
ren overgekomen uit Canada. Onder de
aanwezigen bevonden zich burgemeester
V.M. Nolet en diens echtgenote, enkele
Waarlandse kloosterzusters, kapelaan
J. Zutt, die in 1958 tot priester was ge
wijd en oud-pastoor A. Verhaar. De laat
ste was van 1947 tot 1952 in Waarland
als pastoor werkzaam.
Er lag juist een nieuw kerkplein. Voor de
kerk stond een ereboog, het parochiekoor
en het dameskoor St. Caecilia zongen
onder leiding van dirigent Jan Zutt Jzn.
een intredelied. A.S. Groen had zijn naam
eer aangedaan door de kerk op passende
wijze te versieren. Pastoor Jac. Breedveld
assisteerde bisschop Zwartkruis. Na de
zalving en de handoplegging door de
bisschop las Kees Bruin het evangelie
voor en droeg hij vervolgens samen
met de bisschop de mis op. Tot de
wijdingsceremonie behoorde ook het
afleggen van de geloofsbelijdenis en
de belofte van gehoorzaamheid. Mgr.
Zwartkruis benadrukte in zijn toespraak
hierna dat het een groot voorrecht was
om de priesterwijding te ontvangen in
het bijzijn van de eigen parochianen.
Al is dit geen priester van ons eigen
diocees, toch ben ik blij om hem tot
priester te wijden. Mede door het laatste
Vaticaanse Concilie zijn ook wij ruimer
gaan denken. Wij hebben thans ook een
grote belangstelling voor het werk van
de priesters in de andere landen, dikwijls
missielanden.
van wie er uiteindelijk in 1968 maar acht
zijn gewijd. Het was na die van Kees
Bruin, die in 1967 was gewijd, de laatste
grote groep. Daarna kwamen alleen nog
maar druppelsgewijs nieuwe studenten
binnen.
Met vader en moeder
I in Weert.
