v
I
I
i
Mevrouw Koopman.
Waarland, 18 november 2013.
Met dank aan mevr. R. Koopman-Weel.
8
De bedstee in de
binnenkamer. De foto
is genomen in 2008,
toen Agie Bakkum nog
in de molen woonde.
Het was erg stil
Opa had een schuitje, niet zo’n grote
als bij ons thuis. Ik was er ongeveer een
week, toen ging ik met hem mee om kool
van het land te halen. Het was een klein
stukje varen. Vanaf het land ging de
kool in de schuit, toen terug naar de boet
varen en vanuit de schuit werd de kool
in de boet opgestapeld. Bij de molen was
een groentetuintje. Hij had vier schapen
die op het gras bij de molen liepen.
Eenden en kippen hield hij ook. Soms
was er bij de kippen een ’weglegger
en opa mopperen omdat hij de eieren
dan niet kon niet vinden.
Ik moest eten koken en de boel schoon
houden maar ook verstelwerk doen.
Tante Jans had de laatste maanden voor
haar huwelijk hiervoor geen tijd gehad.
Ik had hier geen hekel aan, want met een
naaimachine was het leuk werk.
Ik vond het erg stil. Er kwamen wel een
bakker en een melkboer aan de deur,
maar dat was maar twee of drie keer per
week. Soms deed ik een boodschap bij
de weduwe Stoop en dan was ik even de
stilte en rust vergeten. Ik miste de reuring
in Langedijk, de zang en ook de gym.
Op een dag in december zei ik tegen m’n
moeder dat ik niet meer naar ’t Waarland
wilde. En toen ik dat ook aan opa ver
telde, was dat wel een teleurstelling voor
hem. Ik weet niet wie er na mij gekomen
is om voor opa en ome Jo te zorgen.
Mijn verjaardag, 19 december 1941,
was de laatste werkdag bij opa.
Daarna heb ik een naaicursus gevolgd in
Langedijk. Hier ontmoette ik ook meisjes
uit Waarland. Op de naaicursus heb ik
veel geleerd en ik heb daar altijd veel
plezier aan beleefd.
Tot zo ver de herinneringen van mevrouw
Riet Koopman-Weel.
Naar St. Roza
Toon Broersen vierde op 1 augustus
1942 zijn 25-jarig jubileum als molenaar
van de Waarlandspolder. Hij heeft als
molenaar en machinist de belangen van
de ingelanden goed gediend. Het binnen
peil van de Waarlandspolder was lastig,
maar hij zorgde er altijd voor dat de
tuinders konden blijven varen, schreef de
correspondent van de Schager Courant
op 30 juli 1942.
Op 1 november 1943 werd hij opgevolgd
door Cor van der Heijden. Toon Broersen
verhuisde naar Langedijk en later naar
St. Roza te Obdam. Hier is hij op 26 sep
tember 1950 overleden.
Jo Broersen, de jongste zoon van Toon
Broersen en Marie Sweep, trouwde in
1942 met Bregje Zutt. Ze gingen wonen
aan de Weelweg (nu: nummer 11, de boer
derij van Remco Broersen).
Na enige tijd verhuisden ze naar Beem-
sterboerweg 2 en vervolgens naar Weel-
weg 3. In dit huis woont nu nog hun
zoon Jack.
Geraadpleegde bronnen:
- Archief Alkmaar: genealogie en
kranten.
- Fotoarchief van de familie Weel en
van Waarland van Toen.
