36 De Kruisvindingskerk te Rotterdam met pastorie, Beukendaal nr. 2-6. Gebouwd in 1925-1927. Tegenwoordig de parochie kerk H. Drie-eenheid, na een fusie van drie parochies. Fotograaf: J. F H. Roovers. bewoners van de pastorie, diverse per sonen vertrokken. Gerrit Wester zou nog lang blijven in deze parochie, die bekend stond als vaandeldrager binnen het rijke roomse leven in Rotterdam. Triduüms en missen wisselden elkaar af, lijdensme ditaties trokken een volle kerk, er werd gezongen en toneel gespeeld en het ver enigingsleven liet niemand ongemoeid. Aan de Beukendaal was altijd wel iets te doen. Rotterdam bouwde voort. Gerrit ging er in juni 1947 even tussenuit voor een bezoek aan Rome. In 1949 was de uitbreiding van de nieuwe wijk Lombardijen tegen Tuindorp aan zo- Het bruidspaar Teun Jansen en Alie Wester staat in de Koorstraat te Alkmaar voor de groentewinkel van Dirk Wester, de vader van de bruid. De foto is genomen op 2 februari 1954. Foto: mevrouw Jansen-Wester. ver gevorderd, dat daar door de parochie een huis werd aangekocht dat beneden dienst deed als kapel en kleuterschool. Wester betrok de bovenverdieping en nam tot 1956 de pastorale zorg voor deze wijk op zich, inclusief het nieuw gebouwde r.-k. ziekenhuis. Aan taken geen gebrek, hij coördineerde immers graag en gemakkelijk: directeur van het St. Franciscus-Liefdewerk, gevestigd in Huize Smeetland, aalmoezenier van ka tholieke gerepatrieerden, moderator aan een opleidingsschool voor leerkrachten in het nijverheidsonderwijs. Eind 1954 werd pastoor én kloosteroverste Marinus Nillesen benoemd tot bouwpastoor van Amsterdam-Geuzenveld. Als zijn opvolger werd van hogerhand Marianus Fleskens, die een jaar eerder aan het convent was toegevoegd, tot pastoor aangesteld. Het convent echter koos Gerrit Wester tot prior, waardoor een tweehoofdig bestuur ontstond, een situatie waarin sommigen een aanwij zing hebben gezien dat de Rotterdamse parochie iets van zijn uniformiteit en zijn gedegen uitstraling begon te verliezen. Verschillende oudgedienden vertrokken, nieuwe bewoners deden voor kortere of langere tijd hun intrede in de pastorie. Behalve prior was Wester in 1957 en van 1960 tot 1966 ook vice-provinciaal. Heeroom Alie Wester was een jaar of zeven toen haar heeroom overkwam uit Java: Wij hebben hem opgewacht. Ik had een nieuwe jurk aan, met pofmouwtjes. Ik heb nog foto ’s van hem. Bij een doopplechtigheid in Bandoeng, van een huwelijksinzegening en een portretfoto met een zelf ingekleurd Ordekruisje. Van de oorlogsjaren weet ik dat bij het bombardement van Rotterdam ook zijn kerk geraakt is. Toen de Duitsers in de stad waren, moest hij met een Duitse militair mee de toren in om hem naar de verwoesting van de stad te laten kijken. Kort daarna moet Gerrit al bij ons in Alkmaar langs zijn geweest. In de hongerwinter heeft hij een paar kinderen bij ons gebracht. Hun namen herinner ik me nog, het meisje heette Ans van Wereld, de jongen was een zekere Fiedeler. In Egmond, waar hij ook kinderen heeft ondergebracht, woonden zijn zus Jo en haar man Aak Bout. Als hij bij ons kwam, was hij altijd heel attent. Toen ik ging trouwen, stuurde hij me een persoonlijke kaart met de belofte dat hij ons huwelijk wilde inzegenen. Die heb ik bewaard. Hij was zo gewoon en tóch waardig. Onze zoons nam hij als misdienaars mee naar de Singel-kerk, hier om de hoek, en liet ze daar als misdienaars optreden, ook al had een van hen dat nog nooit gedaan. Als hij op bezoek was bij ons at hij het liefst verloren brood, oud brood gedoopt in melk, een geklopt ei erbij, in de koekenpan en dan opdienen met suiker en kaneel.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2014 | | pagina 36