r 1 -J
35
Klaas Wester, 1943, nabij
Alkmaar 'grijze kop met
bril, kan niet missen
Verplicht tankvallen
graven voor de bezetters,
toen de groentewinkel
van zijn vader, waar hij
hielp, een jaar lang dicht
moest wegens illegaal
slachten van schapen.
Bron: Regionaal Archief
Alkmaar.
Fotograaf A. Ris.
Egmond aan de Hoef en St. Pancras. Het
was een druppel op een gloeiende plaat.
Er kwam een oplossing doordat in de stad
het landelijke Inter Kerkelijk Bureau het
heft in handen nam. Hervormden, gere
formeerden en al gauw ook katholieken
uit Rotterdam-Zuid coördineerden het
voedsel van de distributiedienst. Wester
nam als secretaris plaats in het afdelings
bestuur Zuid van het IKB, door kinderen
Ik kan Bikken genoemd. Op de pastorie
deden vier mensen het administratieve
werk. Men begon onmiddellijk en het
doortastende karakter van pater Wester
was hieraan niet vreemd. De voorraden
waarover het IKB de beschikking kreeg
van de distributiedienst en de snelle
verwerking ervan, gaven hem nu de ge
legenheid om te doen wat ieder mens,
maar hem blijkbaar vooral tot maximum
activiteit aanspoorde: de bestrijding van
de honger, redden van kinderen en oude
mensen van de hongerdood.
Het Belgische kruisherentijdschrift
Clair-Lieu (vertaald: oord van helder
licht) heeft al in 1945 nauwkeurig ver
vielen er 800 doden, in maart bijna 1000.
Nillesen preekte in februari in Zoeter-
woude en riep op om de hongerende
kinderen van zijn parochie te helpen.
Een zestigtal werd daar en in de omge
ving geplaatst. Wester vond voor ruim
zestig kinderen onderdak in Alkmaar,
Vergroeid met de parochie
In 1946 meldde het tijdschrift Clair-Lieu
over het Rotterdamse convent dat Pastoor
Nillesen langdurig rust moest houden
en dat ook frater Gerrit Wester enkele
maanden nodig had gehad om weer op
verhaal te komen na het geweldige werk
in de zware laatste oorlogsjaren. De stad
Rotterdam begon aan zijn wederopbouw,
de parochie moest zich herstellen. Er
voegde zich een nieuwe generatie bij de
slag gedaan van deze reddingsacties.
Men begon eind februari ’45 met 1000
kinderen die werden aangewezen door
de verschillende kerkelijke instanties of
schoolhoofden. Men verdeelde de aantal
len percentsgewijze, de katholieken kre
gen 23% toegewezen. Dit betekende 230
kinderen, die drie dagen in
de week een voeding kre
gen die erop berekend was,
dat ze binnen zes weken op
krachten waren gekomen.
Bijna iedere week kwamen
er 1000 nieuwe kinderen
bij, zodat men in mei per
dag 6.500 kinderen een
volle maaltijd kon geven.
De uitdeling was op een
kleuterschool bij de zus
ters, het restant van de soep
en pap werd de volgende
dag op de pastorie genut
tigd of uitgedeeld. De doel
treffendheid van de actie
van Wester en zijn confra
ters leidde ertoe, dat het
Zweedse Rode Kruis zijn
intrede deed op de pastorie.
Wester werd gevolmachtig
de in Zuid met de bevoegd
heid om in aangrenzende
gemeenten als Ridderkerk en Slikkerveer
te coördineren en helpers aan te stellen.
Ladingen wittebrood, margarine, kaas en
blikjes gecondenseerde melk passeerden
de pastorie. Op één nacht lagen er wel
eens 2000 wittebroden opgestapeld.
Vlak voor de bevrijding dropten honder
den Engelse vliegtuigen vier dagen lang
voedsel boven de stadsrand. Een week
voordat de officiële distributie ervan
begon, had pater Wester de pastorie al
vol met blikken: vlees, vet, bacon, kaas,
boter, ham and eggs. Het IKB begon toen
aan zijn laatste uitdeling.
