fh
J i
Li
HF
jH
Ria Jonker.
Waarland, 14 december 2013.
27
Het is een bijzondere ervaring geweest om per e-mail tekst en foto ’s met elkaar
uit te wisselen.
Bovenstaande foto is genomen tijdens de reünie bij Jack en Thea in 2004.
Vlnr achter: Phil Davis, Ria, daarachter Jack Pater, Gerard, Linda Fleming,
Thea, Dave Nicholas. Voor: Sjanie, Lida.
ongeveer negen. M’n ouders hebben
nooit met ons gepraat over emigreren.
Wel wist ik dat ze op Engelse les gingen
en ik zei tegen de kinderen van m’n
klas: ’We gaan nu thuis Engels praten.
Nummer één is one en twee is two.’
Lida trouwde met Phil Davis uit Nieuw
Zeeland. Hij werkte bij de luchtmacht
en het gezin moest iedere twee jaar ver
huizen. Dat vond Lida verschrikkelijk.
Ze kochten een stuk grond op zo’n twee
uur rijden met de auto van Sydney. Daar
begonnen ze een zaak in droogbloemen.
Ook zij zijn retired en genieten van hun
hobbies, kinderen en kleinkinderen. Zó,
is het leven goed voor mij, daar ben ik
dankbaar voor. Maar wie weet hoe het in
Holland was gegaan, als we daar waren
gebleven?
Sjanie kon goed leren, maar wilde niet
naar het vervolgonderwijs. Haar eerste
man, John Rendell, verongelukte in 1974
en ze bleef achter met twee kinderen. Ik
heb altijd steun gehad van mijn familie.
Ze hertrouwde met Dave Nicholas, een
Welshman, en ze wonen in Monbulk.
Ze vertelt ook: Australia heeft ons een
goed leven gegeven. We hebben genoten
van de vele reizen op de motor door
ons mooie land. Een jaar geleden waren
vier kleinkinderen bij me. We hebben
samen Volendamse costumes gemaakt.
Ik zei toen tegen hen: ’Jullie zijn 25%
Hollands, dat mag je niet vergeten.’
De familieband is sterk gebleven. In 2004
waren er 17 klein- en 32 achterkleinkin
deren van Joop en Jaantje Jonker. In dat
jaar werd bij Thea en Jack in Monbulk
een reünie georganiseerd. Bijna iedereen
van de familie was daarbij aanwezig en
men was van mening dat de beslissing
om te emigreren een goede is geweest.
De jongens hebben veel minder herin
neringen aan Waarland, want toen ze
op de boot stapten, was Gerard acht, de
tweeling Nico en Jan vijf jaar en Rob
was nog niet geboren. Van hen wonen er
twee, Gerard en Nico, in de omgeving
van Monbulk. Houtbewerking was voor
Gerard zijn lust en z’n leven en hij werd
timmerman. Hij trouwde met de Austra
lische Linda Fleming. Ze verkochten ook
boeketten, gemaakt van wilde bloemen.
Tegenwoordig verkoopt Gerard huizen in
Tasmanië. Ook Nico, die automonteur is,
woont met zijn Australische vrouw Diane
Jones en de kinderen in de plaats waar
hij opgegroeid is. Jan en Rob wonen in
de staat Queensland. Jan is evenals zijn
tweelingbroer automonteur en hij is
getrouwd met Helen Giuliany, die met
haar ouders vanuit Trinidad naar Australië
zijn geëmigreerd. De jongste is Rob en
alles wat hij van Waarland weet, heeft
hij gehoord van zijn ouders en zusters en
misschien nog iets van zijn broers. Rob
werkt als conciërge op een school en is
getrouwd met de Australische Linda Willis.
Door een fijne samenwerking met Ria
is dit verhaal tot stand gekomen.
Ook dank aan: Ellen Pronk-Stoop,
Janny Rood-van der Fluit en
mevrouw Gerda Volkers-Jonker.
Ai.
.4
t
A-.../
a
'■.’■‘IK
i
PA i
fo
1*1 I
