26
humor en je wist niet of je hem moest
geloven of dat het een grapje was. Zelfs
zijn kinderen hadden dit vaak ook niet
door. Op een keer mochten Ria, Thea en
Lida ook mee. Op die avond zaten aan
een grote tafel een heel stel jongens van
Hollandse afkomst. Vader danste toen
om de beurt met één van ons en zei dan:
’Dit is Ria dit is Thea en dit is
Lida. En zo kwamen we dan aan een
Hollands vriendje, maar wel voor even
hoor. Het katholieke geloof speelde een
belangrijke rol in het gezin Jonker. De
meeste kinderen gingen op school bij de
nonnen; voor en na het eten bidden en
elke zondag naar de kerk. Ria’s zus Lida
weet nog: Ik zie ons nog lopen. We moes
ten altijd netjes gekleed zijn. Het leek wel
een parade voor al die Hollanders in de
kerk. En dan de pastoor die een meisje
aansprak omdat ze geen hoedje op had
tijdens de mis.
Toen Ria verkering kreeg met een niet-
katholieke jongen, waren haar ouders
daar niet blij mee. Dit schreef ze in
december 1966: El, hoe gaat ’t met je?
Nou met mij gaat het ook wel. Alleen
zijn Mam en Pap er niet zo voor dat ik
met Jim ga. Hij is niet katholiek en daar
komt het door. We hebben trouwplannen
en gaan straks een stukje land bekijken
ongeveer 4 mijl hier vandaan.
In 1967 is Ria met Jim Smith getrouwd
en ze hebben drie kinderen gekregen.
Ria en Jim hebben samen veel gereisd.
In 1977 lieten ze een Mercedes vanuit
Australië naar Duitsland brengen. Met
deze auto trokken ze door Europa en ook
Waarland deden ze aan. Toen ze terug
kwamen in Australië begon Ria een kle
dingzaak, de Belgrave Bazaar, even bui-
ten Monbulk. Vanaf haar lagere schooltijd
was ze altijd bezig met kleren, niet alleen
met het maken maar ook met het kopen
ervan. Haar droom kwam uit en 25 jaar
lang heeft ze met veel plezier deze winkel
gehad. Toch liep het anders dan gedacht.
In 1989 ging Ria met haar zussen Lida en
Sjanie naar Holland en vandaar naar In
dia. Ze brachten toen een bezoek aan een
yoga-centrum. Deze vorm van meditatie
sprak haar zo aan dat ze nu daar nog da
gelijks mee bezig is. Na een huwelijk van
ruim 25 jaar zijn Ria en Jim gescheiden.
Enige jaren later ontmoette ze haar hui
dige Australische vriend Richard Wilson,
met wie ze samenwoont in Edna Walling
Village bij Melbourne.
Had Joop Jonker op die avond van de
Hollandse Dag in Melbourne gehoopt
op een Hollandse schoonzoon? Het liep
voor drie van zijn vier dochters anders.
Thea is de enige van de acht kinderen,
die met een Hollandse partner getrouwd
is. Deze heeft ze niet in Australië, maar
in Waarland ontmoet. Samen met haar
man Jack Pater heeft ze in Monbulk
een bedrijf in planten en droogbloemen
gehad. Nu zijn ze retired.
Lida en Sjanie werkten voor hun trouwen
in verschillende winkels. Lida o.a. in een
slagerij en Sjanie bij haar zus Ria in de
kledingzaak. Lida weet nog: Ik was
Jaantje Jonker-van der Fluit was heel be
zorgd. Ze had het liefst haar man en alle
kinderen in haar naaste omgeving. Wat
vond m’n moeder ’t vreselijk die eerste
nacht op de Zuiderkruis. We waren met
z’n negenen en de hut was voor achtper-
sonen. Vader moest toen ergens anders
een slaapplek zoeken. De volgende nacht
ging de tweeling in één bed en toen waren
we allemaal samen en toen was moeder
pas gerust. Dit moedergevoel bleef ze
houden. Bij het huwelijk van al haar kin
deren sprak ze de wens uit: ’Ik hoop, dat
Australië het land voor jullie blijft. Wan
neer dit zou blijven, had ze daar vrede
mee. Haar heimwee naar Holland werd
minder, toen ze wist dat al haar kinderen
in Australië bleven. Ook al was het vanaf
Monbulk meer dan duizend mijl rijden.
In november 1985 vierden mijn ouders
hun 40-jarig huwelijksfeest. Het werd
een fantastische dag en wat waren ze
blij dat al hun kinderen, kleinkinderen
en vrienden hierbij aanwezig waren.
De woning aan de rand
I van Monbulk.
ï-
