13 Inspectie Het programma van een vendel kon er op de woensdagmiddag als volgt uitzien. Allereerst was er de opening met gebed. Dan de inspectie met de controle van o.a. de houding (flink rechtop lopen), de handen, de schoenen en het brengen van de groet. Daarna de instructie met het leren van een liedje of de bespreking van de aspirantenkaart. Voor de uitleg van de rozenkransmaand kwam de directeur, de kapelaan, langs. De liedjes, met titels als koning Habbiba of het patriottenlied, kwamen uit De Karekiet, de zangbundel voor Jonge Wacht en Kruisvaart. Het uniform Het uniform van een Sint Jansknaap bestond uit een beige blouse, een bruine korte broek. En groene kniekousen met een don kere rand. Hierover weet mevrouw Boekel nog: Eerst kwamen de jongens in hun daagse kleren maar De kosten van een uniform voor een St. Jansknaap bedroegen: f 2,53 voor een broek, f 1,68 voor een blouse, f 0,76 voor kousen en f 0,88 voor een pet. Deze moest, als die niet op je hoofd stond, links gedragen worden. Een riem kostte f 0,55. Voor een das was je f 0,20 kwijt. Een dasring van f 0,08 en een dashouder van f 0,07 completeerden het geheel. Het totale bedrag werd f 6,75. Door de toen heersende crisis was het betalen van contributie niet altijd gemakkelijk. De ouders gaven het geld mee, maar het was een probleem om alles binnen te krijgen. De leidsters hadden een grijs uniform met een donkere, blauwe stropdas. Ze waren getooid met een grote hoed. Nel Bruin la chend: Ja, die heb ik nog heel lang gehad. Kamperen Een van de leukste activiteiten van de jeugdbeweging was een sportdag op de plek waar nu bejaardenhuis Sabinahof later was een uniform verplicht. De stof voor het uniform kochten we centraal in want iedereen moest er hetzelfde uitzien. Het was best moeilijk om de kinderen in de kleren te krijgen want de ouders moes ten het zelf betalen en dat was zeker een grote uitgave en Waarland was toen ar moedig. Maar Waarlanders waren altijd goedgeefs. Fancy fair Heel belangrijk bij de St. Jansknapen was de fancy fair. Alles werd uit de kast gehaald om er een prachtige dag van te maken. Het hele dorp stond op zijn kop. De aankondiging vermeldde: Eerste Kerstdag, na de Hoogmis, installatie van de St. Jans- en Michielsknapen. Om twee uur uitvoering bij Van Ophem voor de schoolgaande jeugd en ouders. Tweede Kerstdag, opening der fancy fair voor jongelui met vrolijk rad, draaibord, grabbelton, waarzeggen. Bij het Rad van Avontuur stond heraut Reinier Dekker met de St. Aloysiusban. De schiettent werd bemand door Bertus Bruin en het wisselkantoor was in handen van Piet Rohof. Er was een Vrolijke Keuken (3 keer gooien voor één dubbel tje) met Cor Beemsterboer aan de grab belton en zijn Don Boscoban. De kosten waren beperkt: een rondje draaibord kostte 2 cent en de garderobe 5 cent. De Kruisvaart had een Centraal Bureau en dat zorgde voor suggesties voor de invulling van de clubmiddagen met spel letjes en allerlei activiteiten. Daarnaast leverde dit Bureau elke maand een wacht woord aan. Die moesten dan uitgelegd worden want ieder wachtwoord heeft zijn betekenis. Er waren godsdienstige spreu ken maar ook hele praktische, zoals: In de lente niet in huis zitten. De natuur speelde in die tijd ook al een grote rol: kijken naar de natuur hoe die zich ontwikkelt. Een wachtwoord kon ook uitmonden in een taak: Poets zelf je schoenen, bid voor de vrede of voor de vruchtbaarheid der aar de. De meimaand was de Mariamaand: Bid drie Weesgegroeten. Of algemener: Draag een medaille en verzamel zilver papier, postzegels en capsules van flessen voor de missie. Na het wachtwoord wer den er lichaamsoefeningen gedaan, zoals marcheren en gymoefeningen. Dan volgde altijd een spel: kat en muis, balestafette, blin deman, luisteren en rea geren op fluitsignalen. De carrousel, een soort volks dans, hoorde eveneens tot het repertoire. Tot slot was er de sluiting met gebed. I Nel Bruin en haar broer Adam.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2014 | | pagina 13