13
Inspectie
Het programma van een vendel kon er
op de woensdagmiddag als volgt uitzien.
Allereerst was er de opening met gebed.
Dan de inspectie met de controle van
o.a. de houding (flink rechtop lopen), de
handen, de schoenen en het brengen van
de groet. Daarna de instructie met het
leren van een liedje of de bespreking van
de aspirantenkaart. Voor de uitleg van
de rozenkransmaand kwam de directeur,
de kapelaan, langs. De liedjes, met titels
als koning Habbiba of het patriottenlied,
kwamen uit De Karekiet, de zangbundel
voor Jonge Wacht en Kruisvaart.
Het uniform
Het uniform van een Sint
Jansknaap bestond uit een
beige blouse, een bruine
korte broek. En groene
kniekousen met een don
kere rand. Hierover weet
mevrouw Boekel nog:
Eerst kwamen de jongens
in hun daagse kleren maar
De kosten van een uniform voor een
St. Jansknaap bedroegen: f 2,53 voor
een broek, f 1,68 voor een blouse, f 0,76
voor kousen en f 0,88 voor een pet. Deze
moest, als die niet op je hoofd stond, links
gedragen worden. Een riem kostte f 0,55.
Voor een das was je f 0,20 kwijt. Een
dasring van f 0,08 en een dashouder van
f 0,07 completeerden het geheel. Het
totale bedrag werd f 6,75. Door de toen
heersende crisis was het betalen van
contributie niet altijd gemakkelijk. De
ouders gaven het geld mee, maar het was
een probleem om alles binnen te krijgen.
De leidsters hadden een grijs uniform met
een donkere, blauwe stropdas. Ze waren
getooid met een grote hoed. Nel Bruin la
chend: Ja, die heb ik nog heel lang gehad.
Kamperen
Een van de leukste activiteiten van de
jeugdbeweging was een sportdag op de
plek waar nu bejaardenhuis Sabinahof
later was een uniform verplicht. De stof
voor het uniform kochten we centraal in
want iedereen moest er hetzelfde uitzien.
Het was best moeilijk om de kinderen in
de kleren te krijgen want de ouders moes
ten het zelf betalen en dat was zeker een
grote uitgave en Waarland was toen ar
moedig. Maar Waarlanders waren altijd
goedgeefs.
Fancy fair
Heel belangrijk bij de St. Jansknapen
was de fancy fair. Alles werd uit de kast
gehaald om er een prachtige dag van te
maken. Het hele dorp stond op zijn kop.
De aankondiging vermeldde: Eerste
Kerstdag, na de Hoogmis, installatie
van de St. Jans- en Michielsknapen.
Om twee uur uitvoering bij Van Ophem
voor de schoolgaande jeugd en ouders.
Tweede Kerstdag, opening der fancy fair
voor jongelui met vrolijk rad, draaibord,
grabbelton, waarzeggen.
Bij het Rad van Avontuur stond heraut
Reinier Dekker met de St. Aloysiusban.
De schiettent werd bemand door Bertus
Bruin en het wisselkantoor was in handen
van Piet Rohof. Er was een Vrolijke
Keuken (3 keer gooien voor één dubbel
tje) met Cor Beemsterboer aan de grab
belton en zijn Don Boscoban. De kosten
waren beperkt: een rondje draaibord
kostte 2 cent en de garderobe 5 cent.
De Kruisvaart had een Centraal Bureau
en dat zorgde voor suggesties voor de
invulling van de clubmiddagen met spel
letjes en allerlei activiteiten. Daarnaast
leverde dit Bureau elke maand een wacht
woord aan. Die moesten dan uitgelegd
worden want ieder wachtwoord heeft zijn
betekenis. Er waren godsdienstige spreu
ken maar ook hele praktische, zoals: In de
lente niet in huis zitten. De natuur speelde
in die tijd ook al een grote rol: kijken naar
de natuur hoe die zich ontwikkelt. Een
wachtwoord kon ook uitmonden in een
taak: Poets zelf je schoenen, bid voor de
vrede of voor de vruchtbaarheid der aar
de. De meimaand was de Mariamaand:
Bid drie Weesgegroeten. Of algemener:
Draag een medaille en verzamel zilver
papier, postzegels en capsules van flessen
voor de missie. Na het wachtwoord wer
den er lichaamsoefeningen
gedaan, zoals marcheren
en gymoefeningen. Dan
volgde altijd een spel: kat
en muis, balestafette, blin
deman, luisteren en rea
geren op fluitsignalen. De
carrousel, een soort volks
dans, hoorde eveneens tot
het repertoire. Tot slot was
er de sluiting met gebed.
I Nel Bruin en
haar broer Adam.