9
Jan Bakker begon zijn
studie op het klein
seminarie in september
1927. Op 8 december
1937 legde hij zijn
Eeuwige Professie af en
op 18 februari 1940 werd
hij tot priester gewijd.
slootkant van de weg toe te kijken hoe
op de top van de boerderij een houten
kruis werd geplaatst. Zijn zitplaats in de
boerderijkerk weet hij nog exact:
Ik zat één van die dagen met pa links
boven op de derde bank. Maar al gauw
werd ik over de banken naar voren
getild om het altaar te kunnen zien.
Zijn eerste biecht deed hij daar, in een
voormalige bedstee. Als misdienaar
struikelde hij in de noodkerk over de
ruwe bakstenen vloer. Ook als mis
dienaar was hij aanwezig zowel bij de
eerste steenlegging in 1921 als bij de
consecratie van de nieuwe kerk in 1922.
In het Noordhollands Dagblad las hij
in die dagen, liggend op de grond, gretig
een vervolgserie over het leven van de
toen net gekozen nieuwe Paus, Pius XI.
Hij heeft zelfs de hele serie in een schrift
ingeplakt (zo ongebruikelijk plakschriften
toen nog waren). Zijn bijdrage aan het
album voor zijn zuster en zwager kreeg
de gevleugelde woorden mee: Handen
binnen boord, een uitroep die slaat op
een verhuisscène, toen hij nog maar twee
jaar was. Bij het onderdoor passeren van
een brug waarschuwde m’n vader me
met luide stem: Handen binnen boord!.
Ik heb ’t verstaan èn onthouden. ’t Gaat
om mijn oudste herinnering.
Ook een heel oude, maar trieste
herinnering is die aan het overlijden
van zijn broertje, zes maanden oud.
Onze Wim, geboren op 25 april 1919
en overleden op 19 november van dat
jaar, was het eerste kindje dat op het
kerkhof van ’t Waarland begraven werd.
Ik herinner me nog goed, dat het lijkje
’s morgens vroeg - ’t was nog donker -
door twee mannen (buren, maar ik kan
me niet meer voor de geest halen, wie
precies) van huis weggedragen werd.
Ik mocht niet mee.
Tot priester gewijd
Zijn gymnasiale opleiding heeft Jan
Bakker in juli 1932 voltooid, maar
zonder een officieel erkend diploma
of een staatsexamen. Daarna doorliep
hij de diverse initiatie-fasen: postulaat,
inkleding, professies en lagere en hogere
wijdingen. Hij volgde de gebruikelijke
lessen filosofie en theologie bij de
docenten van het eigen groot-seminarie
in Baarlo. Zijn eerste jaar theologie
(1936-1937) volgde hij in het nieuw
gebouwde klooster in Stevensbeek,
Op zondag 18 februari 1940 was het
zover. Jan Daniël Bakker werd in
klooster De Berckt, samen met de fraters
W. Derkx en Seb. Vermeeren, tot priester
gewijd door de bisschop van Roermond,
Mgr. Dr. G. Lemmens, die geheel uit
eigen beweging deze wijdingen wilde
verrichten in de eigen kloosterkapel
van het scholasticaat, aldus het verslag
in God met Ons. De kapel was ooit
de balzaal van Kasteel De Berckt. De
wereldse voorstellingen op het plafond
getuigden daar nog van.
Vaders, moeders, broers en zusters waren
aanwezig bij de eerste priesterzegen
van de nieuw gewijden. Andere jaren
gebeurde dat vanaf ’t hoge bordes van ’t
kasteelplein, nu in de grote hal, versierd
in de pauselijke en bisschoppelijke
kleuren, geel, wit en paars. Priesters,
kloosterlingen en familieleden vormden
een eerbiedige kring, ook de Bisschop
koos zich een bescheiden plaatsje
tussen allen, kuste de pasgewijde
handen, ontving de eerste zegen. Dan
zegenden de Nieuwgewijden hun Vader,
Moeder, Broers en Zusters en andere
familieleden. In stilte en heilige schroom
zagen de anderen toe...
Ook de volgende dag was een feestdag.
De nieuwe priesters lazen hun eerste
H. Mis, weer in aanwezigheid van hun
familieleden: een lieve zus, die met alle
liefde en toewijding haar zus-zijn eigen,
iets schoons borduurde voor de eerste
de volgende drie jaren weer in Baarlo.
Bij zijn Eeuwige Heilige Professie
op 8 december 1937 kreeg hij de
kloosternaam Romualdus.
