Indiëgangers en het thuisfront
33
Arie Bakker was ingedeeld
bij het Korps Mariniers.
Op 2 april 1948 vertrok hij
naar Nederlands-Indië en
op 10 oktober 1949 kwam
hij terug in Waarland.
Na de oorlog moesten vele jonge mannen hun dienstplicht in Nederlands-Indië
vervullen. Voor henzelf, hun familie en het dorp een ingrijpende gebeurtenis. Het
Katholiek Thuisfront probeerde door het sturen van brieven en pakketten een brug
te slaan naar de jongens in de tropen. Een paar brieven zijn bewaard gebleven, één
van mei 1947 en de ander van november 1949. Aan het begin en het eind van de
militaire acties.
Het Thuisfront was een kleine groep actieve, meelevende Waarlanders.Voorzitter
Gerrit Stoop schreef over de sport. Gerda Jonker behandelde de dorpsnieuwtjes en
bij mevr. Dekker-Oudeman maakten ze de pakketten klaar, die o.a. met Kerstmis
verstuurd werden. Van te voren was er overleg wat ze er in konden doen. Geen
chocola want dat smolt onderweg. Ze deden de ronde om geld, kaas en rookwerk te
verzamelen. Dat geld haalden ze binnen met inschrijflijsten, net als de collecte op
bruiloften en andere feestelijkheden.
De kapelaan schreef als aalmoezenier, de vertegenwoordiger van de parochie, altijd
het eerste artikel. Waarschijnlijk werden de eerste brieven met de pen geschreven.
Later typte Piet Zuijdam ze uit. Met carbonpapier ontstonden doorslagen op dun
papier vanwege de portokosten.
Het verblijf in zo’n ver land met het daaraan verbonden gevaar, gaf aanleiding tot be
zorgdheid: Maar jongens, we zullen er het beste van hopen. Moed verloren al verloren.
Maar ook tot verbondenheid: In de kerk van Waarland hangen de foto ’s van u allen die
in Indië zijn, met de beeltenis van Maria ’s Altijddurende Bijstand.
De gevolgen voor ons dorp waren ingrijpend: Het ziet er naar uit dat als we van de herfst
weer beginnen, de meesten van ons daar bij jullie in Indië zitten. Er gaan van de week
weer een viertal jongens varen. Zo zachtjes aan houden we niet veel meer over.
En opluchting aan het einde van de acties: Het gaat nu al aardig, er is al een heel stel
thuis: Arie Bommer, Arie Plijter, Cor Bruin, Piet Bruin, Jaap Pater en Arie Bakker.
En nu zitten Wim Bleeker en Cor Stoop weer op de boot naar huis. Ja zeker, ik weet wel,
ieder wil graag naar huis en dat is goed ook, want Oost West Thuis Best en dat geldt
voor allen.
In de brieven speelden de nieuwtjes over het dagelijks leven in het dorp de
hoofdrol: de overledenen, het weer, de schoonmaak, de plannen voor een jeugd
huis, het werk op het land en de verkaveling. Uitgebreid werd er verslag gedaan
van het bevrijdingsfeest op 5 mei 1947. Waarland pakte flink uit met een optocht
met een vlaggenparade en het planten van de vrijheidsboom op de hoek bij
C. Bruin. ’s Middags waren er volksspelen op het sportterrein en ’s avonds een
veteranenwedstrijd: Dat was weer ouderwets hoor, een massa publiek en een
prachtwedstrijd.
Waarland, 4 maart 2013.
N. Slagter.
De opstelling van de voetbalwedstrijd op Bevrijdingsdag 1947 was als volgt:
doel G. Jonker, achter T. Bruin Pzn, N. Pancras, midden P Kuijs, D. Bekker,
voor D. Ruiter, D. Knijn, W. Dekker Hzn, Jn. Stoop en Jo. Broersen.
Ze namen het op tegen: doel D. Pater, achter S. Groen Azn, H. Koevoets, midden
P. Bekker, Jb. Bakker, A. Boekel, voor: K. Bruin Jzn, A. Ruiter, A. van Ophem,
Jn. Bruin en G. Smit.
Opvallend is dat bij het eerste elftal de elfde man ontbreekt.
DANKBETUIGING
Bij onze terugkeer uit In
donesië betuigen wij langs
deze weg onze hartelijke
dank aah alle belangstel
lenden, die deze dag voor
ons tot een onvergetelijke
hebben gemaakt-
JAC. PATER
A- BAKKER
Waarland, 21 Oct. 1949
