30
Kapelaan met misdienaars
Deze foto is in 1939
genomen met het afscheid
van kapelaan Van der
Heijden. Hij gaf de aanzet
tot de eerste bloeiperiode
van de jeugdbeweging in
Waarland. Zijn vertrek
werd dan ook betreurd.
Hier poseert hij voor
de laatste keer met de
misdienaars.
Vlnr achter: Herman
Stam, kapelaan Van der
Heijden, Piet Noordstrand,
Arie Bakker, Jan Smit.
Midden: Joop Bakker,
Adriaan Bruin, Jan Zutt,
Gerard Zutt, Bakker.
Voor: Gert Stam,
Arie van Ophem, Aldert
Stam, Jaap van Schagen,
Veldman.
Piet Noordstrand in
de tuin van zijn huis in
Harlingen, januari 2013.
Sint Michielsknaap
Piet vertelt verder:
Het waren leuke avonden.
In de ban waren functies,
zo was er de schildknaap
die moest de wet opzeg
gen aan het begin van de
bijeenkomst. En er was de
vlaggenwacht. Die droeg
uiteraard de vlag. We had
den met elkaar uitvoerin
gen voor onze ouders op
Christus Koning. En met Kerst voerden
we een kerstspel op. Je had een kaart om
eisen te halen, ook op kerkelijk gebied.
De leider van de ban was de hopman.
Meester A. Schmeddes, onderwijzer aan
de lagere school, was de baas van alle
bannen, hij was de baljuw. De kapelaan
was de aalmoezenier. Je had een proeftijd,
dan was je aspirant-lid, die tijd kon je
gebruiken om je uniform bij elkaar te
sparen. De installatie tot Sint Michiels-
knaap was in de kerk. Dat was heel
speciaal. Elke St. Michielsknaap werd
persoonlijk door de kapelaan geïnstal
leerd. Ze waren dan soldaten voor
Christus. Ook op kerkelijk gebied moesten
we eisen halen. Of het niet te kerkelijk
was? Nee hoor, zegt Piet lachend, want
uit de kerk was het weer gewoon jongens
onder elkaar. Dan was het een echte
jongensclub. Prachtig mooi.
Door de oorlogsdreiging werd echter al
les anders. Zo was er de mobilisatie van
het leger, eind augustus 1939, net met de
Waarlander kermis.
Daardoor stopte op maandag de kermis,
aldus Piet, toen was er geen kamp meer.
Dat zat zo. We gingen op de fiets naar
Schoorldam. Daar zouden we op de
boot van Alkmaar Packet gaan die voer
met ’pakketjes van en naar Alkmaar en
Den Helder. Maar door de mobilisatie
ging de boot niet en daarom konden we
niet naar Texel.
Het werd nog erger. Van de bezetter
mochten we niet meer in uniform lopen.
De wekelijkse bijeenkomsten gingen wel
gewoon door en ook in de zomer waren
er wedstrijden tegen andere dorpen zoals:
Tuitjenhorn en ’t Veld. Kapelaan Van der
Heijden was een neomist en hij kende veel
kapelaans uit de omgeving. Logisch want
hij kwam uit een klas van dertig priesters
Ik zat bij de Sint Michielsknapen in een
groep van tien jongens en dat noemden
ze een ban. In het begin waren er drie
bannen. Je had de Don Boscoban, de
Aloysiusban en de Tarcisiusban. Van de
Don Boscoban was Cor Beemsterboer de
leider en Piet Zuijdam was daar lid van.
Bij de Aloysiusban was Reinier Dekker
de leider en ik was één van de leden van
die groep. Dan had je nog de Tarcisius-
ban waar Piet Rohof de scepter zwaaide.
Van drie bannen groeide het later uit tot
wel zes bannen. Daar werden Jan Zutt en
Bertus Bruin, die later geëmigreerd is, de
leiders van. De bannen bij elkaar leverden
een cohort op. Dat was het hele spul bij
elkaar. We droegen een uniform, bij elkaar
gespaard met zegeltjes. Het bestond uit
een donkere corduroybroek en een groen
overhemd. Toen er een aalmoezenier in
de regio overleed, gingen we zelfs in de
rouw. We kwamen één keer in de week,
op de woensdag, bij elkaar. Dat was bij
Van Ophem, de Sint Jansknapen ’s mid
dag en de Sint Michiels-
knapen, ’s avonds.
Piet denkt met plezier aan deze gees
telijke terug: Het was een pracht
vent! Wat die allemaal niet voor
elkaar kreeg; zo richtte hij de KJC
op, dat was de Katholiek Jeugd Cen
trale. Dat was echt iets Waarlands
met bijvoorbeeld een damclub en het
bobspel, een bord met schijven en
vier zakken aan de punten. Van de
damclub waren, naast mij, Piet Zuij-
dam, Cor Bakker van Jan Bakker,
de schoonvader van Ans Dekker, lid.
Bij die damclub kwam steeds meer
jeugd en vandaar uit ontstond de
Kruisvaart. Meester Schmeddes was
de chef. Die is er maar kort bij ge
weest, denkt Piet, toen kwam Siemen
Groen en die deed het ook goed.
