36
Trientje Ruiter, voordat
ze met haar moeder naar
Stoffelhof ging.
25 juni Vanmorgen eerst gegeten en daar
na mijn gebeden gedaan en toen Moeder
de kamer klaar had, mocht ik eruit. En het
is mij goed bevallen. Ook had ik eerst nog
een brief voor Joop Veldman geschreven,
die nu toch weer even beter wordt, geluk
kig maar voor hem. Jantje was in de
kamer aan het strijken en wou nog eens
graag het boek horen van Kinderen van
de Heide. Dus dat heb ik ook nog gedaan.
Vanavond hoorde ik nog een leelijk
nieuwtje, nu dat Jacob Stoop aanstonds
wel voor 6 weken naar de gevangenis
moet. O wat vind ik dat toch erg voor
hem, het is zoo’n goeie jongen.
Hij was altijd zo goed voor mij ook,
maar ja, daar wordt niet naar gevraagd.
Ik zal hem eens extra in mijn gebeden
gedenken hoor, opdat hij er niet zo erg
tegen op zal zien. Vanavond is Anne ook
nog even thuis geweest met tabaksplanten,
maar niemand moest ze hebben, zodat
zij ze morgen weer wegbrengt, ook niet
onaardig.
26 juni De post bracht ook vandaag weer
een verrassing voor me. Een anzicht van
Tante Dina met bericht dat ze a.s Maandag
komt te logeren. Heerlijk vind ik dat voor
me, maar het meest toch voor Moeder.
Die vindt het ook wel eens leuk als ze
komt. Daarom had ik ook hoofdzakelijk
voor haar geschreven, dan gaan ze ook
een dagje naar Anne toe te gast. Als het
dan maar mooi weer is, maar dat zullen
Met dank aan
Dit is de dertiende en laatste aflevering
van Berichten uit de Kuil of wel het
Dagboek van Trientje Ruiter. Ze heeft
u hopelijk een mooi tijdsbeeld en een
goede indruk gegeven van haar dagelijkse
beslommeringen. Ook heeft u kunnen
lezen dat, hoewel het oorlog was, het
leven aan de kaai z’n gewone gangetje
ging.Trientje was, ondanks haar ziekte en
handicap, een sociaal meelevend persoon
en geïnteresseerd in de mensen om haar
heen. Door haar belangstelling wist ze de
aandacht te krijgen en zo het isolement
waarin zij verkeerde een positieve
wending te geven. Zij schreef met vele
mensen, kreeg vaak antwoord terug en
bleef zo op de hoogte van ieders wel
en wee.
Haar gezondheid werd geleidelijk minder
en het zal voor haar moeder een hele
opgave geweest zijn om haar dochter te
kunnen blijven verzorgen. Dit heeft ze
nog tot in het begin van de jaren zestig
volgehouden. Toen er in Schagen een
plaatsje vrijkwam in het verzorgingshuis
Stoffelhof zijn zij daar naar toe verhuisd.
Trientje en haar moeder hadden het daar
naar hun zin. Trientje Ruiter overleed op
15 mei 1972 op 54-jarige leeftijd en haar
moeder op 17 jan 1976. Geertruida van
Straaten werd 91 jaar. Ze zijn begraven
op het kerkhof in Waarland.
we dan maar hopen. Na de middag
heb ik eerst nog tot kwart over éénen
gelezen in Fransiscus van Assisië, dat
prachtig mooi is. Nu heb ik nog even mijn
tanden gepoetst, die wel zo vuil werden.
Vannacht zijn er in de kop van Holland
wel 8 vliegtuigen neer gevallen, ook nogal
dicht in de buurt. Arme mensen.
Van 12 uur tot 5 over half 1 heb ik niets
anders gehoord dan sterk geronk van
vliegtuigen. Ook deze nacht heb ik weer
voor hen allen gebeden. Er zullen gerust
wel bij geweest zijn, die een moeilijke
strijd voor Gods rechterstoel hebben
meegemaakt. Arme stumpers toch.
Zij rusten in vrede.
Met dank aan de familie Ruiter voor het
beschikbaar stellen van het dagboekje.
