23 De boerderij van de familie Van Duin. Rechts staat de boet van Dirk Bruin-Jacet. Een vondst John Dekker, de nieuwe eigenaar van de boerderij van Van Duin, kreeg in 2004 vergunning om de stolp te slopen en een nieuw huis te bouwen. Toen het puin en het hout van de boerderij was opgeruimd, begon hij met het vlakken van zijn erf en daarbij stuitte hij op een stuk ijzer. Hij begon verder te graven en tot zijn verbazing kwam er een schuit te voorschijn. Dat hoorde Corry van Duin en zij liet hem weten dat deze bij de verkaveling in de molensloot was achtergelaten. geruild, nieuwe en bredere sloten gegraven en de Waarlandspolder ver anderde van een vaar- in een rijpolder. De nieuwe wegen werden zó aangelegd, dat elke tuinder via een weg zijn land kon bereiken. De adressering was in die tijd nog geba seerd op wijknummers. Zo had bijvoor beeld de familie Van Duin huisnummer D 107. Naast deze wijknummers kende Waarland ook straatnamen. In de gemeenteraadsvergadering van Harenkarspel kwam op 20 februari 1953 het voorstel aan de orde om de weg, lopende van de Slootgaardweg in weste lijke richting Andries Dekkerweg te noemen en de weg vanaf de Andries Dekkerweg tot de Hogebrugweg de naam Volleringweg te geven. Gert Lantman was het met de laatste naamgeving maar gedeeltelijk eens. Hij stelde voor het deel vanaf de Kerkweg naar de Andries Dekkerweg Smeetsweg en het andere stuk Volleringweg te noemen. Alle drie hadden immers hun sporen verdiend bij de oprichting van de parochie en de ver andering van openbaar naar katholiek on derwijs in Waarland. De heer Groot, die met de situatie ter plaatse niet zo goed op de hoogte is, zo staat geschreven in het raadsverslag, vraagt of één der wegen al daar niet naar oud-burgemeester Burger vernoemd kan worden. Een niet zo goed voorstel vindt de burgemeester. Zonder te stemmen werd door de Raad het voorstel van Lantman aangenomen en men ging eveneens akkoord met de naam Beem- sterboerweg, de weg die loopt van de Veluweweg naar de Weelweg. Beter bereikbaar Tot rond 1950 was de familie Van Duin alleen te bereiken via een pad of een molensloot. Met de verkaveling is bij hen een nieuw pad gekomen, dat uitkwam op de Volleringweg. Piet Noordstrand en zijn gezin (nu: nr. 30) woonden een stuk inverdan. Ook daar werd een pad gemaakt, dat aansloot op de nieuwe weg. Bij Klaas Smit (nu: nr. 7a) werd een dam over de sloot gelegd. Maar bij Dirk Bruin ontstonden pro blemen. Hij onderhield het pad van zijn huis naar de Volleringweg. Dat was natuurlijk niet erg, zolang alleen hij daar gebruik van maakte. De Westkade was vóór de verkaveling met puin verhard vanaf de Hogebrug tot Cees Volkers (nu: Westkade nr. 20). Daar vandaan kon men lopend over de kaai, vóór de boerderij van Klaver langs naar de Schaapskuil en de Waarlandsmolen. Tijdens de verkaveling was achter de boerderij van Klaver een nieuw pad aangelegd. Hierdoor konden ook auto’s vanaf de Westkade over dit pad én het pad van Bruin op de Volleringweg komen. Om dat te voorkomen wilde Dirk Bruin zijn pad afsluiten met een hek. Daar waren de bewoners van de Westkade natuurlijk niet gelukkig mee. De verkavelingscommissie begreep het probleem en besloot de kosten voor het onderhoud voor haar rekening te nemen. Bruin en Klaver waren tevreden en ook de bewoners van de Westkade. Met het openstellen van deze twee paden kreeg de Westkade een andere loop.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2012 | | pagina 23