23
De boerderij van de
familie Van Duin.
Rechts staat de boet
van Dirk Bruin-Jacet.
Een vondst
John Dekker, de nieuwe eigenaar van de boerderij van Van Duin,
kreeg in 2004 vergunning om de stolp te slopen en een nieuw
huis te bouwen. Toen het puin en het hout van de boerderij was
opgeruimd, begon hij met het vlakken van zijn erf en daarbij
stuitte hij op een stuk ijzer. Hij begon verder te graven en tot
zijn verbazing kwam er een schuit te voorschijn. Dat hoorde
Corry van Duin en zij liet hem weten dat deze bij de verkaveling
in de molensloot was achtergelaten.
geruild, nieuwe en bredere sloten
gegraven en de Waarlandspolder ver
anderde van een vaar- in een rijpolder.
De nieuwe wegen werden zó aangelegd,
dat elke tuinder via een weg zijn land
kon bereiken.
De adressering was in die tijd nog geba
seerd op wijknummers. Zo had bijvoor
beeld de familie Van Duin huisnummer
D 107. Naast deze wijknummers kende
Waarland ook straatnamen.
In de gemeenteraadsvergadering van
Harenkarspel kwam op 20 februari 1953
het voorstel aan de orde om de weg,
lopende van de Slootgaardweg in weste
lijke richting Andries Dekkerweg te
noemen en de weg vanaf de Andries
Dekkerweg tot de Hogebrugweg de naam
Volleringweg te geven. Gert Lantman
was het met de laatste naamgeving maar
gedeeltelijk eens. Hij stelde voor het
deel vanaf de Kerkweg naar de Andries
Dekkerweg Smeetsweg en het andere
stuk Volleringweg te noemen. Alle drie
hadden immers hun sporen verdiend bij
de oprichting van de parochie en de ver
andering van openbaar naar katholiek on
derwijs in Waarland. De heer Groot, die
met de situatie ter plaatse niet zo goed op
de hoogte is, zo staat geschreven in het
raadsverslag, vraagt of één der wegen al
daar niet naar oud-burgemeester Burger
vernoemd kan worden. Een niet zo goed
voorstel vindt de burgemeester. Zonder te
stemmen werd door de Raad het voorstel
van Lantman aangenomen en men ging
eveneens akkoord met de naam Beem-
sterboerweg, de weg die loopt van de
Veluweweg naar de Weelweg.
Beter bereikbaar
Tot rond 1950 was de familie Van Duin
alleen te bereiken via een pad of een
molensloot. Met de verkaveling is bij hen
een nieuw pad gekomen, dat uitkwam
op de Volleringweg. Piet Noordstrand
en zijn gezin (nu: nr. 30) woonden een
stuk inverdan. Ook daar werd een pad
gemaakt, dat aansloot op de nieuwe weg.
Bij Klaas Smit (nu: nr. 7a) werd een dam
over de sloot gelegd.
Maar bij Dirk Bruin ontstonden pro
blemen. Hij onderhield het pad van zijn
huis naar de Volleringweg. Dat was
natuurlijk niet erg, zolang alleen hij daar
gebruik van maakte. De Westkade was
vóór de verkaveling met puin verhard
vanaf de Hogebrug tot Cees Volkers
(nu: Westkade nr. 20). Daar vandaan
kon men lopend over de kaai, vóór
de boerderij van Klaver langs naar de
Schaapskuil en de Waarlandsmolen.
Tijdens de verkaveling was achter de
boerderij van Klaver een nieuw pad
aangelegd. Hierdoor konden ook auto’s
vanaf de Westkade over dit pad én
het pad van Bruin op de Volleringweg
komen. Om dat te voorkomen wilde
Dirk Bruin zijn pad afsluiten met een
hek. Daar waren de bewoners van de
Westkade natuurlijk niet gelukkig mee.
De verkavelingscommissie begreep
het probleem en besloot de kosten voor
het onderhoud voor haar rekening te
nemen. Bruin en Klaver waren tevreden
en ook de bewoners van de Westkade.
Met het openstellen van deze twee paden
kreeg de Westkade een andere loop.