'L
ss ass
16
Als het nodig was, hielp
Piet zijn broer Gert een
handje.
V.l.n.r: Gert, Brigit en Piet
bezig met het planten van
bollen, hierbij geholpen
door jongens van Pater en
Cor Poland.
en hun drie kinderen naar de USA.
Nog weer later deed Piet zijn werk als
boekhouder in dienst van de LTB. Altijd
met de fiets naar het werk. Hoofdrekenen
kon hij als geen ander. Rekenmachines of
computers waren aan hem niet besteed.
Verknocht aan Waarland
Vele Waarlandse lezers hebben Piet
leren kennen als de man die de uit-
leenbibliotheek organiseerde op zondag
ochtend na de kerkdiensten. De boeken
had hij zelf verzameld. Legendarisch is
de vrijgevigheid van deze verstokte vrij
gezel. Geen verjaardag in de familie
sloeg hij over. Vivo-zegels spaarde hij
voor uitjes met de oomzeggertjes naar
Artis en pretparken of een rondvaart door
de Amsterdamse grachten. Kinderen
kenden zijn ruim gevulde snoepla, maar
het feest van Sint Maarten sloeg alles.
Piet Zuijdam was veruit het best bezochte
adres tijdens de rondgang: hij deelde grote
marsen en snickers uit en voor wie twee
keer langs kwam kneep hij een oogje dicht.
Driehonderd klanten hield hij als
boekhouder in en rond Waarland bij.
Rond 1 april was er altijd sprake van
een stress-situatie. Schoenendozen vol
bonnetjes werden als administratie
aangeleverd. Het tarief van f 15 werd niet
altijd voldaan. Ertegenover stond veel
gezelligheid, waar hij graag gebruik van
maakte. Een borrel, rookgerei en kaarten
kwamen dan al gauw op tafel.
De middenstandsvereniging had aan deze
vrijgezel een goede penningmeester. En
Toen zijn gezondheid achteruit ging,
ruilde hij zijn huis aan de Jonkerstraat in
voor een woning in Sabinahof. Hij bleef
trouw de kerk bezoeken. Toen dit niet
meer ging, volgde hij de mis op de tv.
Zolang deze aan de gang was, hoefde
je bij hem niet langs te komen. Een
gelovige man, die er een opmerkelijke
Maria-verering op nahield zoals bleek uit
een na zijn dood teruggevonden Maria-
gedichtje - ook zijn eigen moeder heette
immers Maria. In een kast stond een
trouw door hem bewaard Mariabeeld. Hij
was geen spraakzame man. Zwijgzaam
over de oorlogsjaren, zwijgzaam
over zijn vrijgezellenstatus. Over zijn
ongetrouwd zijn, heeft hij niet veel meer
losgelaten dan de gevleugelde woorden:
Trouwen is goed, maar vrijgezel
het was niet de enige club of vereniging.
In 1989 ging hij met pensioen. Vele
kilometers heeft hij nog voor zijn
plezier gefietst. Lange fietstochten,
in een hoog tempo. Zijn technische
onhandigheid speelde hem soms parten
bij biljarten, een andere hobby van hem.
Op de biljartclub sprak men wel van een
Zuijdammertje, wanneer er weer eens
door een te harde stoot een bal over de
rand vloog.
Piet met op de stang Jan Pieter Zuijdam,
zoon van zijn broer Jan. Foto genomen tijdens
Waarlander kermis in 1967.
7
E V
wl 4
