27
Links: Teep naast de Ford
en rechts vader Dekker
en Teep bij hun nieuwe
vrachtwagens.
Meer tonnage
De groei van het transport, waarop
Dekker na de oorlog had gehoopt,
duurde maar een paar jaar. Dit kwam
hoofdzakelijk doordat de bodedienst
Het lag voor de hand dat Jaap en Teep
het bedrijf na verloop van tijd zouden
voortzetten. Vooral Teep was er al van
jongs af aan bij betrokken. Hij was
nog maar amper achttien of hij reed
al in de Ford. In die periode had hij
kennis aan een meisje uit ’t Zand.
Dit wilde hij ook laten weten en vol
trots schilderde hij met witte letters de
naam Nellie op de auto.
Toen Jaap zo’n jaar of twee in de zaak
zat, vond hij de sleur van elke dag
hetzelfde maar niks. Hij besloot naar
Volendam te gaan. Daar kon hij aan de
op Alkmaar afnam. Leveranciers met
eigen vervoer gingen de winkels in
Waarland bevoorraden en steeds meer
particulieren gingen zelf naar de stad om
inkopen te doen.
Gelukkig diende zich ander vervoer aan.
In de jaren dertig waren verschillende
tuinders in Waarland begonnen met
de teelt van tulpen en irissen. Na de
oorlog zette deze trend zich voort. Eigen
transportmiddelen hadden de tuinders
niet en ze vroegen Jan Dekker of hij de
bollen naar Lisse wilde vervoeren. Deze
kans liet hij niet aan zijn neus voorbij
gaan. Maar met zijn 4-tonner Ford kon
hij maar weinig vervoeren. Eigenlijk
moest hij een wat grotere wagen hebben
of eventueel een tweede erbij: dat zou
meer armslag geven. Die uitbreiding
kwam er. Toen Jaap eind 1950 uit Indië
was gekomen, vroeg hij kort daarna
tonnage aan voor een tweede vrachtauto.
Dit was redelijk snel geregeld. Jaap
kreeg zijn tonnage en het bedrijf ging
verder onder de naam J. Dekker Zn.
Er kwam een Bedford en een tijdje
daarna werd een tweede aangeschaft.
j behoorde ook zoon Jaap. Eind
augustus 1949 vertrok hij. Jaap
kreeg in Indië een aardig baantje
als chauffeur van een kapitein.
Hij schreef veel en er werd regel
matig naar hem teruggeschreven.
Zo lezen we in een brief van
17 oktober 1949, die zijn broer
Theo (ook Teep genoemd) aan
hem schreef: We rijden nog steeds
met de paard en wagen tot mijn
spijt. ja vader kan de knop nog
niet door hakken. ja Jacob ik zou
graag willen dat vader een auto
kocht. ik vind er niets aan met een
paard en wagen maar het gaat
de goede kant op. In Alkmaar staat
er nog een.’n heel aardige wagen ’n
4tonner met dubbel lucht. jongen wat
zou ik blij wezen als dat voor elkaar was.
In een brief van 3 november:
Vader heb die auto gekocht waar ik
de vorige keer over schreef. de motor
moest nog geheel gereviseerd worden
en hij moet nog opgeschilderd worden
en er moeten nog hoge hekken op.
’t is ’n Ford van 39 maar hij is nog
goed onderhouden ’t is een melkwagen
geweest. dus dan kan het paard weg.
Veel schermutselingen of oorlogs
handelingen heeft Jaap niet meegemaakt,
want in december van dat jaar werd
de soevereiniteitsoverdracht getekend.
Hij keerde, na bijna anderhalf jaar, in
december 1950 weer heelhuids terug
naar Waarland.
I Jaap Dekker in
I Nederlands Indië.
i -
