je
MET? i
Verschillende van die Russische meisjes zijn met Reuvense
jongens getrouwd. Na de oorlog was er in Reuver nog lang
een ontspanningsvereniging van die Russische meisjes, Trojka
genaamd. Het merendeel van deze vrouwen is goed geïntegreerd
en voelde zich gelukkig in de Limburgse gemeenschap.
Brandbommen
Van enig oorlogsgeweld was tot dan
toe geen sprake. Wel hoorde Jan elke
nacht de zware Engelse bommenwerpers
overkomen op weg naar het Ruhrgebied,
het hart van de Duitse oorlogsindustrie.
Maar in de nacht van 18 mei 1944 kwam
de oorlog plotseling heel dichtbij. Een
Engelse Wellington bommenwerker was
beschoten door een Duitse nachtjager.
De machine wist zwaar gehavend naar
Engeland terug te komen, maar liet zijn
bommenlast zo snel mogelijk vallen.
Het Meerlebroek was het onbedoelde
slachtoffer van dit bombardement.
Honderden brandbommen kwamen naar
beneden. De Sint Laurentiushoeve werd
getroffen en brandde grotendeels af.
Gelukkig waren er geen persoonlijke
slachtoffers. De volgende morgen kon
men het resultaat van dit bombardement
nog beter zien. Toen Jan om vier uur
naar buiten kwam, kon hij precies de
route van het vliegtuig herkennen aan
de hand van de talloze bommen die over
het land waren verspreid. Enkele van
de fosforbommen brandden nog. Jan
doofde ze door met de panschop een
paar scheppen grond op de projectielen
te gooien. Vervolgens werd besloten
In de zomer van 1944, kort na de
landingen in Normandië, arriveerden
honderden vrouwen afkomstig uit Wit-
Rusland en Oekraïne. Ze kregen tot
taak om tussen de Maas en de Rijn op
verschillende plaatsen tankgrachten te
graven om op die manier de opmars van
tanks te vertragen, zo niet onmogelijk
te maken. Al deze mensen moesten
bij de plaatselijke bevolking worden
ondergebracht. De familie Veldman
moest zo aan twintig Russische vrouwen
onderdak bieden. De stal werd daarvoor
gebruikt. Deze invasie van zoveel
vrouwen gaf de nodige reuring in het
anders zo verlaten oord.
Invasie en Dolle Dinsdag
Aan deze relatieve rust kwam na 6 juni
1944 een abrupt einde. Op die dag,
D-day, landden Amerikaanse en Engelse
troepen op de stranden van Normandië
in Frankrijk. Na zware gevechten en ten
koste van 2.500 doden wisten ze uit te
breken en trokken in hoog tempo richting
Parijs. De hoofdstad van Frankrijk werd
op 25 augustus 1944 bevrijd. Al een
week later volgde Brussel met als gevolg
dat de bevolking in de bezette gebieden
dacht dat de bevrijding niet lang meer op
zich zou laten wachten. Ja, het leek alsof
de weg naar Duitsland helemaal open
lag en de oorlog met een paar weken zou
zijn afgelopen. Het optimisme mondde
uit in de zogenaamde Dolle Dinsdag. Dat
het met de werkelijkheid weinig had te
maken zou nog blijken.
De Duitsers probeerden het tij in West-
Europa nog te keren, zo ook in Limburg.
De grote rivieren Maas en Rijn zouden
de moeilijk te nemen hindernissen
vormen om Duitsland binnen te kunnen
dringen. Reuver, Beersel en het
Meerlebroek kregen daardoor volop met
het oorlogsgeweld te maken.
die dingen zo goed en zo kwaad het
ging van het land te halen. Ze laadden
de projectielen in een kruiwagen en
stapelden ze op langs de zandweg
waar de Duitsers ze wel zouden komen
ophalen. Of er nog gevaar aan was
verbonden? Nee, wist ik veel. Of er
mogelijk blindgangers (niet ontplofte
bommen) tussen zaten? Daar heb
ik ook nooit bij stil gestaan. Verder
is er dat eerste oorlogsjaar op mijn
onderduikadres niet zoveel gebeurd.
30
Steeds meer mannen
werden opgeroepen om in
Duitsland te gaan werken.
Verzetsorganisaties
probeerden metpa mfletten
daar iets tegen te doen.
