DE WEG NAAR DE WEEL Piet Kleverlaan 31 De Communicatieweg werd in 1882 feestelijk geopend. In vorige afleveringen van Toendertoid zijn de aanleg hiervan én het deel Waarlandsweg beschreven. In dit artikel leest u over het laatste deel van de Communicatieweg. Tot besluit volgen herinneringen uit het kleinste huis aan de Weelweg dat bewoond is geweest door de families Van Schagen en Plijter. Slechts een voetpad was de verbinding met De Weel. Op het kaartje uit 1865 is dit pad herkenbaar aan de stippellijn. Linksonder de brug bij Masteling, vervolgens de brug bij Andries Dekker, de spoorlijn en de ringvaart bij De Weel. Vóór aanleg deze weg maakte men ge bruik van glibberige kleiwegen en voet paden en van een overzetveer bij De Weel. De nieuwe weg was een hele verbetering. Deze weg werd zó breed dat zelfs paard- en-wagens, met de nodige stuurmanskunst, elkaar konden passeren. De weg telde drie beweegbare bruggen. De eerste lag over de ringsloot tussen de Woudmeer en de Speketer, de tweede was de wipbrug tussen de Speketer en de Slootgaard en de derde de Weelbrug. De grindweg was niet alleen een verbetering voor de school kinderen, maar ook voor de kerkgangers die op zon- en feestdagen naar ’t Veld of Oude Niedorp gingen. Voor zover mogelijk werd de Communi- catieweg aangelegd op bestaande land wegen of paden. Soms liep er naast een landweg ook een voetpad. Langs het krui- denierswinkeltje van Van Ophem tot aan de woning van Arie Pankras (nu: Weelweg 14) lag een voetpad én daarnaast op De Communicatieweg was de verbin dingsweg tussen de Oosterdijk in Dirks- horn en het buurtschap De Weel. Meer huizen Met de komst van deze nieuwe verbin dingsweg werd Waarland aantrekkelijker om te wonen. Zo vermeerderde het aantal huizen en groeide de bevolking. Dit is terug te vinden in de huisnummerlijsten van de gemeente Harenkarspel. Vanaf 1888 werden deze opgesteld en eens per jaar aangepast. Zodat vrij nauwkeurig te achterhalen valt, wanneer een huis werd gebouwd, wie er woonden en wanneer een verhuizing had plaatsgevonden. In een bericht uit de Schager Courant ongeveer 20 meter afstand een landweg. Hier werd gekozen voor de landweg. Omstreeks 1900 begon Giel Pankras in zijn ouderlijk huis een winkeltje in grutterswaren. Twintig jaar later nam de fam. Lantman de winkel over en in 1936 verhuisde Lantman naar de Veluweweg. In de zeventiger jaren is het huisje van Pankras gesloopt en bouwde de familie Hoedjes op dezelfde plek een nieuwe woning. Dit huis staat ruim twintig meter inverdan en deze afstand herinnert ons aan het oude voetpad dat daar liep. Bossen en bramen Tussen het huis van Pankras en dat van Arie Groen Sz. (nu Beemsterboerweg 4, de woning van de fam. Treur), lag ruim 4 ha. bos. In het boek Mijn Herinne ringen van Afie Hoogeboom-Meester, geboren 1893, lezen we: Toen we elf jaar in de Slootgaard hadden gewoond, gingen we naar Waarland. We hadden daar veel bossen in de buurt en gingen daar veel naar toe om bramen te plukken. We moesten over een plank om in het bos te komen. Er waren wel eens van die Langedijker jongens ook. Daar waren we bang van, want dan haalden die soms de plank weg. Dan moesten wij onze bramen overgeven en dan kwamen we met niks thuis. •J' 1 N ■- i

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2011 | | pagina 31