ANNA JONG:
MISSIEZUSTER IN INDIË
Liesbeth Wever
27
Toen Zuster Marie in 1993 negentig jaar werd, heeft ze haar
levensverhaal verteld en ook opgeschreven. Dat is bewaard
gebleven. Zij is overleden in 1995. Zuster Marie heeft ook veel
familie in Waarland. Haar kloosternaam werd zelden gebruikt.
Ze was voor ons in de familie gewoon tante Anne zuster. In dit
artikel vertelt ze over haar eerste veertig levensjaren.
Voor de familie:
tante Anne zuster.
Voor de kloosterorde:
zuster Marie.
Anna Jong is geboren op 22
augustus 1903 in ’t Veld. Haar
ouders waren Cornelis Jong
en Marijtje Stam. Het was
een groot katholiek gezin: vijf
jongens en elf meisjes. Anna
was de veertiende in de rij.
Wil jij zuster worden?
Mijn roeping voor het klooster kwam
helemaal onverwacht. Op een ochtend
tijdens de mis, hoorde ik na het ont
vangen van de H. Communie een stem
die vroeg: Wil jij zuster worden?
Voor mij was dat een teken van onze
Lieve Heer. Ik had daarvoor nog nooit
iets van zusters gehoord of gezien. De
gedachte aan die stem bleef maar in me
doorwerken, maar thuis wilde ik er nog
niet over praten. Ik ben toen naar kape
laan Van der Lugt gegaan om mijn
geheim te vertellen. Hij had zoiets niet
eerder aan de hand gehad en ging met
pastoor Verberne in overleg. Pastoor
had een zuster die in het klooster van de
Ursulinen in Vught zat. Pastoor zei me:
Mijn zuster komt hier naar toe, je moet
maar eens met haar praten. Zo gezegd
zo gedaan. De zuster raadde me aan om
er met mijn vader en moeder over te
praten en te vragen of ik voor drie dagen
mee mocht naar het klooster. Dat vonden
ze goed en zo ging ik voor drie dagen
mee naar het klooster van Ursulinen
van de Romeinse Unie in Vught. De
Ursulinen in Bergen waren een andere
orde. Die is later ontstaan en zij hebben
zich vooral toegelegd op het onderwijs.
Dit alles speelde in augustus 1922. Ik
was toen negentien jaar. Toch werd de
beslissing om in te treden nog niet
meteen genomen. Mijn moeder werd ziek
en is op 17 november 1922 overleden.
Nog voor haar overlijden heb ik haar
gevraagd wat ik zou doen: Intreden in
het klooster of bij vader blijven? Het
antwoord was: Vraag het aan je vader.
Uiteindelijk hebben we samen besloten
dat ik naar het klooster zou gaan. Dat
gebeurde op 3 februari 1923.
Samen met Trien Tesselaar, die ook uit
’t Veld kwam, ben ik afgereisd naar Vught.
mijn zusters een Waarlander als man
gekozen: Sip trouwde met Piet Danenberg,
Im met Jan Bruin en Jans met zijn broer
Piet.
Niet veel op met Waarlanders
We hadden thuis altijd veel
plezier. Vader had een café met
een winkeltje en hij was ook
kassier van de Boerenleenbank.
Café de Hoop stond aan het
begin van ‘t Veld, waar later de
Boerenleenbank is gebouwd. Ik
herinner me nog dat Dirk Groot,
de politie, altijd de sluitingstijd
kwam aankondigen met:
Sluiten, heren. Op een avond
toen vader en moeder niet thuis waren en
we wisten dat Dirk Groot niet kon komen,
spraken we af dat mijn zuster Sip de taak
van Dirk Groot op zich zou nemen. Ze
kwam verkleed als politieman binnen en
riep: Sluiten, heren. Daarna werd Sip met
veel geschreeuw op het biljart gelegd. Dat
was lachen natuurlijk.
We gingen als kind naar de koeienkerk
in Zijdewind. De school had drie lokalen
voor zes klassen.We kregen les van mees
ters en juffrouwen, alleen in de Eerste
Wereldoorlog niet, toen waren er alleen
juffrouwen. De jongens maakten daar toen
wel misbruik van; ze liepen over de ban
ken en al.
We kwamen buiten schooltijd veel bij el
kaar op de hoek bij Waarland. Als Velders
hadden we eigenlijk niet zo veel op met
Waarlanders, maar toch hebben drie van
