Piet Stam, tijdens bloedafname voor onderzoek naar malaria. Kaart Sumatra. Piet was gelegerd o.a. in Palembang en Siantar Je was mijn eerste patiënt, zei ik toen en dat heb ik maar niet van te voren verteld. De patiënt zei daarop, ik ben zelf arts en dat heb ik ook maar niet aan jou verteld. Een andere gebeurtenis was het bezoek aan zijn broer Henk die vlakbij Batavia was gelegerd. Piet liftte daarom naar In actie Al spoedig kreeg hij te maken met een mi litaire actie. Dat er wat aan te komen stond, merkte hij aan de indeling van de groep militairen. Er was een arts bij, een sergeant en een aantal soldaten. Daar stond Over plasma weet Piet nog een ander verhaal te vertellen: Onderweg kwamen we eens iemand tegen met een schotwond. De commandant gaf order om alvast plasma klaar te maken. Met de dokter ging ik naar de gewonde toe, maar toen bleek dat hij stervende was. Ik vroeg toen wat ik met dat plasma moest doen. Geef maar aan iemand anders die het nodig heeft, was het antwoord. Nu kende ik een tbc-patiënt, een Hollander. Daar heb ik het aan gegeven. Piet ook tussen, met als aantekening: bloedtransfusiedienst. Toen hij hierover uitleg vroeg, zei men: Jij hebt al eens bloed afgenomen, dan kun je het ook geven. Daar kreeg hij ook te maken met de scha duwkanten van zijn rol als hospik. Bij an deren bloed afnemen en vervolgens aan zwaargewonden geven. Zo waren er bij een aanval drie zwaargewonden. Die kregen plasma, maar daar was Piet niet zo bekend mee. Hij vertelt hierover: Maar door de plaatjes goed te bekijken, leerde je een hoop. Die dozen met plasma mochten pas open als het zover was. Toch maakte ik ze open want ik wilde weten hoe het spul er uit zag en hoe je moest handelen. Buitenzorg. Dat werd een tegenvaller want Henk was op patrouille. Dus even later stond Piet weer aan de kant van de weg om terug te liften: Zag ik daar opeens een militaire vrachtauto langs rijden waar Henk op stond. Die was namelijk op weg naar mij. Ik hield meteen een auto van de MP (Militaire Politie) aan en die ging achter de vrachtauto aan. Die moest stoppen en de chauffeur vroeg, wat hij uitgehaald had. Ik kon alles uitleggen en een dag of drie was Henk bij mij in Batavia. i? S w\l xS vil flawed M Z ^Sukat 5220 s - R&ngat Pada^H A Xiberut ^unqbokf J üL. o Enggano^/ <ng M DJAKAR J BATU ARCH sus

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2010 | | pagina 30