DE COMMÜNICATIEWEG
i».
Piet Kleverlaan
20
Communicatieweg: voor de meeste lezers waarschijnlijk een
onbekende naam. Dit komt doordat deze weg in de loop der tijd
is opgedeeld in: Zutweg, een deel van de Ringvaartweg, een stuk
Slootgaardweg, Waarlandsweg, Kerkstraat, een deel Veluweweg
en Weelweg. In de nummers 13 en 32 van Toendertoid is geschre
ven over de Kerkstraat en de Veluweweg. Deze keer gaat het over
de besluitvorming rond en de aanleg van de Communicatieweg.
Een belangrijke ontsluitingsweg, waarvan de aanleg mede heeft
bijgedragen tot de ontwikkeling van het dorp Waarland.
De school was in de
voormalige hervormde
kerk te Zijdewind.
De tekening is gemaakt
tussen 1727 en 1731
door Cornelis Pronk.
Midden in het land
De school in Zijdewind kreeg te maken
met financiële problemen. Dit kwam
doordat door de toename van het aantal
leerlingen een ondermeester verplicht
werd. Voor de kosten van deze tweede
leerkracht wilde het gemeentebestuur van
Oude Niedorp niet opdraaien en zij be
sloot per 1 januari 1862 de kinderen uit
Harenkarspel te weigeren. Waar moesten
ze dan naar toe? Naar Kerkbuurt, Dirks-
horn of Oudkarspel was geen oplossing.
De ouders uit de Speketers-, Slootgaard-,
en Waarlandspolder, de Smuigel en aan
de Laanderweg wensten een school mid
den in de Waarlandspolder. De gemeen
teraad van Harenkarspel ging akkoord en
per 1 september 1862 werd G. Smit tot
hoofdonderwijzer benoemd. Hij moest
voorlopig les geven in de boerderij van
Piet Volkers. (Later bewoond door de
fam. Schuijt en verbrand in maart 1962).
Ruim een jaar later werden het nieuwe
schoolgebouw en de onderwijzerswoning
opgeleverd. (Op de plek waar nu de wo
ningen van Kerkstraat 49, Volleringweg
2, 2a en 2b staan). De afstand naar de
nieuwe school was voor de meeste leer
lingen veel korter dan de afstand naar
Zijdewind, maar ze moesten nog steeds
langs kaden, over landpaden en over
sloten.
Meester Smit werd opgevolgd door
P. Appelboom en daarna kwam D. Plaats
man. Naast zijn baan als hoofdonder
wijzer was Dirk Plaatsman nauw betrok
ken bij het sociale leven. Hij had ver
schillende betaalde bijbaantjes, waar
onder het secretariaat van diverse
polders. In het napraatje van de verga
deringen met het polderbestuur sprak
hij regelmatig zijn ongenoegen uit
over de slechte bereikbaarheid van zijn
school. En ook over leerlingen, die bij
regenachtig weer onder de prut op school
kwamen. Samen staan we sterk, was het
devies van Plaatsman. Een verharde weg
naar school, die moest er komen.
e plek waar de school stond, speelde
een belangrijke rol bij de aanleg van
deze weg. Tot de oprichting van de open
bare lagere school in Waarland in 1862
gingen de meeste kinderen uit de Waar-
lands- en Slootgaardpolder naar school
in Zijdewind. De leerlingen kregen toen
les in een gedeelte van de hervormde
kerk (later bekend als de koeiekerk) en
met z’n allen in één klaslokaal. Er waren
toentertijd geen wegen. De kinderen
maakten gebruik van de landpaden en
om over een sloot te komen, was er een
smalle plank zonder leuning. Vooral bij
slecht weer gebeurde het, dat de paden
nauwelijks begaanbaar waren en veel
kinderen niet naar school konden.
T-
v..
