J u X MF I Waarland, maart 2009. 26 naar mijn zin. Ik heb dus mijn hele leven in Waarland gewoond. De wereld is veranderd Ze heeft de wereld zien veranderen. In Waarland heeft ze de komst van de parochiekerk meegemaakt en dat er een school kwam, het zwembad, nieuwe Op de vraag hoe ze het zelf vind om 100 jaar te worden, vertelde ze: Ik ben van onze familie nu nog de enige. Van mijn manskant zijn er nog twee zussen en een broer. Maar ik geniet nog van elke dag. Ik doe aan bijna alles mee wat er in Sabinahof te doen is, ik lees graag en ik handwerk veel. Ik moet je zeggen, ik verveel me nooit. Mijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen komen allemaal geregeld op bezoek en daar geniet ik erg van. Ze houden me jong. wegen en veel nieuwe huizen en nieuwe inwoners. Ook in het dagelijkse leven is alles anders geworden. Bijna iedereen rijdt nu in een auto. Er is stromend water, gas en elektriciteit, in elk gezin is er een koelkast, een wasmachine, vaak ook een wasdroger en een afwasmachine en een magnetron. Iedereen heeft radio, televisie en een muziekinstallatie, soms meerdere in een gezin. Toen ik jong was, was er nog geen elektrisch licht en we deden de was met een wasbord in de ringsloot. Met dank aan: mevr. Trien Groot-Noordstrand. I In 2004, bijna I 60jaar getrouwd. Hg

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2009 | | pagina 26